Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вутпа (тĕпĕ: вут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем Днепра икҫӗр кимӗ антарнӑ, Кӗҫӗн Ази вара пуҫ тӳпинчи вӑрӑм ҫӳҫ тӗпеклӗ шакла пуҫлӑ козаксем хӑйӗн чечекленекен ҫыранӗсене вутпа та, хӗҫпе те аркатнине курса тӑнӑ; вӑл хӑйӗн магомет тӗнне тытакан ҫыннисен чалмисем вӗҫӗмсӗр чечексем пек юнпа исленнӗ хир тӑрӑх сапаланса выртнине тата вӗсем ҫыран хӗрринче юхса ҫӳренине курса тӑнӑ.

Двести челнов спущены были в Днепр, и Малая Азия видела их, с бритыми головами и длинными чубами, предававшими мечу и огню цветущие берега ее; видела чалмы своих магометанских обитателей раскиданными, подобно ее бесчисленным цветам, на смоченных кровию полях и плававшими у берегов.

X // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Анчах тӗллекеннисем ытла ҫӳле илчӗҫ, вутпа хӗрне йӗтресем пысӑк пӗкӗ пек авӑнса ытла та ҫӳле хӑпарса кайрӗҫ.

Но нацелившие взяли слишком высоко: раскаленные ядра выгнули слишком высокую дугу.

IX // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Эпир ҫыран хӗрринчи ҫунакан вутпа танлашрӑмӑр.

Мы уже поравнялись с костром на берегу.

XXIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Вутпа карап хушшинче тинӗсре шлюпка пӗр чарӑнмасӑр ҫӳрет.

Между костром и кораблем беспрерывно сновала шлюпка.

XIX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Тамӑкра пурӑнатӑп вӗтэпӗ, вутпа вут хушшинче.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ылтӑна вутпа сӑнаса пӑхаҫҫӗ…

Золото огнем пробуют…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Бомбӑланӑ чухне вутпа хыпса илекен Конгрив ракетисемпе усӑ курнӑ, ҫавна пула ҫавӑрса илнӗ хулара пушар чылай тухнӑ.

При обстреле использовались обладавшие зажигательным действием ракеты Конгрива, из-за чего в осаждённом городе вспыхнули пожары.

Копенгагена бомбӑлани // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0% ... 0%BD%D0%B8

Тӑшман ҫине урӑм-сурӑм вутпа металл тӑкӑнать.

Лавина огня и металла обрушилась на противника.

17. Тӑван ҫӗршывшӑн, Сталиншӑн — малалла! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫӗр пӗтӗмпех вутпа витӗннӗ.

Огненная пелена стелется над землёй.

18. Днепр урлӑ каҫмалли вырӑнсем ҫийӗнче // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпир пӗр отель патне ҫитсе чарӑнтӑмӑр, унӑн йышлӑ чӳречисем ҫап-ҫутӑ вутпа йӑлкӑшаҫҫӗ.

Мы подкатили к отелю, сверкавшему множеством ярко освещенных окон.

Ҫӗрле Лахор хулине пырса кӗни // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Тӑшман ашкӑнаймӗ, — тулайрӗ шӑпи, Вутпа кӑмрӑкланӗ ун ирсӗр йӑви.

Мы вражеской кровью напоим поля, За все твои раны врагу отомстим, Живому отсюда уйти не дадим.

Пирӗн рейд малаллах тӑсӑлать // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Халӑх пирӗн ҫавӑн пек: кирлӗ чухне вутпа шыва кӗрет, ҫав вӑхӑтрах хӑйне хӑй сӑпай тытма та пултарать.

Боевой у нас народ был, но скромный.

Кремльре // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӑл ачасен хавхалануллӑ питне-куҫне аран ҫеҫ ҫутатать, ҫапах та вӗсен куҫӗсем ялкӑшса ҫунакан вутпа йӑлтӑртатни курӑнать.

Она с трудом освещала воодушевленные лица ребят, но их глаза блестели горящим огнем.

«Ҫамрӑк гварди» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Халӗ ҫак йӗкӗтсем Рудневшӑн чунне пама хатӗр, ун хыҫӗнчен вутпа шыва кӗме те хӑраса тӑрас ҫук.

Теперь этот народ готов был голову положить за Руднева, идти за ним в огонь и в воду.

Ҫурҫӗрелле // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вулкан — римлянсен вутпа тимӗрҫӗ ӑсталӑхӗн турри; ӑна мӑлатукпа, хӗскӗчпе пӗрле ӳкернӗ.

Куҫарса пулӑш

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Катилинӑн куҫӗсем юнлӑ вутпа ҫунма пуҫланӑ.

Кровавым огнем зажглись глаза Катилины.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Карапсем ҫӳлелле вирхӗнчӗҫ те — вӗсен ҫунаттисем вутпа ҫиҫкӗнчӗҫ.

Корабли взвились, — блеснули огнём их крылья.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марс ҫийӗн ҫӳлте-ҫӳлте вутпа тӗлкӗшекен, лапсӑркка хӗвел ҫакӑнса тӑрать.

Пылающее, косматое солнце стояло высоко над Марсом.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вутпа алхасатӑн, ывӑлӑм, вутпа.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах вӑл хӑй ҫавӑн ҫинче каласан, манӑн вӑтаннипе те ӑна хӗрхеннипе куҫҫулӗ тухса карӗ, вӑл, нумай та пулмасть ҫав тери хӑюллӑ, никама та пӑхӑнман ӑслӑ хӗрарӑм пулнӑскер, ҫавна каласа панипе мана, вутпа пӗҫертнӗ пекех, пӗҫертсе илнӗн туйӑнчӗ.

Но когда она сама сказала об этом, у меня от стыда и жалости к ней навернулись слезы, точно обожгла она меня этим сознанием — она, еще недавно такая смелая, независимая, умная!

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех