Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

генерал сăмах пирĕн базăра пур.
генерал (тĕпĕ: генерал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Генерал ӗнерхи тӑшмана чӗнме хушрӗ.

Генерал велел кликнуть вчерашнего злодея.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Юлашкинчен эпӗ, Оренбург хули хуптӗрлӳри инкеке лексен, ӑна хупӑрласа илнӗ тӑшмана хирӗҫ епле тӑрӑшса ҫапӑҫнине хамӑн генерал та каласа пама пултарнине кӑтартса патӑм.

Наконец я сослался и на моего генерала, который мог засвидетельствовать мое усердие во время бедственной оренбургской осады.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Генерал манран: эпӗ Андрей Петрович Гринев ывӑлӗ мар-и? тесе ыйтса пӗлчӗ.

Генерал осведомился, не сын ли я Андрея Петровича Гринева?

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хут хурса тултарнӑ сӗтел хушшинче икӗ ҫын лараҫҫӗ: хаяр та сивӗ сӑн-питлӗ ватӑрах генерал тата ҫамрӑкскер пӗр ҫирӗм сакӑр ҫулхи, хитре сӑн сӑпатлӑ, ҫӑмӑл шӑмшаклӑ гварди капитанӗ.

За столом, покрытым бумагами, сидели два человека: пожилой генерал, виду строгого и холодного, и молодой гвардейский капитан, лет двадцати осьми, очень приятной наружности, ловкий и свободный в обращении.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ генерал патӗнчен тухрӑм та васкасах хамӑн хваттере утрӑм.

Я оставил генерала и поспешил на свою квартиру.

Вунпӗрмӗш сыпӑк. Пӑлхавлӑ слобода // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анчах ҫак самантра ылтӑнпа ялтӑртатса, кабинета чаплӑ тумланнӑ икӗ генерал пырса кӗчӗҫ (сценаринче пӗлтернӗ тӑрӑх, вӗсенчен пӗри — Италин вице-королӗ Евгевий, тепри — Бертье маршал иккен), кӗнӗ-кӗмен вӗсем император умне чӗркуҫленсе ларчӗҫ.

Но в это мгновение в кабинет врываются два генерала, роскошно одетые, блещущие золотом (как написано в сценарии, это вице-король Италии Евгений и маршал Бертье), вбежав, они падают на колени перед императором.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— О! — терӗ генерал.

— О! — возразил генерал.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Генерал шӑтарас пек тӗллесе пӑхрӗ ман ҫине: ку мӗн, ухмаха ернӗ-им, терӗ пулмалла (ку енчен вӑл йӑнӑшманпа пӗрех ӗнтӗ).

Генерал глядел на меня пристально, полагая, вероятно, что я с ума сошел (в чем почти и не ошибался).

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Генерал хӑйӗн пысӑк чӗлӗмне туртса, пӳлӗмӗнче калла-малла уткаласа ҫӳрет.

Генерал ходил взад и вперед по комнате, куря свою пенковую трубку.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Хулана ҫитнӗ-ҫитмен тӳрех генерал патне кайрӑм.

Прискакав в город, я отправился прямо к генералу.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Юлашкинчен, пурин шухӑшӗпе те паллашнӑ хыҫҫӑн, генерал чӗлӗм кӗлне шаккаса тӑкрӗ те ҫакӑн пек каларӗ:

Наконец генерал, выслушав все мнения, вытряхнул пепел из трубки и произнес следующую речь:

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Господа, саккунлӑ йӗрке тӑрӑх каласа, хӑвӑр шухӑшӑрсене пӗлтерӗр, — терӗ генерал.

Господа, подайте голоса ваши по законному порядку.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ун пек тусан вара, — генерал сӑмахне пӳлчӗ тамошня директорӗ, — ҫав вӑрӑсем хӑйсен атаманне алли-урипех ҫыхса, пирӗн алла тытса памаҫҫӗ пулсассӑн — эпӗ коллежский советник мар, киргиз таки пулӑм.

— И тогда, — прервал таможенный директор, — будь я киргизский баран, а не коллежский советник, если эти воры не выдадут нам своего атамана, скованного по рукам и по ногам.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗнле-ха апла, господин коллежский советник? — терӗ ӑна хирӗҫ сӗнӗве ӑнланайманнипе тӗлӗннӗ генерал.

— Как же так, господин коллежский советник? — возразил изумленный генерал.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Генерал ман еннелле ҫаврӑнчӗ те, куларах, ҫакӑн пек каларӗ:

Генерал обратился ко мне и сказал с улыбкою:

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Каланӑ вӑхӑтра генерал патне ҫитрӗм.

В назначенный час я уже был у генерала.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Савельич унта ӗнтӗ вырнаҫса хуҫаланма тытӑннӑ та, эпӗ генерал патне каймалли вӑхӑта тӳсеймесӗр кӗтме пуҫларӑм.

Там Савельич уже хозяйничал, и с нетерпением стал ожидать назначенного времени.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Генерал, ку сӗнӗве шанман пек, пуҫне сулкаласа илчӗ.

Генерал покачал головою с видом недоверчивости.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Мӗн курмалла пулӗ вӑл мӗскӗн хӗрӗн?» — терӗ генерал.

Что будет с бедной девушкою?» — заметил генерал.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Сӑн-сӑпачӗ тӑрӑх генерал хӑйне лӑпкӑн тыткалани, сывлӑхли тата ӑшӑ кӑмӑллӑ пулни палӑрать.

Лицо его изображало спокойствие, здоровье и добродушие.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех