Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вара Шубин, Инсаров тата Берсенев, ӑмӑртмалла чупса, анаталла анчӗҫ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Пурте чылайччен киленсе пӑхрӗҫ ҫак илем ҫине, Шубин та пулин шӑпланчӗ, Зоя та шухӑша кайса тӑчӗ.Все долго и молча любовались видом; даже Шубин притих, даже Зоя задумалась.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Юлашкинчен Шубин унӑн пӳрнинчен ярса тытрӗ те, вӑл хытӑ чӑмӑртанипе Зоя нӑйкӑшса илчӗ, кайран та чылайччен аллине вӗрчӗ, ҫиленнӗ пек пулчӗ, Шубин ӑна хӑлхинчен тем пӑшӑлтатса пычӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин пӗрмаях ахӑлтатрӗ тата хӑратрӗ, Зоя вара шӑппӑн кӑна кулкаларӗ, кушак пек йӑпшӑнчӗ.Он всё хохотал и грозился, а Зоя только втихомолку улыбалась и пожималась, как кошечка.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
«Тӑхтӑр-ха, эпӗ сирӗнпе пуриншӗн те татӑлатӑп!» кӑшкӑрса ячӗ Шубин, унтан тӗмсем хушшине кӗрсе сигарочницине тупса тухрӗ те Зоя патне пыма ҫеҫ тытӑннӑччӗ, анчах ун патне ҫывхарса та ӗлкӗреймерӗ, унӑн сигарочници каллех ҫул урлӑ вӗҫсе каҫрӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин сигарочницине Зоя тӗмсем хушшине ывӑтрӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин хайхи Зоя патне чупса ҫитрӗ те, аллине кӗлентӗр пек кукӑртса, «Ihre Hand, Madam» тесе, ӑна ҫавӑтса малалла утрӗ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
«Эхе! — сасартӑк ҫурма сасӑпа кӑшкӑрчӗ Шубин:
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
«Эпир, тӑванӑм, темле ветерансем пек, резервӑра», пӑшӑлтатрӗ Шубин Берсенева.«Мы будем, братец, в резерве, как некие ветераны, — шепнул Берсеневу Шубин.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Тепӗр тесен, ку хутӗнче Шубин хӑйӗн самӑр тусне чӑрмантармарӗ: вӑл чӗмсӗр, сапаланчӑк та ҫемҫе кӑмӑллӑ пулчӗ.Впрочем, на этот раз Шубин оставил своего толстого друга в покое: он был молчалив, рассеян и мягок.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Увар Иванович Шубина хӑех пӳрнине хускатса чӗнсе илчӗ; Шубин хӑйне ҫул тӑршшӗпех йӗкӗлтесе пырасса пӗлнӗ вӑл, анчах «ҫӗр хӑвачӗпе» ҫамрӑк художник хушшинче темле тӗлӗнмелле ҫыхӑну тата ятлаҫуллӑ ырӑ кӑмӑллӑх пулнӑ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Каретӑна хӗрарӑмсем, горничная тата Берсенев ларчӗҫ; Инсаров ларкӑч ҫине вырнаҫрӗ; кӳмере Увар Ивановичпа Шубин пулчӗҫ.
XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Шубин! — пӳлчӗ ӑна Елена, унтан хулпуҫҫине сиктеркелесе илчӗ.
XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин ӗнентерет пулсан та, Инсаровра прозӑлли нимӗн те ҫук.
XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Елена шухӑш-кӑмӑлне Инсаров парӑнтарнине Берсенев ӑнланать вара, Шубин каланӑ пек, хӑйӗн тусӗ япӑха тухманнишӗн савӑнать.
XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин курӑнсах каймасть; вӑл, урса кайсах тенӗ пек, хӑйӗн искусствипе тӑрмашать: хӑйӗн пӳлӗмӗнче питӗрӗнсе ларать, хушӑран ҫеҫ тӑмпа вараланса пӗтнӗ блузипе чупкаласа тухать, е вӑхӑтне Мускаври студире ирттерет, унта Итали формовщикӗсемпе хӑйӗн тусӗсем, учителесем пырса ҫӳреҫҫӗ.
XIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
Шубин чӳрече патӗнчен варт пӑрӑнса кайрӗ.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Килте питӗ кичем пулнипе кунта килтӗм эпӗ, — терӗ Шубин.— Я пришел сюда, — начал Шубин, — потому что мне дома очень было грустно.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Ҫук, кӗрсе тӑмастӑп, — терӗ те Шубин чӳрече янахӗ ҫине таянчӗ.— Нет, не нужно, — возразил Шубин и облокотился на оконницу.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.
— Тсс… — пӳлчӗ ӑна Шубин: — эпӗ сан патна, Макс Агата патне килнӗ пек, вӑрттӑн килтӗм.— Тс! — перебил его Шубин, — я пришел к тебе украдкой, как Макс к Агате.
XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.