Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шутлатӑн (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑвна кам тесе шутлатӑн эсӗ, ватӑ ухмах?

За кого ты себя считаешь, старый хрен?!

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Акӑ, сӑмахран, Ду пирки мӗнле шутлатӑн эсӗ?

— Вот, например, как ты полагаешь насчет Ду?

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ку йӗксӗксемпе мӗн тума шутлатӑн эсӗ?

— Что ты с этой сволочью намерен делать.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗнле шутлатӑн, валеҫсе панӑ тумтир хӗл каҫма ҫитӗ-и?

Как думаешь, розданной одежды хватит людям на зиму?

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Тянь, эсӗ мӗнле шутлатӑн? — ун енне ҫаврӑнчӗ Го Цюань-хай.

— Старина Тянь, а ты как смотришь? — обратился Го Цюань-хай к Тяню.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эсӗ мӗнле шутлатӑн, Ли Чжэнь-цзян Хань Лао-люна мӗнле шутпа ҫапрӗ?

— А как по-твоему, с каким умыслом Ли Чжэнь-цзян ударил Хань Лао-лю?

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Игнат ун сӑмахӗсем пирки шухӑшласах тӑман, ҫӑмӑллӑн кулса: — Ахалех апла шутлатӑн! Кунта пур япала та чӑн-чӑнни… пурте хаклӑ йышши, ҫирӗппи, — тесе хунӑ.

Игнат не подумал над ее словами и, смеясь, сказал ей: — Это ты напрасно! Тут всё самое настоящее… вещь всё дорогая, прочная…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Халӗ мӗн тума шутлатӑн ӗнтӗ?

Что ты думаешь делать теперь?

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗрле кан ҫине выртатӑн та, пирӗн килте пӗр самантрах ҫулталӑкри тӑватӑ вӑхӑт та пӗрле пухӑннӑ тесе шутлатӑн: айра — ҫулла, ҫире — хӗлле, аяк ҫине ҫаврӑнатӑн та — март е август ҫитрӗ иккен тетӗн.

Ночью бывало заляжем мы на кане, и у нас сразу все четыре времени года получаются: снизу — лето, сверху — зима, повернешься боком — как будто март или август.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эсӗ хӑвна ҫавӑн пек ӗҫсем тума пултаратӑп тесе шутлатӑн пулсан, паллах, мана итлемесен те пултаратӑн.

— Конечно, если ты чувствуешь, что способен на такие дела, можешь меня не слушать.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗнле шутлатӑн эсӗ, лайӑх-и ку е начар-и?

Как ты считаешь, плохо это или хорошо?

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ху мӗн шутлатӑн тата ун пирки?

Как ты сам на это смотришь?

1. Ӑҫта каймалла? // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ну, Ванюша, ӑҫта кайма шутлатӑн?

Ну что ж ты, Ванюша, решил?

1. Ӑҫта каймалла? // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

— Мӗншӗн апла шутлатӑн, Олежек? — ыйтрӑм эпӗ кулса.

— Почему же так? — спросила я.

«Аслати мӗнтен пулать?» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

— Латин расин ытла пысӑк мӑнкӑмӑллӑхӗ сана ху кӳрентернине ӑнланса илме май памасть; эсӗ мана та, манпа пӗрле хӗҫ-пӑшал тытнӑ юлташсене те кӳрентерместӗн пулсан та, пӗтӗм тӗнчепе ҫӳлти турӑсене кӳрентеретӗн, эсӗ тӗнчери пӗтӗм халӑхсене ирсӗр расӑсем тесе шутлатӑн, вӗсене этем вырӑнне мар, выльӑх вырӑнне хуратӑн.

— А тебе чрезмерная гордость, присущая от рождения латинской расе, не позволяет понять оскорбление, которое ты наносишь, если не мне и моим товарищам по оружию, то природе и высшим богам, когда ты рассматриваешь все народы на земле, как презренные расы, более подобные животным, чем людям.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эсӗ тата: лагерьте кунта мӗн тума шутлатӑн, тесе ыйтатӑн!

И ты меня спрашиваешь, что я могу делать в этом лагере?

XIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кунта мӗн тума шутлатӑн вара?

Что ты хочешь здесь делать?

XIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Вӑл тимӗр хама пек, е тимӗр урай пек тесе шутлатӑн пуль-ха эсӗ?

А дядя говорит: — Ты думаешь, она как доска железная? Как железный пол?

Чугун ҫул мӗнле // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— Мӗншӗн эсӗ апла шутлатӑн?

— Почему ты так думаешь?

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Кукамай, эсӗ мӗнле шутлатӑн, манӑн температура йӗркеллех-ши? — тесе ыйтать Маруся.

— Бабушка, — спрашивает Маруся, — как ты думаешь, у меня нормальная температура?

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех