Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

арчине (тĕпĕ: арча) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мунчине кӗрсе, арчине тепӗр хут тӗрӗслерӗ, ӑна тата шанчӑклӑрах витсе хучӗ.

Вернулся в баню, еще раз проверил сундучок, укрыл понадежнее.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Енчен енне пӑхкаласа, хул хушшине улӑм тытнӑ пек, арчине хӗстерсе каллех шала илсе кӗчӗ, пытарса хучӗ, унтан тулалла тухрӗ.

Огляделся по сторонам, взял под мышку сундучок вместе с соломой и занес его в баню, спрятал.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арчине курӑнмалла мар витрӗм-ши тесе, Шерккей пӑхкаласах пычӗ.

Сундучок-то прикрыт ли от людского глаза, Шерккей пристрастно оглядел бесценную ношу.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юрамасть кунта арчине пытарса хӑварма.

Нет, не годится здесь прятать сундук.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Е ҫав тӗле арчине чавса чиксен?..

А что, лучшего места и желать не надо…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей хӑй арчине ҫак ыраш ани ҫинчех тӗплӗн пытармалли вырӑн пӑхкаларӗ.

Вот Шерккей сейчас зароет в свою землю свое богатство.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл, арчине тепӗр хут уҫса, кӗсйине пӗр ҫыхӑ укҫа чикрӗ.

Он снова открыл сундук, взял сверток бумажных денег и сунул его в карман.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арчине вӑл ҫакӑнтах ҫӗре чавса пытарма пултарать.

Он зароет его здесь, в свою землю.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арчине вӑл хӑйпе юнашар майлаштарса хучӗ, ҫиелтен улӑмпа витрӗ.

Он устроил сундучок подле себя, прикрыл его соломой.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вара арчине май килнӗ таран виткелерӗ те чӑтайман енне: «Эх!» — тесе сывлӑш ҫавӑрчӗ.

Потом кое-как прикрыл крышку сундука и громко выдохнул от переполнявших душу чувств: - Эх!..

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей ӑна, халь-халь ҫухатасран хӑраса, мӑшӑр аллипе ярса тытрӗ, кӑкӑре ҫумне пӑчӑртаса хӗсрӗ, пӑшӑхнӑ ҫамкине укҫа ҫыххипе шӑлса илчӗ, унтан каллех арчине чикрӗ — ҫав чӑрсӑр текерлӗк ан куртӑрах!

Шерккей лихорадочно схватил его обеими руками и прижал к груди, затем машинально вытер им вспотевший лоб и запихнул обратно в сундук: как бы не увидела надоедливая пигалица!

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ вӑл хальхинче те арчине сыхланса ҫеҫ силлесе пӑхрӗ.

Вот он снова осторожненько встряхнул сундучок.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл килне таврӑнсанах лашине хӑпӑл-хапӑл кӳлсе ячӗ, никам курман хушӑра арчине кӑларса урапи ҫине хучӗ, касӑра кӗтӳ кӑлариччен хирелле юрттарчӗ.

Вернувшись домой, он запряг лошадь, бросил в телегу сундучок и поспешил в поле, стараясь опередить еще не выгнанное стадо.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗн кӑтартнӑ арчине каллех пӑлтӑр айне вырнаҫтарчӗ, ҫиелтен, малтанхи пекех, ҫӗрӗшнӗ улӑмпа витрӗ.

И вновь упрятал несчастный сундук под пол, набросав поверх соломенной трухи.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арчине халь уҫӑп та вара уҫӑп тесе ҫеҫ тӑратчӗ — шӑпах Пикмӑрса килсе кӗчӗ.

С сундуком, мол, поборюсь, ан нет — тут как тут Бикмурза пришел.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мунча пӑлтӑрӗ айӗнче тупнӑ арчине уҫма хӑтланса, хурҫӑ пурттин сӑмсине катса пӑрахрӗ, сулахай аллинчи пӳрнине шӑйӑрттарса юн кӑларчӗ, ӑна ҫӗтӗк ланчашкапа ҫыхкаласа ячӗ, ҫӗр каҫиччен куҫ хупмасӑр тертленчӗ, нушаланчӗ — ӗҫӗ виҫӗ пус кӗмӗле тӑмарӗ: арчине ҫаплах уҫаймарӗ.

Он уже отбил кончик стального топора, которым пытался открыть сундук, поранил палец на левой руке, перевязал его какой-то завалящей тряпкой, но сколько ни бился до самой темноты — дело не подвинулось и на три копейки: сундук по-прежнему оставался замкнутым.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр турат куҫсӑр чӑрӑш хӑмисем суйласа тупрӗ — купӑс пек янӑраса тӑратчӗҫ хӑмисем — вӑл вӗсене ҫӳхетсе саваларӗ, пӗрин ҫумне тепӗрне ҫыпӑҫтарнӑ чух ниҫта пӗр йӗр, пӗр ҫӗвӗ хӑвармарӗ; арчине тул енчен ийӗпе касса тӗрлерӗ, тӑла татӑкӗпе сӑтӑрса якатрӗ, хурӑн хуппи ярса вӗретнӗ шывпа сӑрларӗ, хӗвел ҫинче хӗртсе пиҫӗхтерчӗ.

Доски для него подобрал еловые, без единого сучка и задоринки, они звенели, как струны скрипки, остругав их гладко и тонко, он подогнал одну к другой так, что трудно было отыскать глазами хотя бы один стык, снаружи Тухтар нанес резной рисунок маленьким долотом, отшлифовал суконкой и, вскипятив бересту, покрасил полученным раствором, затем просушил на солнце.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайте пӑхса тӑнӑ хушӑра Шерккей ҫӑкӑра арчине хучӗ, питӗрсе илчӗ, уҫҫине пиҫиххинчен ҫакса ячӗ.

Сайде молча наблюдала за мужем, а Шерккей тем временем сложил хлеб в сундук, замкнул его на ключ и повесил себе на пояс.

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан учитель, кӑранташ арчине ҫӳлелле ҫӗклесе, калама тытӑнчӗ, вӑл: йывӑҫ ҫине хӗртнӗ тимӗрпе тӗрлӗ ӳкерчӗксем тума тата вӗсене сӑрласа илемлетме пулать, терӗ.

И, подняв вверх пенал, учитель стал рассказывать, как по дереву можно выжечь различные рисунки и раскрасить их.

11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ваҫҫук кӑранташ арчине тата амӑшӗн сӑнне вырнаҫтарнӑ рамкине кӑтартрӗ.

Васек показал пенал и рамку с карточкой матери.

11 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех