Шырав
Шырав ĕçĕ:
Патша-и, е, тен, Шубинпа пӗрле шуйттансемех килеҫҫӗ-и?
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Вӑрман касакан Шубинпа Фантов, Ногтев повар та.
Пӗрремӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
Ман хамӑн та унран Ногтев повӑра, Шубинпа Фантов йывӑҫ касакансене пролива яма ыйтас кӑмӑл пур.Я хочу тоже просить его, чтобы он отпустил на пролив повара Ногтева и лесорубов Шубина и Фантова.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.
— Сирӗн халь, господасем, — хушса хучӗ вӑл, Шубинпа Берсенев енне ҫаврӑнса, анчах ямшӑк ҫак самантра лашисене тапратрӗ.
XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Юлашкинчен пусма картлашкисем тӑрӑх васкавлӑн утса хӑпарни илтӗнчӗ, унтан пӳлӗме Инсаровпа тата Шубинпа пӗрле Елена кӗчӗ.Наконец послышались торопливые шаги на лестнице, и Елена вошла в сопровождении Инсарова и Шубина.
XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Вӑл мана; эсӗ Шубинпа сиввӗн те тирпейсӗррӗн калаҫатӑн, тесе ӳпкелешрӗ.Он упрекнул меня, будто бы я уже слишком холодно и небрежно обращаюсь с Шубиным.
XVI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Малта Елена тата Зойӑпа Инсаров пыраҫҫӗ; кӑмӑлӗ тулнӑ Анна Васильевнӑпа Увар Иванович алла-аллӑн тытӑнса утаҫҫӗ: Увар Иванович хашкать, ҫӗнӗ улӑм шлепки унӑн ҫамкине касса ыраттарать, урисем атӑ тӑхӑннипе пӗҫерсе тӑраҫҫӗ, апла пулсан та, вӑл хавас; Шубинпа Берсенев хыҫалта пыраҫҫӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубинпа юлашки хут курса калаҫнӑ хыҫҫӑн, Берсенев пуҫне Инсарова хӑй дачине чӗнес шухӑш пырса кӗчӗ.Берсеневу, во время последней беседы с Шубиным, пришла мысль пригласить Инсарова к себе на дачу.
VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Апат хыҫҫӑн Берсеневпа тата Шубинпа пӗрле Елена сада тухрӗ; Зоя, вӗсем хыҫҫӑн пӑхса, пӗчӗк хулпуҫҫине кӑшт ҫеҫ сиктерсе илчӗ те фортепиано патне ларчӗ.
IV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
- 1