Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Юргинпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лапамра ҫулӑм тулашнине курсан, Андрей ҫак каҫа тата Юргинпа вӗсем Сталин ҫинчен, пурнӑҫа хӗрхенмесӗр Садкине хӳтӗлесе хӑвармалли ҫинчен калаҫнине аса илчӗ…

Увидев бушующее в низине пламя, Андрей вспомнил эту ночь и как они с Юргины говорили о Сталине, о том, что, не жалея жизни, надо защитить Садки.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑ вӑл мирлӗ пурнӑҫра питӗ кӗске вӑхӑт, вӑрҫӑра — ҫав тери вӑрӑм: Юргинпа Ленӑна вӗсем тахҫантанпах паллашнӑ пек туйӑнать.

Это очень малый срок в мирной жизни и очень большой — на войне: Юргину и Лене уже казалось, что их знакомство произошло давным-давно.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапӑҫу вӑхӑтӗнче те хӗвел тухас умӗн Юргинпа тӗл пулнине аса илме кӗске самантсем тупӑнчӗҫ.

Даже в бою находились секунды, когда Лена вспоминала встречу с Юргиным на восходе солнца.

X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвей Юргинпа унӑн салтакӗсем типӗ вар патнелле утрӗҫ, хӗрсем вара пӗр ҫӗре кӗпӗрленсе тӑчӗҫ те пӑшӑлтатса илчӗҫ, унтан леш, Юргин мӗн ыйтни ҫине хирӗҫ тавӑрса каланӑскер, сасартӑк кӑшкӑрса ячӗ:

Матвей Юргин и его бойцы пошли к оврагу, а девушки сбились в кучу и перешептывались, потом та, отвечавшая Юргину, вдруг закричала:

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл, кӗске кӗрӗкӗн аркине тирпейлӗн пуҫтарса, Юргинпа юнашар юр ҫине выртрӗ те умне енчӗк кӑларса хучӗ.

Аккуратно подвернув полы полушубка, он лег на снег рядом с Юргиным и положил перед собой резиновый кисет.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Матвей Юргинпа Лена Малышева хӗвел тухнӑ чух киленсе кайсах хӑйсем ҫинчен калаҫса ларса, вӑрҫӑра никам та юратман ҫапӑҫу умӗнхи йывӑр минутсене пачах туймарӗҫ.

Так Матвей Юргин и Лена Малышева, встретясь на восходе солнца, увлеченные узнаванием друг друга, совсем не чувствовали тяжелой власти тех минут перед боем, каких никто не любит на войне.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Юргинпа Андрей хӑйсен котелокне Ленӑна хирӗҫ лартрӗҫ те кашӑкӗсене тытрӗҫ.

Юргин и Андрей поставили свой котелок против Лены и взялись за ложки.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лешӗ Юргинпа Лопухова тата Олейника, тыткӑна лекнӗ нимӗҫпе пӗрле, халех полкӑн команднӑй пунктне пыма хушрӗ.

Тот приказал Юргину, Лопухову и Олейнику вместе с пленным немедленно прибыть на командный пункт полка.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑпӑлса тухнӑ чӑрӑш ҫумӗнче мӗн чухлӗ ларнӑ вӑл, — Андрей астуман: вӑл каллех темле, хӑй Юргинпа пӗрле тӗмӗсем хушшинче пытаннӑ чухнехи пек, мӗн пулни-иртнине питех чухлайми пулса кайнӑ.

Сколько он просидел у поверженной ели, Андрей не помнил: вновь он был в том странном состоянии полузабытья, в каком находился, когда прятался с Юргиным в кустарнике.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

…Ҫын ҫӳремен сӗм вӑрманпа пынӑ чух, Матвей Юргинпа Андрей тата виҫ-тӑватӑ боеца тӗл пулнӑ, ҫӗрле вара вӗсем хӑйсен полкӗнчи салтаксен чылаях пысӑк ушкӑнӗпе пӗрлешнӗ.

…Пробираясь лесной глухоманью, Матвей Юргин и Андрей повстречали еще нескольких бойцов, а ночью они прибились к довольно большой группе однополчан.

XXVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кӑштах вӑхӑт иртсен, Юргинпа Андрей вӑрман чӑтлӑхӗнче курӑнми пулсан, Лозневой пуҫне ҫӗклерӗ те пит сыхланса, хӑрах куҫӗпе ҫеҫ, сылтӑм куҫӗпе хыр вулли хыҫӗнчен пӑхса илчӗ.

…Когда Юргин и Андрей скрылись в лесной глуши, Лозневой приподнял голову и осторожно, одним правым глазом, поглядел из-за комля сосенки.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех