Шырав

Шырав ĕçĕ:

Унран (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Микулайпа Укка пӗр-пӗрин патнелле ӑнтӑлнине сиссен (сисӗмлӗ ҫын ӑна сисмесӗр, куҫ пурри — курмасӑр тӑма пултарайман), икӗ ҫамрӑк пӗр-пӗриншӗн хыпса ҫуннине асӑрхасан Микулай ытлашши ӑслах маррине туйса илӗ те Укка — унран сивӗнӗ тенӗ Михапар.
Когда Михабар заметил (а не заметить этого, имея глаза и разум, было невозможно), что Мигулай и Укка неравнодушны друг к другу, он не стал этого выказывать, надеясь, что Укка сама поймет, что Мигулай не очень-то умный человек, и охладеет к нему.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хура пулсан та Укка хӑйне унран мала хурать.
Что ж, Укка чернявая, но она ни в чем не уступает Клавье.

Каччӑ хӗршӗн ӑна ҫӗнсе иличчен ҫеҫ хыпса ҫунни, хӗр сана парӑннӑ-парӑнман (е эс ӑна качча илнӗ-илмен) унпа «тӑранса ларни», унран сивӗннӗҫем сивӗнсе пыни мӗне пӗлтерет тата?
Возможно, он, как и другие парни, сгорал от любви к девушке до тех пор. пока не добился ее, а как только она (или он) сдалась, он (или она) насладился ею и стал постепенно охладевать.

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пурте темӗн кӗтеҫҫӗ ӗнтӗ унран.
И все чего-то ждут от него.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗлӗндӗм эпь унран.
Удивился я от него.

Эсӗ-и вӑл е эсӗ мар-и? — тӗпчет пек унран тӳре.
Ты или не ты? — спрашивает его судья.

Унран инҫе те мар икӗ ҫын хӑраса пӑхса тӑраҫҫӗ-мӗн.
Неподалеку стоят двое мужчин и смотрят на него испуганно.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Савтепи пирки ыйтса пӗлнӗ-ши унран?
Спрашивали его, куда она могла подеваться?

Сӑмах акса ҫӳресрен хӑрамасҫӗ унран: чӗмсӗр вӑл.
Не боится, что он молву разнесет: молчаливый он.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эп ҫырасса та унран хитре ҫырап, ӑс-хакӑлпа та унран ӳксех юлмастӑп пуль, пурӗ пӗр эпӗ вырӑнсӑр, вӑлах, ҫамрӑкскер, ӑшӑ вырӑнта тет.
И взревновал: ведь он, Яндул, и пишет красивее и грамотнее его, и умом от него не отстал, а поди ж ты, все равно безработный, а тот, юней безусый, при солидном месте!

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сыснашӑн тесен, унран тутлӑ апат та ҫук пуль.
А уж свиньям желуди слаще меда!

— Ну, аппен тӗк, пӗр чӳречи, картиш енчи, мӑн ҫын пуҫӗ кӗмелӗх, ӑрам енчи — унран пӗчӗккӗрех, тӗпелти — чи печӗкки.
— Ну, одно окно, что во двор, самое большое, голова взрослого пролезет. Другое, на улицу, — поменьше. А третье совсем маленькое…

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытти енчен унран шанчӑклӑ ҫын та ҫук-тӑр.
А так парень надежный со всех сторон.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан пӗр хӗрарӑм тарчӗ унран.
Другая женщина от него и вовсе сбежала.

Пӑхма мар, карчӑкӗ, Ухтивана унран хӳтӗленӗ евӗр, Янтул еннелле ҫурӑмӗпе ҫаврӑнса тӑчӗ.
Больше того, старуха заслонила от Яндула Ухтивана, будто скрывая парня…

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кирек мӗнле ятлаҫнӑ самант ан пултӑр, арӑмне курсан кӑна мар, вӑл сывӑхра пуррине пӗлнипех Микки лӑп пулать те, арӑмне хӑйне кӳрентернӗ пек, йӑвашшӑн кулкаласа унран каҫару ыйтать.
И как бы ни ярился Микки, как ни нападал на священника, стоит появиться Фекле — пыл и гнев его остывал прямо на глазах, и он с виноватым видом начинал улыбаться и просить у нее прощения.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах хӑй ҫаплах вӑрахчен хӑпса пӗтеймест-ха унран.
Но одно дело сказать, и другое — сделать. И Яндул еще долго не мог успокоиться.

Тӗрӗс пӗлекеннисем те пулнӑ: ку ҫын нумай ҫул хушши таҫта аякра ҫухалса пурӑннӑ пуль те, халӗ тӑван ҫӗрне таврӑнать, мӗн енчен те пулин усӑ курма ҫук-ши унран? — тенӗ.
Но были и такие, кто безошибочно определял: этот человек наверняка долгие годы жил где-то на стороне и теперь возвращается на родину.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кун каҫипе мӗнле кӑна ӗҫ патне пырса лекместӗн те, унран хӑйӗнчен те шӑршӑ кӗрет пулсан?
Ведь за день он чего только не делает -

Янтул унран ҫӳллӗрех те, пуп пуҫне каҫӑртрӗ.
вскинув голову — Яндул был намного выше его, спросил:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика