Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилетӗп (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ватӑ тата, тен, кӗҫех вилетӗп.

Я стар и, может быть, скоро умру.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Мартӑна вара пӗлтерсем: шӑнса чирлемен тӗк, — эпӗ ҫавӑнпах вилетӗп те халӗ, — ӗҫме те, выляма та пӑрахаттӑм ахӑртнех.

А Марте скажи, что, если бы не простуда, от которой я теперь умираю, я наверняка бросил бы пить и играть.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Йӗрӗнтерекен, наркӑмӑшланнӑ ҫак пит Джоя халӗ тинех сехӗрлентерсе пӑрахрӗ, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн сирӗлнӗ пӗтмӗшне нихӑҫан асран тухми, хӑрушшӑн курать; вара вӑл ыткӑна-ыткӑна, кӑшкӑра-кӑшкӑра чупса кайрӗ: «Ҫӑлӑр, вилетӗп!».

Это отвратительное, отравленное лицо заставило наконец Джой испугаться, так как она увидела свой предотвращенный конец во всем его незабываемом ужасе, и она бросилась бежать, крича: «Спасите, я умираю!»

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Эпӗ вилетӗп!

Куҫарса пулӑш

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн вӑл вилетӗп тесе пӗлтернӗ, урайне выртнӑ та йынӑшма пикеннӗ, унран Лие каланӑ: «Ҫырӑва ылтӑн тӳмеллӗ ҫынна пар»; вӗсем, ачасем, урӑх нимӗн те пӗлмеҫҫӗ.

После этого он сказал, что умирает, лег на пол и застонал, а затем сказал Ли: «Отдай письмо человеку с золотыми пуговицами», — и больше они, дети, ничего не знают.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

«Вилетӗп пуҫ ыратнипе, — тет, — ӗнер ытлашши кӳпсе тултарнӑ та, паян сӑра ӗҫмелӗх те укҫа ҫук…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Курӑк нӳрлӗ, — кӗлеткине вӑйсӑррӑн хускатса йынӑшрӗ Блемер, — ӑнланатӑн-и эсӗ, вилетӗп эпӗ!

— Трава сырая, — простонал Блемер, бессильно двигаясь телом, — я умру, понимаешь ли ты?

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

— Ахӑ, шыв хӗррипе мӗн чухлӗ чупрӑм ун хыҫҫӑн; вилетӗп пуль тенӗччӗ.

— Да, я за ней бежала по всему ручью; я думала, что умру.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Илтетӗн-ҫке мана, вилетӗп, ҫӑлсам!

 — Ты ведь слышишь меня, я погибаю, спаси!

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Эпӗ ҫулран ҫӗтсе кайрӑм, шӑнсах вилетӗп.

Я заблудился и замерзаю.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Шӑнса вилетӗп тесе шутлатӑп, сасартӑк хамран темиҫе утӑмра кӑна пӗчӗк кайӑк курӑнчӗ.

Думал я, что замерзну, как вдруг в нескольких шагах от меня показался маленький зверек.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— Аня, эс мана пӑрахса кайсан эп ҫакӑнса вилетӗп, — ӗне суса кӗрекенскере пырса ыталарӗ Марина.

— Аня, если ты меня бросишь, я повешусь, — обняла Марина вошедшую после удоя коровы.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Шуррисен разъездчӗ пулсан — эпӗ вилетӗп.

Если белый разъезд — я помру.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ Васькӑн шурса кайнӑ, анчах маншӑн ҫав тери тӑван сӑн-пичӗ ҫине пӑхрӑм та, сасартӑк каллех: «Акӑ, вӑл халех куҫӗсене уҫать те: «Эсӗ мӗн, эп вилетӗп тесе шутлатӑн-и?» тет акӑ», тесе шухӑшларӑм.

Я смотрел на побелевшее, но такое родное хмурое лицо, на упрямо сжатые губы и вдруг подумал: сейчас он откроет глаза и спросит: «Ты думаешь, я помру?»

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сасартӑк эпӗ вӑл тӑрса ларса манран: «Эсӗ мӗн, эп вилетӗп тесе шутлатӑн-и?» — тесе ыйтассӑн туйӑнать.

Вдруг мне показалось, что он сейчас встанет и скажет: — Ты что, думаешь, я умру?

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан тата тепӗр хут хӑйӑлтатакан сасӑпа йывӑррӑн: — Вилетӗп, тетӗн-и? — терӗ.

И повторил хрипло и тяжело: — Думаешь, помру, да?

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сасартӑк вӑл хуллен: — Эсӗ мӗн, эпӗ вилетӗп тесе шутлатӑн-и? — тесе ыйтрӗ.

Вдруг он спросил и так, что у меня мороз прошел по коже: — Ты думаешь, я помру?

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

 — Вилетӗп, анчах апла тумастӑп.

— Умру, но не подведу.

Паттӑрла ӗҫ // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

— Акӑ, ҫавӑн пирки ӗнтӗ вӑхӑтсӑр вилетӗп!

— Вот — умираю через это раньше время!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Тӑман вӗҫтерет, ҫилӗ хӑрушла ҫавӑрать, шӑнса вилетӗп пулӗ тенӗччӗ, — васкавлӑн каласа пама тытӑнчӗ Жорж, унӑн чӗркуҫҫи ҫинче выртакан аллине ачашласа.

Метель, страшный ветер, я думал замерзну, — торопливо рассказывал Жорж, гладя ее руку, лежавшую на колене.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех