Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Яка питлӗ кӑмӑллӑ арҫын, хура костюм айӗн галстукпа шур кӗпе тӑхӑннӑскер, пӗрре те япӑх шухӑшлӑ пек туйӑнмарӗ Эльгеева.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Уҫӑ ҫамка айӗн уйрӑмах палӑракан хура куҫ харшийӗсем те, шӗвӗр хура мӑйӑхӗ те, тап-таса хырнӑ янах айӗсем те хӑйне евӗр илем кӳреҫҫӗ ӑна.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Мӗншӗн йӑпӑртатса чупса килнине чухлатӑп, — терӗ Пикпав куҫ айӗн чеен пӑхкаласа.

Куҫарса пулӑш

18. Сухала хитрешӗн ҫеҫ ӳстермеҫҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Эс мӗн, тарса хӑтӑлма шутланӑччӗ-им пиртен? — куҫ айӗн пӑхрӗ ӑна Урасмет.

Куҫарса пулӑш

16. Хан эшкерӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑл ҫурри таран ман еннелле ҫаврӑннӑ та чакса-чакса пырать, акӑ аллине ҫӗклерӗ те ун айӗн тинкерет, — асӑрханусӑр хусканупа вӑратасран асӑрханса ҫывӑракан ҫын вырӑнӗ патӗнчен ҫавӑн пек каяҫҫӗ.

Она отступала, полуоборотясь ко мне, и, приподняв руку, всматривалась, как если бы уходила от постели уснувшего человека, опасаясь разбудить его неосторожным движением.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Эстер… — пӑшӑлтатрӗ вӑл сунарҫӑ ҫине куҫ айӗн тинкерсе.

— Эстер, — медленно произнес он, исподлобья рассматривая охотника.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эстер шухӑшласа тӑчӗ, ҫӑварне уҫрӗ, темӗн калама хатӗрленнӗччӗ, анчах чарӑнчӗ те Горн питӗнчен куҫ айӗн, ачалла чӗмсӗр ыйтупа шуҫса иртрӗ.

Она подумала, раскрыла рот, собираясь что-то сказать, но остановилась и исподлобья, по-детски скользнула по лицу Горна немым вопросом.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Халӗ уҫҫӑнах курӑнать: ӑрӑмҫӑ питӗ кӳреннӗ, ҫав тери кӑмӑлсӑр, вӑл Гента куҫ айӗн ҫине-ҫинех тӗсенинче — сивлеклӗхпе курайманлӑх.

Теперь уже было видно, что он обижен и недоволен, его взгляды, исподлобья бросаемые на Гента, были красноречиво угрюмы.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл вуланӑ авӑкра Блюм, вулаканскерӗн тимлӗ сӑнне ҫамки айӗн пӑхкала-пӑхкала, чӗрнисене кӳкен йӗппипе тасатрӗ, — ҫак йӑлана вӑл Хейльрен илсе харпӑрлатнӑ.

Пока он читал, Блюм чистил ногти иглой терновника — манера, заимствованная у Хейля, — поглядывая исподлобья на сосредоточенное лицо читающего.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Камин хӑми ҫинче ҫурта тӗпӗ ҫунать; Пулӑ камин умне ларнӑ та чӗр куҫҫисене аллисемпе ытамланӑ, пӗр пӑнчӑ ҫинелле хускалми тӗмсӗлнӗ, Линза вара ҫӗнӗ ҫынна асӑрхамасть те тейӗн — аллисене ҫурӑмӗ хыҫне тытнӑ та кӗтесрен кӗтесе кумать, ҫамки айӗн шӑтарасла, сӗлкӗшшӗн пӑхкалать.

На каминной доске горел свечной огарок; Рыба сидела перед камином, обхватив руками колени и неподвижно смотря в одну точку, а Линза, словно не замечая нового человека, ходил из угла в угол с заложенными за спину руками, бросая исподлобья пристальные, угрюмые взгляды.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Пуҫне пӗксе вӑл пулас упӑшкине куҫ айӗн тӗсет: Ван-Конет чӗнмест, сӑнӗнче тӗксӗм кулӑ, тимлӗхне пуҫтарма хевте ҫитереймест, шурсах кайнӑ, хӗре ӑшӗнче киревсӗр сӑмахсемпе ятлать, япӑх кӑмӑллӑ, аптӑранипе калаҫмашкӑн тытӑнса тӑракан Хуареца ылханать; акӑ тинех Консуэло амӑшӗ еннелле ҫаврӑнчӗ:

Опустив голову, она исподлобья взглянула на жениха: Ван-Конет молчал и тускло улыбался, бессильный сосредоточиться, бледный, мысленно ругая девушку грязными словами и проклиная невесело настроенного Хуареца, который тоже был в замешательстве и медлил заговорить, Ван-Конет обратился к матери Консуэло:

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тӑшманне тимлӗн сӑнанӑн — Клиссон ӳкерчӗке куҫ айӗн тӗсеме тытӑнчӗ.

на которую Клиссон уставился исподлобья, как на улыбающегося врага.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Тильс хутланса ларчӗ те Ластон ҫине куҫ айӗн пӑхрӗ, унтан шӑртланса ҫухавине тӳмелерӗ.

Тильс съежился и исподлобья, медленно взглянул на Ластона, затем нервно поправил воротничок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

— Акӑ мӗскер, хаклӑ хӑнасем, — терӗ кил хуҫи сӑмси айӗн тата сӑмахӗсене кӑштах юрланӑн тӑсса, — ларсамӑр, ларсамӑр.

— Так вот, дорогие гости, — сказал несколько нараспев и в нос неизвестный, — садитесь, садитесь.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Кӗҫех Аллен Скоррей, ҫак вӑхӑтра арӑмӗпе шыв сикки патне кайнӑскер, килсе ҫитрӗ; вӗсем чакӑл ту тӑрринчен вӑрман ҫинелле ал айӗн пӑхса тӑракан хӗҫ-пӑшаллӑ юлан утҫа асӑрханӑ.

Аллен Скоррей, бывший в это время с женой у водопада, пришел немного спустя; они видели на скале вооруженного всадника, смотревшего из-под руки в сторону леса.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл чарӑнчӗ, палубӑна куҫ айӗн васкамасӑр пӑхса ҫаврӑнчӗ, эхлетрӗ те — ҫамкине ывӑҫ тупанӗпе шӑлса типӗтрӗ; унтан унӑн чул пек туйӑмсӑр пит-куҫӗнче палӑри-палӑрми куллӑн именчӗк мӗлки чӗтренкелерӗ, вӑйлӑ ҫилпе карӑннӑ парӑсӑн ӑнсӑрт хутланчӑкӗ евӗр — ҫав самантрах ҫухалчӗ.

Он медленно исподлобья осмотрел палубу, крякнул, вытер ладонью пот, и неуловимая, стыдливая тень улыбки дрогнула в его каменных чертах, пропав мгновенно, как случайная складка паруса в полном ветре.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Сидор сӗтел ҫинче сенчӗк вӗҫӗпе тем чӗркелесе ларакан Мӗтрие, пуҫне пӗксе, Сӑпани ҫине ҫамка айӗн пӑхса тӑракан Калюкова — ҫуткам ҫынни ҫавӑ пулчӗ-ха, ӗненмесӗр пустуях кӳрентеретӗр мана тенӗн, пуҫне айккинелле пӑрнӑ Телегина тепре тӗсесе тухрӗ те: — Ну, ку вӑл сӑмах май кӑна, — терӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ыттисене кура, Телегин та сӗнкме тытӑнам пек турӗ, ҫапах, хӑйшӗн нимӗнле хӑрушлӑх ҫуккине ӗненсе ҫитсен те, куҫ айӗн сӑнама пӑрахмарӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ун айӗн ал туни хулӑнӑш мӑшӑр ҫивӗт пилӗк таран усӑнса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Людӑпа Петя хускалмасӑр ашшӗ ҫине куҫ айӗн пӑхса тӑчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.