Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шерккейӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шерккейӗн пурӑнас ӗмӗт пур, шанчӑк пур.

Шерккей и сам знает, что жить надо, и он будет жить, он верит в это.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн шанчӑкӗ сӳнмест-ха.

Слава богу, Шерккей не потерял веры в себя.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей Шерккейӗн сухалне, мӑйӑхне те иртсе ячӗ.

Элендей состриг остатки обгоревших свалянных волос и с головы, и с бороды Шерккея.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн инкекӗ тата ытларах курӑнса кайрӗ: пӗтӗм ҫурт-йӗрӗнчен кӗлрен урӑх нимӗн те юлман иккен, кӑмрӑкӗ те амаланса сӳннӗ, кӗлпе витӗннӗ, куҫа сулхӑнӑн ҫиет.

При дневном свете беда Шерккея выглядела еще ужасней, чем ночью: от дома и подворья осталась одна зола, даже угли прогорели дотла и рассыпались в пепел.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шӑллӑм… шӑллӑм, — майӗпен ҫеҫ илтӗнчӗ Шерккейӗн сасси, — ҫуртӑм-йӗрӗм кӗл пулса тӑчӗ-им?

— Брат… брат… — едва слышно проговорил Шерккей, — все сгорело, дотла…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн пыр мӑкӑлӗ васкамасӑр анать те хӑпарать, анать те хӑпарать.

Шумно глотая и двигая крупным кадыком на жилистой шее.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сынсем Шерккейӗн выльӑх-чӗрлӗхне картишӗнчен хӑваласа кӑларасшӑн пулчӗҫ.

Люди старались выгнать со двора скотину Шерккея, которая была напугана огнем и ни за что не хотела выходить.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн ҫӳҫпуҫӗ вирелле тӑрса кайрӗ, ҫанҫурӑмнӗ сивӗ ҫапрӗ, кӑшкӑрса йӗрсе ярӗччӗ те, ввӑлӗ умӗнче калама ҫук намӑс.

Всклокоченные со сна волосы Шерккея так и встали дыбом, рубаха прилипла к вспотевшей спине, он готов был взвыть от боли и обиды, но постыдился сыновей.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫара сывлӑм ун урине йӗпетет, Шерккейӗн йӗр хывӑнса юласран чунӗ ҫук.

Как бы кто не увидел его…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн тар тапса тухрӗ.

Шерккея так и прошиб холодный пот.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑй ҫумӗнче хӗрарӑм пурри, унӑн хӑйне кура вӗри сывлӑшӗ Шерккейӗн халиччен пытанса тӑран туйӑмне хускатрӗ.

Сидящая рядом женщина, ее горячее тело пробудили в нем глубоко запрятанные и почти забытые чувства.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тем, астусах каймастӑп та, куркалатӑп, куркалатӑп пулмалла, — сасси хӑйне ют пек илтӗнчӗ Шерккейӗн, пырӗ тӗпӗнче темӗн тытӑнса тӑчӗ.

— Такие нет, что-то не припомню, но сны снятся, как же… — чужим голосом проговорил Шерккей, чувствуя, как пересохло в горле.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн хӑй ӗмӗрне кӑна мар, ачин ачи ӗмӗрне те ҫитӗ!

Теперь его не только на Шерккеев век хватит, а и внукам достанется.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн пит-куҫӗ кӗтмен ҫӗртен пӗркелене пуҫларӗ.

Шерккей в считанные дни на глазах всей деревни превратился в сморщенного старика.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн пӗр самантра ҫанҫурӑмӗ сӑрӑлтатса илчӗ, ҫӳҫӗ, йӑшӑлтатса, вирелле тӑра пуҫларӗ, куҫ чарса енчен енне пӑхкаларӗ.

У Шерккея от ужаса спина покрылась холодным потом, он шарил глазами вокруг и ничего и никого не видел.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑмака айӗнче шӑшисем тӗпӗртетсе ҫӳрени Шерккейӗн шухӑшне татрӗ.

Мысль Шерккея прервала мышиная возня под печкой.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн тем пек шӑллӗ патне каясси килмест — каймаллах.

Шерккею страх как не хочется идти к брату, но деваться некуда.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккейӗн урине тӑхлан шӑратса янӑ тейӗн — ытла йывӑрланнӑ, пӗринчен пӗрне аран ирттеркелесе пусать, пуҫне чикнӗ, умӗнчи ҫулне пӑхса пынӑ пек, васкамасӑр утать.

Шерккею казалось, что к его ногам подвесили пудовые гири, — он запинался, еле-еле переставлял непослушные ступни, низко опустив голову, будто внимательно изучал дорогу перед собой.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӗрӗнекен Шерккейӗн кӑмӑлӗ пӑтранма тытӑнчӗ.

Шерккея так и замутило.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫемьери шатлӑха пула, Шерккейӗн кил-ҫурт пӑхас пирки шухӑшӗ те пулмарӗ.

А у самого хозяина и в мыслях не было чем-нибудь помочь ей по дому или по хозяйству.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех