Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

имӗш сăмах пирĕн базăра пур.
имӗш (тĕпĕ: имӗш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Грузи патшин ывӑлӗ ярӑннӑ чух Мимие курса юратса пӑрахнӑ та арӑмӗнчен уйӑрма ыйтса синода хут ҫырса панӑ пулать, мана Венӑри посланник помощникӗ пулма уйӑрнӑ, имӗш, — ҫакнашкал хыпарсене вӑл пӗр кулмасӑр каласа пӗлтерет; Катьӑна эрешменсемпе хӑратать, лешӗ вӗсенчен питӗ хӑрать; пирӗн ҫывӑх юлташсемпе Дубковпа, Нехлюдовпа питӗ ӑшӑ кӑмӑллӑ, пире те, хӑнасене те вӗҫӗмсӗрех килес ҫула палӑртнӑ планӗсене кала-кала парать.

Вроде того, что грузинский царевич видел Мими на катанье и так влюбился, что подал прошение в синод об разводной, что меня назначают помощником к венскому посланнику, — и с серьезным лицом сообщал нам эти новости; пугал Катеньку пауками, которых она боялась; был очень ласков с нашими приятелями Дубковым и Нехлюдовым и беспрестанно рассказывал нам и гостям свои планы на будущий год.

IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Туйӑмсене палӑртни ачалла хӑтланнине кӑтартать имӗш, кам ҫавӑн пек тӑвать, унӑн ача ӑсӗ кайса пӗтмен шутланатчӗ.

Каждое выражение чувствительности доказывало ребячество и то, что тот, кто позволял себе его, был еще мальчишка.

XIX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Pierre ӑна ман пата килме хушнӑ, анчах кӑҫал тупӑш пачах та пулман пирки вӑл хӑех килесшӗн пулман имӗш.

Что будто Pierre предлагал ей ехать, но что она сама отказалась, потому что доходов у них будто бы совсем не было нынешний год.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл пирӗн ҫурта килсе кӗнӗренпех ассӑн сывлама та йӗме чарӑнмарӗ; ҫакӑ, вӑл малашне мӗн пуласса калама пултарнине ӗненекенсен шучӗпе, пирӗн килте темле инкек пулассине пӗлтерет имӗш.

Он с самого того времени, как вошел в наш дом, не переставал вздыхать и плакать, что, по мнению тех, которые верили в его способность предсказывать, предвещало какую-нибудь беду нашему дому.

XI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна вӑл, ҫынсем каланӑ тӑрӑх, ялсенчи хӗрарӑм-интендантсем урлӑ тупать имӗш.

Ее он получал, как говорили в деревне, через женское интендантство.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫакнашкал маневрпа нимӗҫсене улталама пулассине шанать имӗш вӑл.

Он был уверен, что этим маневром они смогут ускользнуть от немцев.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Андрей Никитич пӗчченех пулнӑ: «сапаланчӑк ҫӳҫ-пуҫлӑ хӗрарӑм» — шӑллӗн арӑмӗ — халь тин кӑна пасара тухса кайнӑ имӗш.

Андрей Никитич был один: «женщина с растрепанными волосами», которая, оказывается, была женой его брата, как раз недавно ушла на базар.

Кӗтмен экзамен // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Ун шучӗпе, сахӑр пуҫа лайӑхрах ӗҫлеме пулӑшать имӗш.

По ее сведениям, это обостряло умственную деятельность.

Кӗтмен экзамен // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пӗррехинче ҫав стойбищӑра пурӑнакан ҫынсем темле хӑрушӑ чирпе пӗрин хыҫҫӑн тепри вилме пуҫланӑ имӗш.

И вот однажды в том стойбище один за другим стали умирать люди от какой-то страшной болезни.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шкула та час-часах кӗрсе тухма пуҫларӗ Экэчо, хӑйӗн ывӑлӗ мӗнле вӗреннипе пит интересленет имӗш.

И в школу Экэчо стал заглядывать чаще, говоря, что его очень интересуют успехи сына.

Пӗчӗк сунарҫӑсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочоя шыра-шыра ялӗпе ҫитмен вырӑн хӑварман иккен вӗсем, анчах Чочой ӑҫта кайса ҫухалнине пӗри те пӗлмест имӗш.

Оказывается, Чочоя уже искали по всему поселку, и никто не знал, куда он скрылся.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл пире пурне те хӑй патне илсе каясшӑн — унта пире панулми кукли, ҫӗр ҫырли варенийӗ, чей кӗтет имӗш

Она требует, чтобы мы все немедленно ехали к ней — там ждет яблочный пирог, клубничное варенье, чай…

11 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫула май «Пӑрлӑ океанра ҫӗнӗ ҫӗрсем тупмалла», тата «пӗлмен йӑхри ҫынсене» тӗл пулмалла имӗш.

На этом пути предполагались «открытие в Ледовитом океане новых земель», встреча с «незнакомыми племенами».

Ҫурҫӗр ҫулҫӳревҫи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗччен мар, имӗш.

Дескать, не один я.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Пӗри хӑйне таркӑн салтак терӗ, шуррисенчен пытанса пурӑнать имӗш.

Один назвался дезертиром, от белых, мол, скрывается.

XII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӗсен шухӑшӗпе, Мэрдан пирӗн ҫинчен илтет те киле таврӑнать имӗш, ун патне вара ыттисем те, полицирен пытанса ҫӳрекеннисем пухӑнаҫҫӗ.

Вот и надеются: дескать, услышит Мэрдан про нас и вернется домой, а тут соберутся и те, кого ищет полиция.

XI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сӗтӗрсе тухрӑм та эпӗ ӑна — сирӗн киммӗр имӗш

Вытащила ее, оказалась ваша.

X // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Унта, вӑл илтнӗ тӑрӑх, пурнӑҫ ҫӑмӑлрах пулнӑ, имӗш.

Где, он слышал, жизнь была посытней.

VII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫакӑ ӑна чӑннипех те ҫапла пулнӑ пек туйӑнать: Глафирӑна вӑл пӗр улталамасӑр, хытӑ юратнӑ имӗш, унӑн пӗтӗм пурнӑҫӗ, кашни кунӗ ҫав юратупала тулса тӑнӑ.

Ему казалось, что так оно и было: он любил Глафиру честно и крепко, и вся жизнь его, все дни были полны этой любовью.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вавила та кӑшкӑрашрӗ — ирӗклӗх кирлӗ, тет, тата кашниех хӑйшӗн хӑй тӑмалла имӗш.

И Вавила кричал — свобода, дескать, надобна, и чтобы каждый сам за себя.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех