Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӑнлавсем еннелле ҫурма ункӑ майлӑ вӗтӗ пӗркеленчӗксем сапаланса тӑсӑлаҫҫӗ.

Множество мельчайших морщинок веером рассыпалось к вискам.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗри ӳкет, унтан вара вӗтӗ ҫӑмлӑ шӑртланчӑк йӗр, чӑпӑрккана тивӗртнӗ хыҫҫӑн ут купарчи ҫинче юлакан йӗр майлӑ, хӑрӑм пек тӳпе анлӑшӗнче вӑрахчен йӑлтӑртатса тӑрать.

Падала одна, а потом долго светлел ворсистый след, как на конском крупе после удара кнутом.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑм ҫӗрӗпех ӑна ҫатӑрласа чӑмӑртарӗ, тӑрана пӗлмесӗр ачашларӗ, кула-кула, шӳтлекелесе, Григорий тутине юнӑхичен ҫыртса пӗтерчӗ, мӑйӗпе кӑкӑрӗ тата хулпуҫҫийӗсем ҫинче чуптунӑ чух ӗмсе илнӗ лаптӑксемпе пӗчӗкҫӗ тискер кайӑкӑнни пек ҫӳхе те вӗтӗ шӑл йӗрӗсем хӑварчӗ.

Женщина с силой всю ночь прижимала его к себе, ненасытно ласкала и со смешками, с шутками в кровь искусала ему губы и оставила на шее, груди и плечах лиловые пятна поцелуев-укусов и крохотные следы своих мелких зверушечьих зубов.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, йӗнер ҫинче тайкаланса пынӑ май, кунӗпех малашнехи пурнӑҫӗ ҫинчен ҫыхӑнусӑр шухӑшларӗ; чепчешкен вӗтӗ шӑрҫисене суйланӑ пек аса илчӗ вӑл Петро сӑмахӗсене, чунӗ ыратнипе тертленчӗ.

Весь день он покачивался в седле, несвязно думая о будущем; как горошины стеклянного мониста, перебирал в уме Петровы слова, горько нудился.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка шӑлавар кӗсйинчен сухари кӑларчӗ те, вӗтӗ шӑлӗсене тискер кайӑк пек йӗрсе, ҫуррине ҫыртса илчӗ, унтан хыпаланса кӗмпӗртеттернӗ май, янах шӑммине мулкач пек мӗкӗлтеттерме тытӑнчӗ.

Аникушка достал из кармана шаровар бурсак, откусил половину, хищно оголив мелкие резцы, и суетливо, как заяц, задвигал челюстями, прожевывая.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксенчен хӑшӗ-пӗрисем сӑмах ҫапаҫҫӗ, теприсем, хӑйсен речӗсенчен тухса, пӗр ретрех пилӗкшерӗн пыраҫҫӗ, ыттисем хӑйсем пӗлмен-палламан вырӑнсене куҫлаҫҫӗ, вӗтӗ хумлӑ кӳлӗсем таткаласа пӗтернӗ улӑх ҫине, тирексемпе хӗрлӗ хӑвасен симӗс хӳмисем ҫине тинкерсе пӑхаҫҫӗ.

Кое-кто из казаков разговаривал, некоторые, изломав ряды, ехали по пятеро в ряд, остальные внимательно рассматривали незнакомую местность, луг, изъязвленный оспяной рябью озер, зеленую изгородь тополей и верб.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗрӗнтерсе ҫитерекен, сивӗ, вӗтӗ ҫумӑр пӗрӗхтерет.

Назойливый, мелкий, холодный цедился дождь.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗрлӗ гвардеецӑн пуртӑпа йӗрлесе тӳхнӑ пек вӗтӗ пӗркеленчӗклӗ пысӑк пит-куҫӗнче тарӑн ӑс, ҫивӗч туйӑм, кӑштах тата вӗчӗрхенчӗк кӑмӑл сисӗнсе тӑрать.

А на крупном лице красногвардейца, в каждой, как топором вырубленной, черте жило и теплилось умное, острое и немножко злое.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӳпен тӗссӗр чаршавӗ айӗнчи вӗтӗ ҫӑлтӑрсем, хальхаҫҫӑн сӑвӑрса янӑ пӑрҫа пек курӑнса, вӑйсӑррӑн чӗтренсе ҫунаҫҫӗ.

Исступленно горели и дрожали на плюшевом небе зернистые, как свежеперевеянные, звезды.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Чӗркуҫҫийӗсене сарлака ал лаппипе шаплаттарса ҫапса, Подтелков вӗтӗ те ҫӑра шӑлӗсене ейӗлтерчӗ, ҫилӗллӗн кулса илчӗ.

 — Гулко похлопав ладонями по коленям, Подтелков зло улыбнулся, раздел мелкие несчетно-плотные зубы.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫемен хура, вӗтӗ пӗтӗркке тиртен ҫӗленӗ кубанка тӑхӑннӑ, вӑл ӑна пасарта илнӗ, ҫак «казак манерлӗ» тумпа вӑл кулӑшларах, Ирина ӑна полустанокра курнӑ чухнехи пек мар пулнӑ.

Семен был в черной, из мелкого курпея, кубанке, которую купил на базаре, и в этом наряде «под казака» он был смешным, не таким, каким встретила его Ирина на полустанке.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑйӑр ҫинче вӗтӗ кӑпшанкӑсем кумса ҫӳренӗ, анчах те кӑпшанкӑсем чупкаланӑ унта, те хӑмӑш сиккеленипе ҫапла курӑннӑ — пӗлме ҫук.

По песку метались цветные жучки, и нельзя было понять, бегают ли это водяные жители, или передвигаются камешки.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пысӑках мар лакӑмра шыв вӗренӗ пек хумханса тӑнӑ, анчах хӑй тӑп-тӑрӑ пулнӑ, тӗпӗнче шӑрҫа сапнӑ пек тӗслӗ-тӗслӗ вӗтӗ чуллӑ хӑйӑр курӑнса выртнӑ.

Вода в небольшом котловане колыхалась, точно вскипала, но была такая чистая, что сквозь нее виднелось коричневое, из мелкого песка дно, усыпанное, как бусинками, разноцветными камешками.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗтӗ, кӗрпелӗ юр ӳкнӗ.

Шел мелкий, крупинчатый снег.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лаша е вӑкӑр кӳлнӗ урапасем калла-малла чупаҫҫӗ, юнашар, сиккелесе, пушшисемпе хӑмсарса, хӑвалакан ачасем чупса пыраҫҫӗ: хӑма сарнӑ сукмак тӑрӑх, вӑчӑра пек тӑрса тухса, ҫӗр тиенӗ наҫилккасем ҫӗкленӗ хӗрарӑмсем утаҫҫӗ; вӑйпитти йӗкӗтсем пӗр кӗпе вӗҫҫӗн кӑна, пичӗсем хӗрелсе хуралсах кайнӑ, вӗсем лумсемпе ҫӗр катаҫҫӗ, ҫӗрӗ вара кӑмака пысӑкӑш катӑла-катӑла ӳкет; икӗ ача ҫинче кантра тӑсса пыраҫҫӗ, вӗсем хыҫҫӑн кӗрӗк ҫинчен брезент плащ тӑхӑннӑ ҫын хул айне кӗнеке хӗстерсе утать; ачасем шӑннӑ ҫӗре юпа ҫапса хӑвараҫҫӗ те кантрана малалла туртаҫҫӗ; пӗр ушкӑн вӑкӑр — ултӑ мӑшӑр — пӗр касӑллӑ плуга туртаҫҫӗ; плуг аврине икӗ маттур арҫын пӗтӗм вӑйпа пусса утаҫҫӗ, плуг, вӗтӗ чуллӑ ҫӗре шӑтӑр-шӑтӑр касса кӗрсе, чӗркуҫҫи таран йӗр хӑварса пырать…

Взад и вперед катятся то бычьи, то конные упряжки, рядом бегут погонычи, подпрыгивая и взмахивая кнутами; по дощатому настилу идут люди с носилками, груженными землей; молодые парни в одних рубашках, с красными до черноты лицами валят ломами глыбу земли величиной, с добрую печь; два подростка тянут шнур, а за ними идет мужчина в брезентовом плаще поверх шубы, с книгой под мышкой; мальчуганы втыкают в мерзлую землю дротяные палочки и тянут шнур дальше; движется вереница быков — пар шесть, запряженных цугом, — они тянут однолемешный плуг; на чапигах висят два плечистых дядька, плуг врывается в голышеватую землю и с треском роет борозду глубиной в колено…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кунӗ сивӗ пулнӑ, вӗтӗ юр ҫунӑ, пӑрланса ларнӑ акаци турачӗсем шупкан курӑннӑ.

А день стоял морозный, падал мелкий снег, на веточках акации тускло белела ледяная корка.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ниловна тутисем чӗтренсе илчӗҫ, яланах кӑмӑллӑ, вӗтӗ пӗрӗмсемпе тӗрленнӗ пичӗ пӗр савӑнӑҫпа ҫуталса, пӗр хурлӑхпа тӗксӗмленчӗ.

Губы у Ниловны дрогнули, а всегда ласковое ее лицо в мелких морщинках озарялось то улыбкой, то грустью.

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань кунта ӑшӑх — варрине ҫитиех вӗтӗ кӑвак чуллӑ тӗпӗ курӑнса тӑрать.

Кубань была мелководная — почти до середины синело усыпанное камнями дно.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Усть-Невински тахҫанах ҫывӑрать ӗнтӗ, унӑн пудра сапнӑ пек пас тытнӑ пӳрт ҫийӗсем ҫинче ҫав тери лӑпкӑ та шӑп, тирексем ҫинче каҫ ирттерекен кураксем ҫуначӗсемпе йывӑҫа тӗкӗнни те илтӗнсе тӑнӑ; тӳпе тарӑн та тӗм-хура, нумайччен ҫӳлелле пӑхса тӑрсан, шултра та вӗтӗ ҫӑлтӑрсем ытла та нумайран куҫ йӑмӑхса каять; Кубань енчен сивӗ шыв сулхӑнӗ туртӑнать, ҫӑра акациллӗ урамсем сарлака та пушӑ, проспектпа утнӑ пек пыратӑп, пӗччен мар тата, юратнӑ хӗрпе…

Давным-давно спит Усть-Невинская, и над ее припудренными инеем крышами разлита такая тишина, что даже слышно, как шуршат крыльями грачи, зорюя семьями на тополях; шатер неба высок и матово-черен, и над головой рассыпано столько малых и больших звезд, что рябит в глазах, если подолгу смотришь вверх; от Кубани веет изморозью, а широкая, со шпалерами акаций улица совсем пуста, и идешь по ней не один, а с любимой девушкой!

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Савӑнӑҫлӑ хурсем ҫуначӗсемпе, алӑ ҫупнӑ пек, шыва ҫапрӗҫ те, шывра вӗтӗ тӗксем хӑварса, лавсем тӑрринченех питӗ аялтан вӗҫсе иртрӗҫ.

Веселая стая их ударила крыльями о воду, как в ладоши, оставила на реке пушинки и полетела низко-низко над обозом.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.