Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

бай сăмах пирĕн базăра пур.
бай (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мичо бай, Кандов еннелле кӑтартса, ҫакӑн пек каласа хучӗ:

Показав рукой на Кандова, Мичо проговорил:

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте лӑпланса ҫитсен, Мичо бай, йӗпеннӗ куҫне шӑлкаласа, Огнянова ҫакӑн пек каласа хучӗ: — Председатель, йышӑнсамччӗ ху вырӑнна: пирӗн лару пӗтмен-ха! — терӗ.

Когда все успокоились, Мичо со слезами на глазах обратился к Огнянову: — Председатель, займи свое место: заседание еще не кончилось!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов картиш урлӑ васкамасӑр иртрӗ, ҫумӑр хыҫҫӑн пылчӑк ҫӑрӑлатчӗ, йывӑррӑн пусса крыльца картлашкипе хӑпарчӗ те хулӑн саспа: — Эпӗ царвулӗпех-ха; сирӗн урайӑра таптаса пӗтерӗп, Мичо бай; айӑп ан тӑвӑр ӗнтӗ эсир мана, — терӗ.

Огнянов медленно пересек двор, утопавший в грязи после дождя, тяжело ступая, поднялся на крыльцо и проговорил басом: — Как бы царвули мои пол вам не испачкали, дядюшка Мичо; вы уж извините.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кӗр-ха, кӗр, Петко бай, сирӗн ӗҫсем мӗнле пынине каласа парӑн!

— Дядюшка Петко, заходи, расскажи, что у вас делается!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сывах, сывах, Мичо бай!

— Жив, жив, дядя Мичо!

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Колчо, эс тем калаҫатӑн е кам та пулин сана улталарӗ пуль? — пӗр кулмасӑр ыйтрӗ Мичо бай.

— Колчо, ты дурачишься, или тебя кто-нибудь обманул? — строго спросил его дядюшка Мичо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мичо бай аптраса ӳкрӗ, ун ытамӗнчен аран хӑтӑлса тухрӗ.

Мичо совсем растерялся и едва вырвался из его объятий.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн пулчӗ вара, Колчо? — ыйтрӗ Мичо бай.

А что случилось, Колчо? — спросил Мичо.

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗсси тӗрӗсех ӗнтӗ, — терӗ Мичо бай та, — ҫылӑхӑмӑр пур ҫав-ха пирӗн, дипломати пирки сӳпӗлтетме юрататпӑр.

— Что правда, то правда, — признал Мичо, — есть у нас этот грешок, любим поболтать о дипломатии.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пулӑшӗ-ши вӑл пире, Мячо бай шантарса каланӑ пек? — сӑмаха хутшӑнчӗ Димчо пуп та.

Захочет ли она помочь нам, как уверяет Мичо? — вмешался поп Димчо.

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов халь Мичо бай патӗнче ларура иккен, Лалка ҫавна та пӗлет.

Знала и о том, что Соколов сейчас на заседании у дядюшки Мичо.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Лука бай!

«Дядя Лука!

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов кунта Дойко бай трактирӗнче каҫ выртма шут тытрӗ, вӑл пӳлӗме кӗрсе тӑма ҫеҫ ӗлкӗрчӗ, ун хыҫҫӑнах башибузуксем — пурӗ вун пиллӗкӗн — пӑшалӗсене ҫӗклесе пусма тӑрӑх хӑпара пуҫларӗҫ, вӗсене жандарм ертсе пыратчӗ, Бойчо ҫав жандарма шӑпах тӗрӗк ялӗнчи кофейньӑра курнӑччӗ.

Огнянов решил переночевать на постоялом дворе дяди Дочко, но только он вошел в комнату, вслед за ним по лестнице поднялись пятнадцать башибузуков с ружьями; их вел полицейский, которого Бойчо видел накануне в кофейне турецкого селения.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ну, Иван бай, упапа мӗнле кӗрешнине каласа пар эппин, — татах ыйтрӗ такам.

— Ну, Иван, расскажи, как ты боролся с медведем, — снова попросил кто-то.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Аялта пӑрахса хӑвартӑмӑр ӑна, Калчо бай, — мӗкӗрсе илчӗ Боримечка.

— Оставил ее там, внизу, дядя Калчо, — прогремел Боримечка.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан та кала, Калчо бай, илӗртрӗ пире чаплӑ кайӑк…

— И не говори, дядя Калчо, соблазнила нас хорошая дичь…

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иван бай, кам сана ҫакӑн пек хӑрушӑ ят панӑ?

— Иван, кто тебе придумал такое страшное имя?

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗлместӗп те, канаш пар-ха, Дейко бай.

— Не знаю, дед Дейко, посоветуй.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ытарма ҫук, Цанко бай!

— Замечательно, великолепно, дядя Цанко!

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Илтнӗ, эпир те илтнӗ, — сӑмах хушрӗ Цанко бай, — кусем ытла катара пурӑнаҫҫӗ те, тӗнчери хыпарсене нимӗн те пӗлмеҫҫӗ тетӗн пуль-ха эс?

— Слыхали, слыхали и мы, — проговорил дядо Цанко, — ты думаешь, если мы живем в глуши, так и не знаем, что на свете творится?

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех