Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Упӑшкинчен (тĕпĕ: упӑшка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лешӗ, упӑшкинчен ҫӳллӗрех те тӗреклӗ хӗрарӑм, ҫапӑҫса кайсан, тӗк вӗҫтерсе тустармалла-ха та ӑна, арҫынна хирӗҫ тӑрса ҫылӑха кӗме юрамасть.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Зина уйрӑмах упӑшкинчен мӗншӗн уйрӑлни пирки нумай калаҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Анчах упӑшкинчен тахҫанах ӑшӑ сӑмах илтме пӑрахнӑ ӗнтӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Малтанлӑха кичемрех пек туйӑнчӗ Зинӑна упӑшкинчен уйрӑлсан.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Упӑшкинчен уйрӑлни ытлашши пӑшӑрхантармарӗ Зинӑна.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Нина, упӑшкинчен пӑрӑнас тесе, апат-ҫимӗҫ сумкине Мишӑна тыттарчӗ те хӑйӗн ҫине хӑвӑрт сӑран куртка ывӑтса упӑшки хыҫҫӑн хваттертен тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Надежда Кондратьевна ҫакна сӑмахпа ниепле те ӑнлантарса калайман пулӗччӗ, ҫапах та хӑй ҫав тери пысӑк та кирлӗ ӗҫпе питӗ ҫывӑх ҫыхӑннине пӗтӗм чунӗпе туйрӗ, ача-пӑча амӑшӗн, хӗрарӑмӑн сисӗмӗпе Ленин кам иккенне упӑшкинчен те вӑйлӑрах ӑнланчӗ.

Она не могла бы объяснить свои ощущения словами, но она чувствовала, что находится в самом средоточии великого, и сильнее, чем ее муж, чутьем материнским, женским, понимала личность Ленина.

8 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Унтан, чей ӗҫсе ларнӑ чух, вӑл ҫыхӑнусӑр та тирпейсӗр сӑмахсемпе каласа пачӗ: ҫак хӗрарӑм — помещица, хӑй — истори учителӗ, унӑн ывӑлӗн репетиторӗ пулнӑ, ӑна юратса пӑрахнӑ, хӗрарӑм упӑшкинчен — нимӗҫ баронран уйӑрӑлса кайнӑ, оперӑра юрланӑ, малтанхи упӑшки унӑн пурӑнӑҫне пӑсма тем пекех тӑрӑшнӑ пулин те вӗсем питӗ лайӑх пурӑннӑ.

Потом, когда мы пили чай, он бессвязно, не обычными словами рассказал, что женщина — помещица, он — учитель истории, был репетитором ее сына, влюбился в нее, она ушла от мужа-немца, барона, — пела в опере, они жили очень хорошо, хотя первый муж ее всячески старался испортить ей жизнь.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Анчах та упӑшкинчен вӑл хӑрать, вӑл хушсан вара кӑмака ҫине хӑпарса каять.

Мужа своего она, однако же, боялась и, по его приказанию, убиралась к себе на печь.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Пике килте ҫуккине кура: — Арӑму ӑҫта кайнӑ вара? — ыйтать вӑл ун упӑшкинчен.

Увидела, что красавицы нет дома, и спросила ее мужа: — А где твоя жена?

Пуян улпутпа хитре хӗрарӑм ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Николай, ӑҫта каян эс? — ыйтрӗ вӑл упӑшкинчен.

— Мыкола, куда ты идешь?

II // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Старик хӑй патне кайсан, Лю Гуй-лань упӑшкинчен ҫапла ыйтрӗ:

Когда старик ушел, Лю Гуй-лань спросила у мужа:

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл упӑшкинчен командировкӑна кайнӑ ӗҫ ҫинчен ыйтса тӑмарӗ, Лю Гуй-лань Го Цюань-хая юратса пӑрахни тата район начальникне уйрӑлас пирки заявлени ярса пани ҫинчен пӗлтерме васкарӗ.

Она не стала расспрашивать его о делах, по которым он ездил, ей не терпелось поскорей сообщить, что Лю Гуй-лань влюблена в Го Цюань-хая и уже отправила заявление начальнику района о разводе.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ӑна упӑшкинчен уйрӑлма юрать-и?..

— Ну, словом, можно ли ей развестись?..

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Арӑмӗ ҫынсене мӗншӗн лайӑх япаласем панине, вӗсене пӗр пӗчӗк ҫыхӑ кивӗ кӗпесем ҫеҫ лекнине ӑнланаймарӗ пулин те, упӑшкинчен ыйтса пӗлме хӑяймарӗ.

Жена хотя и не могла понять, почему вместо хороших вещей, полученных другими, им достался всего лишь узелок старья, но спорить все-таки не стала.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫерҫи арӑмӗ упӑшкинчен аслӑрах пулнӑ, вӑл ку сӑмахсене ӗненмен.

Воробьиха была гораздо серьезнее мужа и отнеслась с недоверием к этим словам.

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Пӗвӗпе вӑл упӑшкинчен ҫӳллӗрех, тулли кӑкӑрлӑ, хура куҫхаршиллӗ.

Ростом она выше мужа, полногрудая, чернобровая.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Анчах ҫавнашкал юрату ӑна савнӑ упӑшкинчен уйрӑлас килменнине Аннет мадамран акӑш-макӑш чаплӑ калпак туянас килнипе ҫыхӑнтарма чӑрмантармасть, вӑл страусӑн илемлӗ кӑвак тӗкӗпе капӑрлатнӑ шлепке, Венеци бархатӗнчен ҫӗленӗ сенкер кӗпе туянасшӑн, ҫав кӗпе унӑн кӗрнеклӗ шурӑ кӑкӑрӗпе аллисене, халличен упӑшкипе горничнӑйсемсӗр пуҫне никам та курманскерсене, илем кӗртсе тӑтӑрччӗ.

Но такая любовь не мешала ей нисколько вместе с желанием не расставаться с обожаемым мужем — желать необыкновенного чепчика от мадам Аннет, шляпы с необыкновенным голубым страусовым пером и синего, венецианского бархата, платья, которое бы искусно обнажало стройную белую грудь и руки, до сих пор еще никому не показанные, кроме мужа и горничных.

ХLII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗншӗн эсӗ ҫав тери салхуллӑ? — ыйтнӑ министр хӗрӗ упӑшкинчен.

Спрашивает дочь министра у своего мужа: — Отчего ты такой грустный?

Тӗл перекен ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гарин-Михайловский Н.Г. Корея юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 32 с. — 19–26 с.

— Ман пӗр шухӑш пур: халлӗхе хам патӑмра пурӑнтӑр вӑл, эсӗ кама та пулин Айгун тундрине яр, — Тавыль амӑшӗ упӑшкинчен тарса ҫавӑнта кайнӑччӗ пулас.

— Есть у меня план: пусть пока мальчик поживет в моей семье, а ты тем временем пошлешь кого-нибудь в Айгунскую тундру, — кажется, туда ушла мать Тавыля от своего мужа.

Тавыль пурнӑҫӗнчи улшӑну // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех