Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Кӗҫӗр эпӗ де Сигура капитана вӗлертӗм, — тенӗ Мигель ҫирӗппӗн, хӑйӗн учителӗн куҫӗсенчен тӳрех пӑхса.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Каска тӑхӑннӑ тата капитан паллисене ҫыхнӑ Антонио де Сигура Маро умӗнче тӑнӑ.Антонио де Сигура, в каске и перевязи капитана, стоял перед Маро.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
— Пире кунтан хӑвалаҫҫӗ! — тесе кӑшкӑрнӑ вӑл, — де Иварра маркиз кунта де Сигура капитана отрядпа янӑ…
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Унта йӗркесӗрлӗхсем пулнӑ: де Иваррӑн хресченӗсем пӑлханса кайнӑ та унӑн хуралтисене тырри-мӗнӗпех вут тивертсе янӑ иккен.Там были беспорядки: крестьяне маркиза де Иварры взбунтовались и подожгли его амбары с хлебом.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Сӑрт тӑрринчен умра сарӑлса выртакан тӳремлӗх, сулахайра цыгансен таборӗнчи вут ҫутисем тата юнашар сӑрт ҫинче де Иварра маркизӑн ҫурчӗ курӑнса кайнӑ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
— Мигель Сервантес де Сааведра.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
«Донья Изабела де Валуанӑн, пирӗн чи хисеплӗ госпожанӑн историйӗпе унӑн чирӗ ҫинчен тӗрӗс, каласа пани тата унӑн величестви ырӑ тӗнчене телейлӗн куҫни»…
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Королӗн духовникӗ Антонио де Толедо вӑхӑтра чупса пынӑ та принца кӑмака патӗнчен ҫавӑтса кайнӑ.Антонио де Толедо, духовник короля, вовремя подскочил и оттащил принца.
Улттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Де Лерма герцог ҫутнӑ ҫурта тытса малта пынӑ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Иртнӗ эрнере Луи де Фуа, Франци мастерӗ, принцӑн тусӗ, унӑн кабинечӗн алӑкне уҫӑлса хупӑнмалла туса панӑ, принц хӑйӗн вырӑнӗ патӗнчи кнопкӑна пуссанах алӑкӗ уҫӑлать.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
— Каҫарӑр, сеньор! — тенӗ те Мигель каялла чакса де Сигурӑна иртсе кайма ҫул панӑ.— Извините, сеньор! — Мигель отступил и дал пройти де Сигуре.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Мигель пӗрре темӗнле де Сигурӑпа пӗр хӗсӗк тӑкӑрлӑкра куҫа-куҫӑнах хирӗҫ пулнӑ.Как-то раз Мигель столкнулся с де Сигурой лицом к лицу в тесном переулке.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Вӗсем урам кӗтессисенче тӑрса хӑйсен тусӗсемпе тӗл пулнӑ, пӗрне-пӗри саламланӑ; вӗсем Иисус тата таса турӑ амӑшӗ ячӗпе минутсеренех, пур тӗлӗшпе те, тупа туса хӗҫсем туртса кӑларнӑ, Мигеле темиҫе паллӑ дворянсен йӑхӗсем — Альба герцогӑн аслӑ ывӑлӗ дон Федрике Альварес Луис де Басан, де-Иварра маркизӑн ывӑлӗн ывӑлӗ Антонио де Сигура ҫинчен каласа кӑтартнӑ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
— Ку Лопе де Руэда хӑйӗн актёрӗсемпе, — тесе ӑнлантарнӑ хуҫа дон Лопеса.— Это Лопе де Руэда со своими актёрами, — объяснил дону Лопесу хозяин.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Сеньор Лопес де Ойос, гуманитарлӑ ӑслӑлӑхсемпе риторика профессорӗ, ҫул ҫӳренине чӑтма та пултарайман.Сеньор Лопес де Ойос, профессор риторики и гуманитарных наук, терпеть не мог путешествий.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
— Турӑҫӑм, мӗн-ха… сеньор де Ойоса мӗн калӑп-ха эпӗ? — тенӗ те дон Родриго, нимӗн тума аптӑраса, ҫавӑнтах пукан ҫине анса ларнӑ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Сеньор Лопес де Ойроса, Мигельӑн малтанхи учительне, король ҫуртне чӗнеҫҫӗ — халӗ вӑл Саламанкӑран Мадрида куҫать.— Сеньор Лопес де Ойос, прежний учитель Мигеля, вызван ко двору и переезжает из Саламанки в Мадрид.
Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Лопес де Ойос сеньор, унӑн чи малтанхи учителӗ, Мигельӑн ӑслӑлӑха туртӑнакан тӗлӗнмелле тараватлӑхсем пурри ҫинчен яланах каланӑ.
Иккӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Лопе де Руэда пӑр сӑмах та калаҫман.
Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Лопе де Руэда вут патӗнче пӗшкӗнсе тӑнӑ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.