Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

витенелле (тĕпĕ: вите) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сарай тӑрринчен утӑ антарчӗ те, ӑна йӑтса, витенелле утрӗ.

Куҫарса пулӑш

XVIII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Председатель ӑна лавшӑн тав турӗ, хӑй юлнӑ кӑмӑлпа витенелле утрӗ.

Куҫарса пулӑш

ХХI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Унтан куҫӗсене хӗр куҫӗнчен тартса витенелле утать.

Потом, пряча свои глаза, идет в хлев.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Чушка хӑрарӗ те айккинелле сике пачӗ, мана ӳкерчӗ те витенелле тарчӗ.

Чушка испугалась, кинулась в сторону, сбила меня с ног и удрала в конюшню.

Чушка-финтифлюшка // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Тул енчен вӗрекен ҫил юр пӗрчисене витенелле хӳсе кӗртнӗ.

Ветер вносил со двора сухие снежинки.

XII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Хӗрӳллӗ сӑмахсем каланипе хавхаланса, сунарҫӑ, хӑй лаши патне витенелле васкаса утнӑ.

Воодушевленный горячим напутствием, охотник поспешил к конюшне, где стояла его лошадь.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шерккей лашине витенелле ҫавӑтрӗ, курӑк пачӗ, лаши ҫинӗ вӑхӑтра вӑл ун ҫинчен куҫ илмесӗр савӑнса пӑхса тӑчӗ.

Шерккей проводил лошадь в конюшню, задал свежей травы и снова — в который раз! — благодарно обласкал конягу.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лаша, хӑйне темӗскер пырса сӑхнӑ пек, пӗр самантрах чӑмӑртанса илет те, пуҫне ҫавӑрса тӑратнӑ май, урам еннелле, ним ӑнланмасӑр пӗр сикӗм тӑвать, унтан, чухласа илсе, вӑл кайри икӗ урипе чӗвен тӑрать, ҫапла тӑнипех палт ҫаврӑнать те, сиккипех каялла, витенелле сирпӗнет.

Лошадь, как ужаленная, мгновенно подбирается и делает первый непроизвольный скачок к улице, куда мордой она была поставлена, но затем, сообразив, она взвивается на дыбы, круто на задних ногах делает поворот и полным карьером несется назад в конюшню.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Ахӑртнех вӑл, лаша витенелле чупнӑ пек, унӑн карапӗ те хӑех ҫул шыраса Оклендалла пырать тесе шухӑшлать пуль, — тесе хучӗ майор.

— Очевидно, он воображает, что корабль сам знает дорогу и бежит в Окленд, как лошадь в конюшню, — заметил майор.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл алӑка хуҫа пек яри уҫса пӑрахрӗ те витенелле чӑмрӗ, тачка хӳреллӗ кастарнӑ такана, мӑйракинчен тытса, картишне сӗтӗрсе тухрӗ.

Он по-хозяйски распахнул воротца, нырнул, пригибаясь, под переруб сарая, вывел оттуда, держа за рога, большого, с тяжелым курдюком барана-валуха.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хул хушшине хунӑ урпа чӗресӗпе витенелле каятчӗ пулмалла.

Она направлялась в конюшню с мерой ячменя под мышкой.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл витенелле утрӗ, эпӗ — ун хыҫҫӑн.

Направился он в конюшню, я — за ним.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сасартӑк вӗсен умне витенелле пыракан Кирила Петрович тухса тӑчӗ.

Вдруг все трое очутились перед Кирилом Петровичем, идущим осматривать свою конюшню.

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех