Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрмансенче (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрттӑн вӑрмансенче пысӑк вӑрҫа хатӗрленеҫҫӗ.

Партизанская война организуется на широкую ногу.

II. Республика хӑрушлӑхра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑйӑр сӑрчӗ тӑрринче ҫутӑрах-ха, анчах лапамсем тӗксӗмленнӗ, вӑрмансенче те йӑлтах тӗттӗмленнӗ.

На вершине дюны было еще светло, но в долине уже были сумерки, а в лесу было совсем темно.

II. Хӑлхаллӑ пулин те илтмест // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Партизан пулнӑ чухне вӑрмансенче, шурлӑхсенче ҫӳреме тивет.

Партизанские годы были проведены в лесах и болотах.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Африкӑри пушӑ хирсенче, е Америкӑри вӑрмансенче ҫулҫӳревҫӗсен ҫывӑрнӑ вӑхӑтра пӗр-пӗрне сыхласа тӑмалла пулать, кунта йӑлтах урӑхла, — пӗр сас-чӗвӗ те ҫук, нимӗнрен те хӑрушлӑх курмастӑн, кунта дикарсенчен те, тискер кайӑксенчен те хӑрасси ҫук.

В пустынях Африки или в лесах Нового Света путешественникам приходится вечно быть настороже, тут — совершенное одиночество и полнейшая безопасность, нечего было опасаться ни дикарей, ни хищных животных, ни злоумышленников!

XIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тата вӑрмансенче грушӑпа улмуҫҫи лаптӑкӗсем тумалла.

Теперь грушевые и яблочные массивы в лесах.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Таҫта инҫетре, вӑрмансенче, темӗн ҫуннӑ пекех, тусем ҫинчен типӗ хыр шӑрши килсе тӑрать, ӑна хирӗҫ, тинӗс ҫинчен ӑшӑннӑ хумсен тӑвар тути калакан чӗрӗ шӑрши, хӑйӑрпа шыв курӑкӗсен шӑрши ҫӗкленет.

От них несло сухим запахом хвои, точно вдали, в лесах, что-то горело, а навстречу, с моря, поднимался соленый на вкус, сыроватый на ощупь запах нагретой волны, запах песка и водорослей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ун умне ҫапӑҫусенче ирттернӗ икӗ ҫул — Кавказра, Белая юханшывӗ хӗрринчи вӑрмансенче, Майкоп леш енче, Новороссийск патӗнче, Тамань ишӗлчӗкӗсем хушшинче ирттернӗ икӗ ҫул тухса тӑчӗҫ.

И вся жизнь двух боевых лет на Кавказе, в лесах на реке Белой, и за Майкопом, и под Новороссийском, и на развалинах Тамани — все это сразу, одной картиной, встало в его памяти.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Кусем пӗр вӑхӑтрах тусемпе шывсем ҫинче тата ҫеҫенхирсемпе вӑрмансенче пыракан ҫапӑҫусем те пулнӑ, ун пек ҫапӑҫура утлӑ салтаксемпе те, десантниксемпе те, парашютистсемпе те, сапер-диверсантсемпе те усӑ курма май пулнӑ, салтакӑн пултарулӑхӗ вӑрҫӑри йывӑрлӑхсенче ҫирӗпленнӗ, мӗншӗн тесен пӗр вӑхӑтрах наступлени те туса пымалла тата оборонӑна та тытса тӑмалла пулнӑ, куҫса пымалла тата шӑтӑк чавса ҫӗр ӑшне пытанмалла, хӑвна ункӑра та пулма тивнӗ тата ҫав вӑхӑтрах тӑшмана та ҫавӑрса илекенсем пек туймалла, суранланса ӳкмелле — ҫапах та пӗр чарӑнмасӑр малалла, хӗвеланӑҫнелле куҫмалла пулнӑ.

Это было в одно и то же время горно-речное и степно-лесное сражение, где могли пригодиться и конники, и десантники, и парашютисты, и саперы-диверсанты, где подвергалось жесточайшей закалке воинское умение солдата, потому что нужно было одновременно наступать и обороняться, двигаться и зарываться в землю, находиться в окружении и чувствовать себя окружающими, падать ранеными и все же неумолимо подвигаться вперед, на запад.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Вӗсем халь вӑрмансене шалах кӗрсе кайнӑ, вӑрмансенче лараҫҫӗ.

Они далеко в леса ушли, в лесах сидят.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Партизансем вӗсем — пуртӑсемпе хӗҫпӑшалланнӑ, сухалӗсене ҫитӗнтерсе янӑ, вӑрмансенче пытанса пурӑнакан, тахҫантанпах пӗтӗм ҫут тӗнчене шӑнтса хытарнӑ сивӗсенче хӑраман темӗн пысӑкӑш вӑрттӑн ҫынсем, тесе шутланӑ вӑл.

Она думала, что партизаны — это великаны, вооруженные топорами, обросшие, таинственные люди, скрывающиеся в лесах, не боящиеся ужасающих морозов, которые уже столько времени сковывают весь белый свет.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Тараканнисене карательсем вӑрмансенче йӗрлесе тытаҫҫӗ.

Тех, кто отлынивает, каратели по лесам ловят.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кунти вӑрмансенче ҫавӑн пек ватӑ хырсем пур.

В здешних лесах есть такие старые сосны.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Кунти вӑрмансенче карӑксем питӗ нумай.

Леса тут полны глухарей.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тахҫан авалтанпах, Пӗрремӗш Петр вӑхӑтӗнчех, кунти вӑрмансенче ссылкӑна янӑ ҫынсем, таркӑнҫӑ-раскольниксем пурӑнма пуҫланӑ, ҫавӑнтанпа та кунта пурӑнакан ватӑ ҫынсем, тӗрлӗ турра ӗненекенсем, шутсӑр нумай пулнине астӑваҫҫӗ.

Издавна, еще во времена Петра Первого, заселялись здешние леса ссыльными, беглыми раскольниками, и бесчисленными были названия разных сект в памяти старожилов.

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Уржумра пурӑнакансем каланӑ тӑрӑх, ӗлӗк унта, сӗм вӑрмансенче, пакшасем нумай пулнӑ.

Жители Уржума рассказывают, что когда-то, много лет тому назад, здесь, в дремучих лесах, водилось много белок.

Умӗн калани // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Локомотивӑн пӗр пек илтӗнекен сасси ҫулӑн икӗ енӗпе шӑппӑн ларакан вӑрмансенче таҫта ҫитиех янӑраса тӑнӑ.

Мерное позванивание локомотива оглашало леса, молчаливо лежавшие по обе стороны дороги.

XXVII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Ку вӑрмансенче ҫынсем халиччен нихҫан та пулман.

Леса, впервые видевшего людей.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хура вӑрмансенче тискер кайӑксем улани те илтӗнме пуҫларӗ…

Уже в тёмной чаще слышалось рычание диких зверей…

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Апла пулсан, — терӗ майор, — вӑрмансенче ӗҫлесе пӑхатӑр.

— Ну что ж, — сказал майор, — вы поработаете в лесах.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑтлӑх вӑрмансенче, питех те пысӑк вӗҫен кайӑк — Карӑк пурӑнакан ҫӗрте, хӑмаҫ-хӗрлӗ ҫырла — пӗрлӗхен ӳсет, вӑл сапак-сапак пулать, кашни ҫырли хӑйӗн йӑвинче ларать.

В глухих местах, где живет огромная птица глухарь, встречается костяника — красно-рубиновая ягода кисточкой, и каждый рубинчик в зеленой оправе.

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех