Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аманнисене (тĕпĕ: аман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аманнисене апат-ҫимӗҫ тупса пама вӗсемпе пӗрле Ружа санитаркӑсӑр пуҫне тата урӑх кама хӑварас ыйту аптӑратрӗ ӑна.

Но кого же еще, кроме санитарки Ружи, оставить с ранеными — ведь их надо снабжать водой, этот вопрос больше всего тревожил его.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑй хытах хумханать, анчах хӑйне хӑвӑрт алла илсе, аманнисене отрядра ӗҫ мӗнле тӑни ҫинчен ӑнлантарса пама тытӑнчӗ, вӗсене май килнӗ таран яла хӑвӑрт илсе каясси пирки сӑмах пачӗ.

Он был взволнован, но, овладев собой, постарался объяснить людям положение вещей и обещал как можно скорей переправить их в село.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑл хӑйӗн ушкӑнӗпе тата аманнисемпе кӑштах ларсан, сылтӑма, вӑрманалла, пӑрӑнса, Упа шӑтӑкӗсем патнелле анаталла анса кайрӗ; аманнисене унта хӑварма шутларӗ вӑл.

Павле, обождав немного, свернул вправо в лес и стал спускаться по склону к Мечьим Рупам, где намеревался оставить раненых.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ку ушкӑн пӗр улшӑнмасӑр аманнисене Кӑйкӑр Чулӗ патне йӑтса ҫитерчӗ.

Так, не сменяясь, они несли раненых, пока не миновали Соколов Камен.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аманнисене йӑтма сакӑр ҫын хӑвӑр ирӗкпе тухӑр! — каллех чӗнчӗ Павӑл.

— Восемь добровольцев к раненым! — приказал Павле.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аманнисене пурте темиҫешер хут улшӑна-улшӑна йӑтрӗҫ ӗнтӗ, вӑйран тухрӗҫ, малалла йӑтма пӗрин те хал юлмарӗ.

Солдаты, несшие раненых, сменились уже по нескольку раз, все обессилели, нести дальше было невозможно.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аманнисене йӑтма час-часах улӑштараҫҫӗ, колонна малалла майӗпенрех те майӗпенрех куҫать, ҫынсен вӑйӗ иксӗлсех пырать — вӗсене сӑрт пек йывӑр ыйхӑ пусать.

Все чаще сменялись бойцы, несшие раненых, все медленней ползла колонна — и все меньше оставалось сил у людей; сон, как гора, давил их своей тяжестью.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аманнисене варрине!

Раненых в середину!

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пирӗн ҫак ҫула тарӑн юра пӑхмасӑр аманнисене йӑтса утса тухмалла.

А нам нужно идти по снегу и нести раненых.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунашкал юра аша-ашах вӗсем аманнисене епле илсе кайӗҫ?

Но как двинешься с ними по такому снегу?

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунта вӗсене ирхине нимӗҫсем шырама пуҫлаҫҫӗ, анчах вӗсен аманнисене таҫта вырнаҫтармалла-ха.

Завтра немцы могут нас здесь обнаружить, необходимо прежде всего укрыть раненых.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

 — Хамӑрӑннисем аманнисене йӑтса тухиччен.

— Пока наши не вытащат раненых.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нимӗҫсем команда панӑ пек ҫӗр ҫумне лӑпчӑнчӗҫ, сӑрт тайлӑмӗпе аманнисене сӗтӗрсе анакансене хӳтӗлесе, вӑйлӑн пеме пуҫларӗҫ.

Немцы как по команде зарылись в снег и открыли сильный огонь, стараясь прикрыть тех, кто оттаскивал раненых.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Аманнисене вӗсем пӗр отделенипе пӗрле ту юппи тӑрринчи вӑрмана ӑсатрӗҫ.

Раненых в сопровождении одного отделения отправили глубже в лес.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна, студентка-медичка, тӗксӗмрех сӑн-питлӗ, кӗске ҫӳҫлӗ вӑрӑм хӗрача, супӑнь пачӗ, ку вунӑ кунлӑха пулнине аса илтерчӗ, вара, тул ҫутӑлнине курса, аманнисене ҫыхма тытӑнчӗ.

Бояна, высокая, смуглая, коротко остриженная девушка, дала Симе мыла, напомнив ему, что это его паек на десять дней, рассвело, Бояна принялась перевязывать раненых, до войны она была студенткой-медичкой и теперь ловко справлялась со своей работой.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унтан хресченсем аманнисене ялта ниҫта та вырнаҫтарма ҫукки ҫинчен каларӗҫ.

Наконец, крестьяне, сказали, что поместить раненых в селе негде.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пире хӗссе каялла чакарчӗҫ, анчах тӑшманӑн ҫухатӑвӗсем пысӑкчӗ — пӗрин хыҫҫӑн тепри номерсӗр тӑрса юлчӗ, санитарсем аманнисене пуҫтарма ӗлкӗрсе пыраймарӗҫ.

Нас оттеснили, но потери, понесенные неприятелем, были велики — то один, то другой ленинградец оказывался без номера, санитары не успевали подбирать раненых.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Вӑйӑ мӗнле вӗҫленесси мар, хамӑн ачасем карттӑна еплерех пӗлнишӗн, аманнисене ҫӗклесе илсе кайма тата таврари вырӑнсене пӗлсе усӑ курма пултарассишӗн хӑрарӑм.

Не исход игры меня тревожил, не количество очков, которые получат мои ребята за знание карты, за умение переносить раненых и ориентироваться на местности.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Аманнӑ Милорадовича утлӑ гварди казармисене илсе пырсан, Аренд унӑн суранӗсене пӑхнӑ хыҫҫӑн пульӑна кӑларма хатӗрленсен, Милорадович ӑна: «Ну, ma foi, суранӗ ку вилмеллескерех, аманнисене эпӗ ҫителӗклӗ курнӑ, ҫавӑнпа та, пулине кӑлармаллах пулсан, манӑн ватӑ лекаре чӗнме ярӑр; мана пулӑшма ҫук, анчах старике операцие вӑл туманни кӳрентерет», тенӗ.

Когда раненого Милорадовича принесли в конногвардейские казармы и Арендт, осмотрев его раны, приготовлялся вынуть пулю, Милорадович сказал ему: «Ну, ma foi, рана смертельная, я довольно видел раненых, так уж если надо еще пулю вынимать, пошлите за моим старым лекарем; мне помочь нельзя, а старика огорчит, что не он делал операцию».

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Фронтран — аманнисене.

А с фронта раненых в тыл.

Тӑрӑр, юлташсем! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех