Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗрет сăмах пирĕн базăра пур.

вӗрет (тĕпĕ: вӗрет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ку енчен пирӗн рабочисенчен пример илмелле, пирӗн те пӳртре таса пултӑр, ҫӗрле электричество ҫутаттӑр, чей ӗҫес килчӗ — чейник вӗрет, шывра чӳхенес килчӗ — хӑвӑн ваннӑрах шыва кӗр.
Тут нам тоже следует пример брать у рабочих, чтобы в хате у нас было чисто, ночью — электрический свет; захотел чаю — вскипятил чайник, пожелал искупаться — искупался в своей ванне.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унта айлӑмран сивӗ ҫил вӗрет, анчах ҫынсем сивве туймаҫҫӗ.
Из ложбины дует морозный ветер, но люди холода не чувствуют.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗве-ту ҫинчен ҫил вӗрет, тӳремлӗхе кассӑн-кассӑн тӗтре шуса анать, — тул ҫутӑлса килет пулас.
С Верблюд-горы дул ветер, и на равнину клочьями сползал туман, — очевидно, рассвет был близок.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Юханшыв енчен уҫӑ сывлӑш вӗрет.
От реки веяло свежестью.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тинӗс кукринчен витӗр касакан нӳрӗ ҫил шӑхӑрса вӗрет.
С залива дул сырой, пронизывающий ветер.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Уҫса хунӑ чӳрече хупписем хушшипе ҫил сӑрхӑнса кӗрсе, сӗтел ҫинчи хутсене вӑркӑштарса вӗрет.
Легкий сквозняк шевелил на столе бумаги, тек между распахнутыми створками окна.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тинӗс енчен чуна уҫӑлтаракан варкӑш ҫил хумханса вӗрет, пысӑк та ҫӳллӗ ҫуртсене пыра-пыра ҫапӑнса, пӗчӗкҫӗ шыв юхӑмӗ евӗр тӗрлӗ еннелле таткаланса сапаланать.
Со взморья волной шел бодрящий свежий ветерок, но, разбиваясь о крутые громады строений, растекался жидкими неровными струями.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӗрӗшнӗ ҫулҫӑсен, нӳрӗ тутӑх тӗсӗпе витӗннӗ тӑмлӑ тӑпран тата март уйӑхӗнчи юрӑн йӳҫенкӗ шӑршисене сапаласа, ҫурхи шухӑ ҫил пӗр кӗвӗллӗн вӑшӑлтатса вӗрет…
Ветер стлался над землей, напитанной горькими запахами листа-падалицы, суглинистой мочливой ржавчины, мартовского снега…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вакун хушӑкӗсем витӗр ҫил шӑхӑрса вӗрет; ҫурӑмӗсем ҫине ашак витнӗ лашасем ӗппӗн-теппӗн ҫапкаласа тунӑ хӑма сырӑшсем патӗнче тӑраҫҫӗ; вакун варринчи шӑнса хытнӑ тӑпра чӑмакки ҫинче чӗрӗ вутӑ йӑсӑрланса выртать, — куҫа ҫиекен йӳҫӗ тӗтӗмӗ алӑк ани патнелле мӑкӑрланса туртӑнать.
В теплушке ходил сквозной ветер; лошади стояли у наскоро сбитых кормушек под попонами; среди вагона — на бугорке мерзлой земли — чадили сырые дрова, — едучий дым тянуло в дверную щель.

Ҫил ансӑр утма ҫула вичкӗннӗн тулласа вӗрет, тӗмескесенчен ҫакланать, пӗр вырӑнта шӑхӑркаласа ҫаврӑнать.
Ветер струею бил по узкому канальцу хода; цепляясь за уступы, свистал и кружился.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун урамӗсенче пурнӑҫ вӗрет, нимӗн те пӗр вырӑнта тӑмасть.
На его улицах кипит жизнь, ничто не стоит на месте.

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Поезда хирӗҫ ӑшӑ ҫил вӗрет, шӑваҫҫӗ, ҫаврӑнаҫҫӗ ҫӗрлехи тӗттӗм чаршавпа витӗннӗ уй-хирсем; уйӑх ҫук, пӗлӗт тӗттӗмленнӗ, горизонтра кӑна хӗрлӗ йӗр выртать.
Навстречу поезду летит теплый ветер, плывут, кружатся укрытые серым пологом ночи незнакомые поля; луны уже нет, небо почернело, и только на горизонте лежит розовая каемка.

Вӑл хутран-ситрен аялалла пӑхса илет, шыв урнӑ пек сиксе, чулсем ҫине пӗрхӗнет, асамат кӗперӗ тӗсӗсемпе выляса илет, хуран пек лакӑмсенче шыв кӑпӑкланса вӗрет.
Иногда Сергей заглядывал вниз, река бесновалась, щедро обдавая брызгами нависшие над руслом камни, сверкала и переливалась радугой водяная пыль, и были видны котлованы, в которых кипела и пенилась вода.

Пӗр тапхӑр кӑнтӑртан, тепӗр тапхӑр ҫурҫӗртен ылмашӑнса ҫил вӗрет; кӑвакрах шурӑ пӗлӗт тӳпинче ҫӑмарта сарри пек сар хӗвел ерипен шӑвать.
Меняясь, дул ветер то с юга, то с севера; плыло в синеватой белизне неба солнце.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвел тухӑҫӗнчен типӗ ҫил вӗрет, арман пӳрчӗ тӑрринчен тухакан тӗтӗме вӑл кӗпӗрленсе тӑнӑ Таврида ҫыннисем ҫинелле йӑвантарать.
Сухой порывистый ветер дул с востока, относя дым от крыши завозчицкой к куче сгрудившихся тавричан.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутор ҫийӗпе ерипен кунсемпе ҫӗрсем иртеҫҫӗ, эрнесем юхса юлаҫҫӗ, уйӑхсем шӑваҫҫӗ, ҫил вӗрет, ҫанталӑк пӑсӑласса сиссен, ту кӗрлет тата кӗркуннехи витӗр курӑнакан симӗс ялтӑркка кантӑкпа витӗннӗ Дон нимӗн хуйхи-суйхисӗр тинӗселле ыткӑнать.
А над хутором шли дни, сплетаясь с ночами, текли недели, ползли месяцы, дул ветер, на погоду гудела гора, и, застекленный осенней прозрачно-зеленой лазурью, равнодушно шел к морю Дон.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Витнӗ урапасем ҫийӗпе хумхантаракан шӑршӑллӑ ҫил вӗрет.
А над длинными шеренгами крытых повозок тек пахучий волнующий ветер.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗлӗтсем айӗнчен ҫил вӗрет.
Из-под туч тянул ветер.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йывӑҫ пашкаса сывлать, вӗрет вӑл, хӑлхисем курӑнса кайрӗҫ, куҫӗсем хӗп-хӗрлӗ, сӑмси шӑтӑкӗсем сарӑлчӗҫ, сӑмси пӗркеленчӗ, курӑнсах тӑрать ӗнтӗ, апчхулатма хатӗрленет.
что пень дерева пыхтит и дуется, показываются уши, наливаются красные глаза; ноздри раздулись, нос поморщился и вот так и собирается чихнуть.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пуҫ тӗлӗнче чарӑнса тӑнӑ тӳпери уйӑх ҫурҫӗр ҫитнине кӑтартать; таврара шӑп; пӗве ҫинчен сивӗ сывлӑш вӗрет; ун хӗрринче кивелсе кайнӑ салхуллӑ пӳрт ларать.
Месяц, остановившийся над его головою, показывал полночь; везде тишина; от пруда веял холод; над ним печально стоял ветхий дом.

VI. Вӑранни // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика