Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Стайка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стайка хаваслӑн кулса илчӗ.

Стайка радостно засмеялась.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чим-ха, Рада, каласа пар эппин унта мӗн ҫырнине? — тесе ыйтрӗ Стайка.

— Ну, что в бумажке-то сказано? — спросила Стайка.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫырӑвӗ ак кунтах-ҫке! — терӗ Стайка, лӳчӗркеннӗ хута ҫӗртен ҫӗклесе.

Держи свою записку! — вскрикнула крестьянка, поднимая с земли смятую бумажку.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тарӑхнӑ Стайка ҫаплах-ха куҫран ҫухалнӑ Стефчов еннелле пӑхса тӑчӗ, Голю буйвола хӑй сисмесӗрех ҫамкинчен ачашласа лӑпкарӗ, лешӗн кӑтра ҫӑмӗ кӗҫҫеленнӗ, хӗрлӗ кӗлеми те палӑрса тӑрать.

Она с ненавистью смотрела в ту сторону, где скрылся из виду Стефчов, и, сама того не замечая, гладила Голю по лбу, поросшему темной волнистой шерстью.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка ҫаплах буйвол патӗнчеччӗ-ха.

Стайка же не отходила от буйвола.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка аптраса тӑчӗ те Марийкӑна пулӑшма кайма хӑяймарӗ.

Стайка оторопела и не осмелилась бежать на помощь Марийке.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка ӑсран каясса ҫитрӗ.

В Стайке проснулись инстинкты дикарки.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пичче, эс мӗн, ҫав хӗрачана хӑвалатӑн? — ҫилленсе ыйтрӗ Стайка, сюртук аркинчен вӗҫертмесӗр.

— Дядя, ты чего гоняешься за девчонкой? — сердито спросила Стайка, не выпуская полы его сюртука.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка хӑй куҫ умӗнчех мӗн пулнине ним ас тумасӑр пӑхса тӑчӗ.

Стайка с величайшим недоумением смотрела на то, что происходило перед ее глазами.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӑх-ха, ку хӗрача ӑҫталла ҫапла ут-вӗттин чупать? — ыйтрӗ те Стайка, утнӑ ҫӗртен чарӑнса, ҫыранпа чупса пыракан хӗрача еннелле кӑтартрӗ.

— Глянь-ка, чего она бежит со всех ног, эта девчонка? — спросила Стайка, остановившись и указав рукой на босоногую девочку, быстро пробегавшую по лужайке.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка тусӗн аллине хӗссе тытса ҫакӑн пек пӑшӑлтатрӗ:

Крепко стиснув руку подруги, Стайка шепнула:

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Радӑпа Стайка чи кайран пычӗҫ.

Позади всех шли Рада и Стайка.

IX. Пулӑшаканни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн кулатӑн эс, Стайка? — ыйтрӗ унран Гинка.

— Чего ты смеешься, Стайка? — спросила ее Гинка.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка чӑтайман халлӗн ахӑлтатса кулса ячӗ те Радӑна ҫаннинчен туртрӗ.

Наконец Стайка не выдержала и, расхохотавшись, потянула Раду за рукав.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ровоама хаджи инкене чи малтанхи хут курнипе Стайка пӗлместчӗ-ха Гинка ҫав хӗр-манахӑн инкӗшӗ пулнине, вӑл хӗр-манахӑн янтарь шӑрҫине вӑрттӑн таткаласа пӗтерчӗ; шӑрҫи урай тӑрӑх саланчӗ те, Стайка чеен пӑхкаласа, ҫав хӗр-манах шӑрҫа мӗнле суйланине йӗкӗлтесе пӑхса тӑчӗ.

Впервые увидев госпожу Хаджи Ровоаму, Стайка еще не знала, что она приходится теткой ее хозяйке Гинке, и в отместку монахине потихоньку взяла несколько бусин из ее рассыпавшихся янтарных четок; теперь Стайка лукаво поглядывала, как монахиня шарит вокруг себя, разыскивая эти бусины.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка ыттисем калаҫнине итлеме тытӑнчӗ те часах хӗре акӑ мӗн каларӗ:

Стайка стала прислушиваться к разговору; вскоре она снова шепнула Раде:

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн унта, хӑй куҫӗпе курнӑ-и вӑл учитель мӗнле вилнине? — ҫилленсе пӑшӑлтатрӗ Стайка.

— Что, она своими глазами, что ли, видела, как учитель погиб? — сердито шепнула Стайка Раде.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка чунтан-вартан пӑшӑрханса Радӑна курчӗ те унӑн сӑнӗ-пичӗ шурса кайнине асӑрхарӗ, Бойчо вилӗмӗ ҫинчен ытла ҫӑмӑллӑн калакан хӗр-манаха Рада чӑтма ҫук курайми пулчӗ.

Стайка с состраданием посмотрела на изменившееся, побледневшее лицо Рады и лютой ненавистью возненавидела монахиню, с таким легким сердцем говорившую о смерти Бойчо.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Уҫӑ кӑмӑллӑ Стайка кӑшт айванрах пулин те, Радӑн ӑшӗ вӑрканине лайӑх ӑнланчӗ, хӑй пултарнӑ таран хутне кӗме те тӑрӑшрӗ.

Женщина простая, наивная, Стайка, однако, понимала тяжелое душевное состояние Рады и принимала в ней живое участие.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хресчен майри такам ҫынни мар, Боримечка арӑмӗ, Стайка.

Крестьянка была не кто иная, как жена Боримечки, Стайка.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех