Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арҫыннӑнни (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Совхозра вӗсене пӗчӗкрех кӗлеткеллӗ вӑр-вар бригадир, арҫыннӑнни евӗр хулӑн саслӑ хӗрарӑм, кӗтсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗлӗкри пек тӗлпулу // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 113–121 с.

Унӑн ытла та хӑмӑр куҫӗсем чарӑлсах пӑхаҫҫӗ; тути ытла ҫӳхе, ҫирӗп кӑмӑллӑ ҫыннӑнни пек; сӑмси чиперех, сулахаялла кӑна кӑшт пӑрнӑҫрах; арҫыннӑнни пек пысӑк аллине ҫӗрӗсем тӑхӑнман, тӑсмака пӳрнисем питӗ илемлӗ.

Глаза у нее были карие, очень открытые; губы слишком тонкие, немного строгие; нос довольно правильный и немного на левую сторону; рука у нее была без колец, большая, почти мужская, с прекрасными продолговатыми пальцами.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл вӑрӑм та яштак, арҫыннӑнни пек сарлакарах та ҫамрӑках мар пит-куҫлӑ, ҫиленчӗклӗ чакӑр куҫӗсем ҫинчи куҫхупаххисем яланах усӑнса тӑраҫҫӗ.

Была она высока, статна, с правильными, по-мужски крупными чертами немолодого лица, с веками, всегда полуопущенными над строгими серыми глазами.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн утти те, хусканӑвӗсем те арҫыннӑнни пекрех, вӑл ҫӑра та хура куҫ харшине ҫиллессӗн пӗркелет, калаҫнӑ чух турӗ сӑмса ҫунаттисем сиккелесе тӑраҫҫӗ.

В ее походке и движениях было что-то мужское, она сердито хмурила густые темные брови, а когда говорила — тонкие ноздри ее прямого носа вздрагивали.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫӳллӗ те тапчам кӗлеткеллӗ тӑлӑх арӑм арҫыннӑнни майлӑ хулӑн сасӑпа, аллисемпе арҫын пек сулӑмлӑн та хиврен хӑлаҫланса калаҫрӗ.

Большая ростом, дородная и широкая в кости вдова говорила почти мужским басом и по-мужски ухватисто и резко размахивала руками.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич Дуняшка сӑмахӗсене аса илчӗ те, ним шутламан ҫӗртен куҫ умне Аникушкӑн йӑлкӑшса кулакан, кастарнӑ арҫыннӑнни майлӑ кӳсе сӑн-пичӗ уҫҫӑн тухса тӑчӗ.

Пантелей Прокофьевич вспомнил Дуняшкины слова и, с неожиданной яркостью восстановив в памяти улыбающееся, безусое, скопцеватое лицо Аникушки.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мӑйӗ, аллисем тата пит-куҫӗ арҫыннӑнни пек шӑнӑрлӑ.

Шея, руки и лицо были жилисты, как у мужика.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Пирӗн хальхи наука арҫынпа хӗрарӑмӑн ӑс-хакӑлӗ пӗр пеккине шантарать, эппин хӗрарӑмӑн та тивӗҫӗ арҫыннӑнни пекех пӗр тан пулмалла.

— Современная наука признала, что способности у мужчин и женщин одинаковые, а значит, женщина должна быть уравнена в правах с мужчиной.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех