Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Стайка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Стайка лӑплантарма пӑхать ӑна, вӑл ҫаплах ахлатса йӗрет.

Стайка ее успокаивает, Раду-то, а она только плачет да охает.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пурте хуларан тараҫҫӗ, эс тата мӗн аппаланса тӑратӑн?» — тесе ыйтрӑм та хайхискере хул хушшине ярса илтӗм, атя Балкан ҫинелле, Стайка ман хыҫӑмран чупать.

Все бежать пустились, а ты чего тут канителишься?» Да как схватил ее в охапку и айда на Балканы, а наша Стайка следом бежит.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Каларӑн та, — пӳлчӗ ӑна Иван, — юрать-ха, мӑшӑрӑм мана ун пирки шӑп вӑхӑтра систерме ӗлкӗрчӗ… мӗншӗн тесен Рада хуҫи, Аничка, тарса кайнӑ чух ман арӑма тӗл пулать те: Стайка, эс Ивана кала-ха, тет (мана пулать ӗнтӗ), Рада тарса каясшӑн мар, тет, тем пек ӑна тархасларӑм, тет, учительницӑна ан пӑрахӑр ӗнтӗ, вӑйпа та пулин хӑвӑрпа илсе кайӑр, тет.

— Ну вот, — перебил его Иван, — хорошо, что моя Стайка вовремя дала мне знать… потому что Аничка, хозяйка-то Радина, как бросилась бежать, встретила мою Стайку и говорит: «Вот что, Стайка, передай Ивану (мне, значит), что Рада не хочет бежать, сколько я ее ни умоляла, так уж вы не оставьте учительницу, насильно уведите ее с собой…»

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ун хыҫӗнче Стайка тӑрать иккен.

Из-за его спины выглядывала Стайка.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла вара Рада, Стайка урлӑ, Бойчо сывӑ иккенне те, вӑл ҫав териех пушӑ маррине те лайӑх пӗлсе тӑчӗ.

Таким образом, Рада узнала через Стайку, что Бойчо жив и здоров, что он чрезвычайно занят, но — ничего больше…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада кӑмӑлне йӑпатаканни пӗртен пӗр кӳршӗ ҫынни Боримечка арӑмӗ Стайка пулчӗ.

Единственным утешением для Рады служили свидания с соседкой — Стайкой, женой Боримечки.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка тӑванӗсем килчӗҫ пуль-ха, хӗрне кунта шыраҫҫӗ пуль…

— Верно, Стайкины родные за ней пришли…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка тухасса вутӑ шаршанӗ хыҫӗнче кӗтсе тӑнӑ, — ӑнлантарса пачӗ Цанко арӑмӗ, — ҫавӑнта хапха патӗнчех ҫупӑрласа та илнӗ!

— Подкараулил Стайку за поленницей у ворот, — объясняла Цанковица, — да и схватил!

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стайка енчен енне мӑнаҫлӑн пӑхса илчӗ.

Стайка гордо оглянулась кругом.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ку ӗнтӗ куҫ кӗрет йӗкӗлтени пулчӗ, Стайка вӑтаннипе ниҫта кайса кӗреймерӗ.

Это была злая насмешка, и Стайка смутилась.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тулли питлӗ Стайка Чонинӑна тӗлӗнсе пӑхрӗ вӑл, лешӗ хӑйне савакан ҫынтан епле тӑрӑхласа кулать иккен.

Тупо и удивленно глядя на толстощекую Стайку Чонину, которая так нелюбезно высмеяла своего вздыхателя.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иван Боримечка пӗрех май Стайка Чонинӑна тӗккелесе илет, хӑй унран куҫ та сиктермест.

Иван Боримечка не спускал глаз со Стайки Чониной.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл Стайка Чонина…

Это Стайка Чонина…

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех