Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

витӗннӗскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чӑн та, унтан ҫывӑхрах, — тет казаксенчен пӗри, тарланӑ лаша утланнӑ тата тусанпа витӗннӗскер.

— И то, оттуда ближе, — говорил один из казаков, запыленный и на потной лошади.

XL // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ун айӗнче питех те пысӑк, кӗрнеклӗ, кастарнӑ тур ӑйӑрччӗ, йӑлтах тӗттӗм улма-чӑпарпа витӗннӗскер тата тӑват ури те чӗркуҫ таран сакӑлскер.

Под ним был огромный, видный гнедой мерин, весь в темных яблоках, все четыре ноги белые до колен.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Урайӗ, вӗтӗ хӑйӑрпа витӗннӗскер, типӗ те тикӗс.

Дно у него было сухое и ровное, покрытое мелким песком.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Чӗтрекен шыв пӗрчисемпе витӗннӗскер, бассейнран вӑл йӑлт уҫӑлса, сивӗнсе те пушшех чечекленсе тухнӑ.

Она вышла из бассейна свежая, холодная и благоухающая, покрытая дрожащими каплями воды.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫурхи кунсенче ҫулсеренех ҫав ҫурта шыв илетчӗ, анчах та вӑл, никесӗнчен тӑрне ҫити ешӗл пӑнтӑхпа витӗннӗскер, часран-часах полици пырса кӗресрен лӳшкенчӗксемпе сыхланса, никам аркатайми ларатчӗ, — ларатчӗ те, тӑрри пулмасан та, килсӗр-ҫуртсӑр темле ҫынсемшӗн кил вырӑнӗ пулатчӗ.

В половодье этот дом из года в год подмывала вода, но он, весь от крыши до основания покрытый зеленой коркой плесени, несокрушимо стоял, огражденный лужами от частых визитов полиции, — стоял и, хотя у него не было крыши, давал кров разным темным и бесприютным людям.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Чулпа пураса хӑпартнӑ шахта пек ҫаврака ҫӑл шӑтӑкӗ, йӗри-тавра бархат пек сип-симӗс мӑкпа витӗннӗскер, аялалла тарӑн анса кайнӑ.

Круглая шахта, выложенная булыжником, покрытая глухим темно-коричневым бархатом плесени, уходила далеко вглубь.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех