Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асӑнчӗ (тĕпĕ: асӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Итлӗр-ха, чутах манса кайман эп сире калама, — Сашӑпа иксӗмӗрӗн хушаматсене асӑнчӗ Соколов, пирӗнпе пӗрле ларса пыраканскер.

— Да, чуть не забыл сказать вам, — лейтенант Соколов, ехавший сейчас с нами в кузове, назвал по фамилии меня и Сашу.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Майор ҫав монархӑн ятне пӗлесшӗн пулчӗ, вара Жак Паганель Перигорскӑн тахҫанхи адвокачӗн, господин де Тонненӑн ятне питӗ хӑпартланса кайса асӑнчӗ.

Майор попросил назвать имя этого монарха, и Жак Паганель гордо назвал господина де Тоннена, бывшего перигорского адвоката.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӑна адмиралтейство хӑйӗн сӗнӗвӗпе килӗшмен хыҫҫӑн асӑнчӗ.

Когда просьба его была отклонена адмиралтейством.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл ҫак сӑмаха вӑйпах каларӗ те кайран татах тепӗр хут асӑнчӗ:

Она с усилием выговорила это слово и потом еще раз повторила:

XI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Вӑл хӑй курнӑ инҫетри ҫӗршывсем, пӗлӗтсенчен ҫӳллӗ тусем, шывсӑр пушхирсем, тинӗс пек юханшывсем, асамат пек чипер чечексем, кайӑксем ҫинчен каларӗ; хӑй ҫитсе курнӑ хуласен, халӑхсен ячӗсене асӑнчӗ… темле юмахри ятсене аса илтерчӗҫ вӗсем.

Он говорил о виденных им далеких странах, заоблачных горах, безводных пустынях, о реках, подобных морям; говорил о громадных — зданиях и храмах, о тысячелетних деревьях, о радужных цветах и птицах; называл посещенные им города и народы… чем-то сказочным веяло от одних их имен.

III // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Хӑйне фронта ӑсатас умӗн Пантелей Прокофьевич авӑн ҫапасси ҫинчен каларӗ-ха, кӗрхи ҫӗртме тӑвасси, выльӑх-чӗрлӗх пирки те асӑнчӗ, анчах фронт Татарски патне ҫывхарса ҫитсен мӗн тумалли ҫинчен нимӗн те шарламарӗ.

Перед отъездом на фронт Пантелей Прокофьевич говорил о молотьбе, о зяби, о скоте, но ни словом не обмолвился о том, как им быть, если фронт приблизится к Татарскому.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Иван Алексеевич лайӑх хырӑннӑ, хӗрарӑм сӑнлӑрах пит-куҫ ҫинелле пӑхрӗ; хушаматсене каласа кайнӑ чух Петр Мелехова асӑнчӗ, анчах следователь пуҫне пӑркаларӗ:

Иван Алексеевич смотрел в выбритое, похожее на бабье лицо; перечисляя фамилии, упомянул Петра Мелехова, но следователь покачал головой:

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑмах май вӑл укҫа-тенкӗ пурри ҫинчен те асӑнчӗ.

Мельком упомянул он, что средства имеет.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ача чухнехине аса илме пуҫларӗ, ашшӗпе амӑшне, аппӑшӗсене, пиччӗшӗсене асӑнчӗ, Усть-Невинскине ӑшшӑн аса илчӗ, Кубань ҫинчи утравсене те, унта вӑл колхоз лашисене ҫитерме кайнине те асӑнса хӑварчӗ.

Он начал с воспоминаний о детстве, об отце и матери, о сестрах и братьях, с любовью отозвался об Усть-Невинской и о тех закубанских островках, куда доводилось ему еще подростком водить в ночное колхозных лошадей.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ун ҫинчен те каларӗ, сан аҫу ҫинчен те, Рагулин ҫинчен те асӑнчӗ.

— И об этом говорил, и о твоем отце, и о Рагулине.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Корнилов ятне кандидат пулма пултаракансенчен пӗри тесе асӑнчӗ, мана вара Петрограда, Офицерсен союзӗн Тӗп комитечӗн распоряженине тухса килме сӗнчӗ.

Назвал Корнилова как вероятного кандидата, потом предложил мне отправиться в Петроград, в распоряжение Главного комитета Офицерского союза.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей самолет ҫинчен курӑнса выртакан хир ҫинчен питӗ хитре каласа пачӗ, Ставрополь ҫинчен те лайӑх асӑнчӗ.

Сергей в живых красках рисовал степь, виденную им в полете, очень лестно отозвался о Ставрополе.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Колхозник ҫуртӗнчи дежурнӑй хӗр ҫинчен те асӑнчӗ, уйрӑмах хулари паркра курнӑ Геройсен Аллейи ҫинчен каласа пачӗ.

Отметил и о девушке дежурной в Доме колхозника, особенно остановился на Аллее Героев, которую видел в городском парке.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вунтӑватӑ объект асӑнчӗ вӑл, икӗ лаша вити, тӑватӑ сурӑх карти, виҫӗ ӗне вити, кӗлет…

Он назвал четырнадцать объектов, в том числе две конюшни, четыре кошары, три коровника, амбар…

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вара Усть-Невинскинчи геройсене асӑнчӗ — Сталинград патӗнче вилнӗ Андрей Панченкӑран пуҫларӗ, Игнат Низовцева, Петр Ковальчука, Иван Атаманова асӑнчӗ те Сергей Тутариновпа вӗҫлерӗ.

Затем перечислил устьневинских героев — начал с Андрея Панченко, погибшего под Сталинградом, упомянул Игната Низовцева, Петра Ковальчука, Ивана Атаманова и кончил Сергеем Тутариновым.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ак ҫакӑнта тахӑш шуйттана асӑнчӗ мар-и ҫак!»

— Возле нас кто-то помянул черта!

IX // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Туршӑн та, — турра асӑнчӗ вӑл.

— Ей-богу,— побожился он.

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Теплерен пӗрре Ставри пуп та темле Бойчо хаджишӗн панихида туса ирттерчӗ; ҫамрӑксем ҫав панихидӑна йышлӑн пуҫтарӑннӑччӗ, пупӗ те вара кӗлӗ тунӑ чухне Бойчо «паломнике» мар, «асап чӑтнӑ» Бойчона тесе асӑнчӗ

Поп Ставри отслужил по нем панихиду, совместив ее с панихидой по некоем Хаджи Бойчо, и вся местная молодежь явилась в церковь, к великому изумлению родни благочестивого покойника, немало удивленной и тем, что священник поминает на молитве не Бойчо-«паломника», а Бойчо-«мученика».

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Арман патӗнче камсене чавса чикнине Мунчо ахӑрнех пӗлет пулмалла, вӑл ак хальхинче те «Руссиана» асӑнчӗ, эппин вӑлах пӗтӗм вӑрттӑнлӑха та пӗлнӗ пуль.

Мунчо, должно быть, знает, кого закопали у мельницы, а так как он упомянул и «Руссиана», значит, он, возможно, открыл всю тайну.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Колхозри, звенори ӗҫсем ҫинчен, Кивӗ Пушҫӗрти калчасем аван ӳсни ҫинчен те асӑнчӗ.

Рассказала про дела в бригаде, в колхозе, упомянула о том, как хорошо и дружно развиваются посевы на Старой Пустоши.

16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех