Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тома (тĕпĕ: том) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл Тома имшеркке, чӗтрекен хулпуҫҫийӗнчен ыталаса, шӑппӑн лӑплантарать:

Обхватив его худенькие, дрожащие плечи, он тихо приговаривал:

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫавӑнпа ӗнтӗ вӑл халӗ пӗр шухӑшламасӑр-тумасӑрах Джимпа Тома асаплантарса вӗлерме те хатӗр.

Настолько, что он готов был, не задумываясь, учинить над Джимом и его сыном Томом самую жестокую расправу.

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ҫакна ҫиме вӗрентӗр ӑна, — терӗ американец Чочойпа Тома аран ҫеҫ тухакан сасӑпа.

— Научите его съесть это, — упавшим голосом попросил американец Чочоя и Тома.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Тавтапуҫ, ачам, — пысӑк та куштӑркаса кайнӑ аллипе Тома пуҫӗнчен шӑлса илчӗ американец.

— Спасибо, дорогой мой, — американец дотронулся до головы Тома огромной шершавой рукой.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Американец! — терӗ хӑраса ӳкнӗ Чочой Тома, хуллен пӑшӑлтатса.

— Американец! — испуганно шепнул Тому Чочой.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫак ик ачана — Чочойпа Тома асра тыт.

Запомни этих двух мальчиков — Чочоя и Тома.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Стена ҫумне тачӑ ҫыпҫӑнса хушӑкран пӑхса тӑракан Чочой Тома хулпуҫҫийӗнчен ҫатӑрласа тытрӗ:

Приникший к щели в перегородке Чочой крепко вцепился рукой в плечо Тома:

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой самантлӑха чӗнмесӗр тӑчӗ, унтан варӑ Тома яранга патӗнчен тата аяккарах ҫавӑтса кайса вӑрттӑн пӑшӑлтатса калаҫма тытӑнчӗ:

Чочой минуту помолчал, потом отвел Тома еще дальше от яранги и таинственно зашептал:

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ну, атя, хӑвӑртрах тухса каяр кунтан, — сӗнчӗ Чочой Тома аяккинчен тӗксе.

— Ну что ж, давай скорее уходить отсюда, — предложил Чочой, подталкивая Тома в бок.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кӗҫех алӑ сулса Тома та чӗнсе илчӗ вӑл.

Через мгновение он махнул рукой Тому, подзывая его к себе.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ку хӑмапа тунӑ стена ҫеҫ, — ӑнлантарса пачӗ Чочой Тома.

— Это всего лишь перегородка, — объяснял Тому Чочой.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ан хӑра, чӗрӗ морж мар ку! — лӑплантарчӗ Тома Чочой.

— Не бойся, это неживой морж! — успокаивал Тома Чочой.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вара ҫӳлелле пӑхрӗ те чӳречерен кӗрекен Тома курчӗ.

Глянув вверх, он увидел переваливающегося через окно Тома.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мэнгылю шаман кӗлетне тулашӗнчен тӗрӗслесе тухрӑм, кукаҫи уххи пурри-ҫуккине пӗлме пулать ӗнтӗ, ун кӗлетне ӑҫтан кӗмеллине пӗлетӗп, — терӗ вӑл Тома юлашкинчен.

В конце рассказа сообщил Тому, что он уже хорошо снаружи обследовал склад шамана Мэнгылю и знает, как в него проникнуть, чтобы проверить, нет ли там лука дедушки.

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗррехинче Чочой каҫченех калаҫмасӑр ҫӳрерӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн вара Тома пӳрт хыҫне чӗнсе илчӗ те, кукленсе ларса, вӑрттӑн калаҫма пуҫларӗ: — Итле мана, лайӑх итле!.. — терӗ вӑл.

Однажды, промолчав до самого вечера, Чочой отозвал Тома за хижину и, усевшись на корточки, сказал с таинственным видом: — Слушай меня, хорошо слушай!..

Ҫуралнӑ ҫӗршывшӑн тунсӑхлани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой каллех самантлӑха макӑрма чарӑнчӗ, Тома палламан пек, ун ҫине пӑхса илчӗ, кукленсе ларса, питне чӗркуҫҫисем хушшине чикрӗ.

Чочой умолк на мгновение, посмотрел на Тома так, словно не узнал его, и, присев на корточки, уткнулся лицом в колени.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл Очера мӑйӗнчен ыталарӗ те: — Атя, Очер, атя хӑвӑртрах каялла, — терӗ шӑппӑн, Тома ҫаннинчен туртса, тусӗпе пӗрле Кэмби ывӑлӗсем патӗнчен аяккалла утрӗ.

Он обхватил руками шею Очера и вполголоса сказал: — Пойдем, Очер, пойдем скорее назад, — дернув Тома за рукав, Чочой поспешил отойти со своим другом от сыновей Кэмби как можно подальше.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗтӗмпе тенӗ пекех юр айне пулнӑ пӗчӗк пӳрт патӗнче вӑл хӑйӗн тусне Тома — негр-инвалид ывӑлне тӗл пулчӗ.

У небольшой хижины, почти совсем заваленной снегом, он встретил своего друга Тома — сынишку инвалида-негра.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тома, Бата, Остина, Актеона ҫавӑнтах площадьрен илсе кайрӗҫ, ҫавӑнпа вӗсем Казондери ярмарка пӗр кӗтмен ӗҫпе вӗҫленнине кураймарӗҫ, те, пӗлеймерӗҫ те.

Тома, Бата, Остина и Актеона тотчас же увели с площади, и они не увидели и не узнали, каким неожиданным происшествием закончилась ярмарка в Казонде.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ибн-Хамис паллӑ панипе хавильдарсенчен пӗри Тома, Остина, Актеона, Бата хупнӑ вите патнелле утса кайсан, тӗшмӗртни ним иккӗленӳсӗр тӗрӗс пулни курӑнчӗ.

Догадка эта превратилась в уверенность, когда по знаку Ибн-Хамиса один из хавильдаров направился к сараю, где были заперты Том, Остин, Бат и Актеон.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех