Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

апат сăмах пирĕн базăра пур.
апат (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла, пачӑшка; вӑл пирӗн патӑмӑрта… апат ҫимелле…

— Ну да, священник; он у нас… кушать будет…

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Мансах кайнӑ, эпӗ сире комплиментсем калама шыраман: пӗрремӗш — халех кӑнтӑрлахи апат ҫимелле пулнине пӗлтерме килтӗм; иккӗмӗш — Евгений, сана малтанах каласа хурас терӗм…

— Впрочем, я вас, господа, отыскал не с тем, чтобы говорить вам комплименты; но с тем, чтобы, во-первых, доложить вам, что мы скоро обедать будем; а во-вторых, мне хотелось предварить тебя, Евгений…

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Василий Иванович апат ҫинӗ вӑхӑтра пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ.

Василий Иванович во время обеда расхаживал по комнате.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Апат васкаса хатӗрленӗ пулин те, питӗ аван, илпекрех те пулчӗ.

Обед, хотя наскоро сготовленный, вышел очень хороший, даже обильный.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Юлашкинчен, Танюша кӗчӗ те апат хатӗрри ҫинчен пӗлтерчӗ.

Наконец вошла Танюша и доложила, что обед готов.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Ҫапла, вӑл манӑн чее мар, курӑн акӑ, апат мӗнле хатӗрлӗ.

— Да, она у меня без хитрости, обед нам, посмотри, какой задаст.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Хӑнасем ирхи апат хыҫҫӑн тухса кайрӗҫ.

Гости уехали после завтрака.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн вӑл пӗтӗм обществӑпа сада кайрӗ, Базаров хӑйпе калаҫма ӗмӗтленнине курсан, аяккалла темиҫе утӑм турӗ те чарӑнса тӑчӗ.

После обеда она со всем обществом отправилась в сад и, видя, что Базаров желает заговорить с нею, сделала несколько шагов в сторону и остановилась.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫапах та кӑнтӑрлахи апат аванах иртрӗ.

Впрочем, обед прошел довольно благополучно.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл енне кайсан, апат ҫиессине те акӑлчанла, фраксем тӑхӑннипех, шурӑ галстуксем ҫакнипех ҫимелле, тесе шухӑшланӑ Базаров.

Он находил, что уж если на то пошло, так обедать следовало бы по-английски, во фраках и в белых галстухах.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Кӑнтӑрлахи апат умӗн общество каллех е калаҫса ларма, е вулама пуҫтарӑнать; каҫхине уҫӑлса ҫӳреҫҫӗ, картла выляса, музыка итлесе ирттереҫҫӗ; вунӑ сехет ҫурӑра Анна Сергеевна хӑй пӳлемне каять те, ыран валли хушусем парса, ҫывӑрма выртать, Базарова ҫак кулленхи пурӑнӑҫӑн виҫелӗхе, кӑштах хаваслӑ тӗрӗслӗхе килӗшмен: «рельсӑсем тӑрӑх пынӑ пек пыраҫҫӗ», — тенӗ вӑл ливрей тӑхӑннӑ лакейсем, мӑнкӑмӑллӑ кил пӑхакансем унӑн демократилле туйӑмне кӳрентернӗ.

Перед обедом общество опять сходилось для беседы или для чтения; вечер посвящался прогулке, картам, музыке; в половине одиннадцатого Анна Сергеевна уходила к себе в комнату, отдавала приказания на следующий день и ложилась спать, Базарову не нравилась эта размеренная, несколько торжественная правильность ежедневной жизни; «как по рельсам катишься», — уверял он: ливрейные лакеи, чинные дворецкие оскорбляли его демократическое чувство.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Каҫхи апат ҫинӗ чухне Анна Сергеевна каллех ботаника ҫинчен калаҫма пуҫларӗ.

За ужином Анна Сергеевна снова завела речь о ботанике.

XVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Икӗ ҫамрӑк та каҫхи апат хыҫҫӑнах тухса кайрӗҫ.

Оба молодых человека уехали тотчас после ужина.

XIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Губернатор Одинцова патне пычӗ те, каҫхи апат хатӗрри ҫинчен пӗлтерчӗ, вара, шухӑша кайнӑ пек пулса, ӑна алӑ пачӗ.

Губернатор подошел к Одинцовой, объявил, что ужин готов, и с озабоченным лицом подал ей руку.

XIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ирхи апат нумая тӑсӑлчӗ.

Завтрак продолжался долго.

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Акӑ ирхи апат та ҫитрӗ!

— А вот и завтрак!

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

— Сигарка сигаркӑпа, — тесе хучӗ, хыҫлӑ тенкел ҫине йӑванса ларса, урисене ҫӳлелле ҫӗклеме ӗлкӗрнӗ Ситников: — ирхи апат ҫитерӗр-ха пире.

— Сигарку сигаркой, — подхватил Ситников, который успел развалиться в креслах и задрать ногу кверху, — а дайте-ка нам позавтракать.

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эсир ирхи апат ҫимен вӗт-ха!

Ведь вы еще не завтракали?

XII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Унтах ирхи апат тӑвӑпӑр.

Мы там позавтракаем.

XII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл ӗмӗрех хыпаланнӑ, васканӑ; иртенех тӑвӑр виц-мундир тӑхӑннӑ та ҫав тери ҫӑтӑ-ҫӑтӑ галстук ҫыхнӑ, тӑраниччен апат ҫинчен, тӑраниччен ӗҫмен, пӗрмаях хушусем парса ҫӳренӗ.

Он вечно суетился и спешил; с утра надевал тесный вицмундир и чрезвычайно тугой галстух, недоедал и недопивал, все распоряжался.

XII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех