Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Петяна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Гаврик пиншак арки айӗнчен Петя паллакан тӑватӑ хутаҫ туртса кӑларчӗ те Петяна пачӗ.

Но Гаврик торопливо вытащил из-за пазухи ватной кофты четыре хорошо знакомых мешочка и сунул их Пете.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак вӑхӑтра ачасен пӳлӗмӗн алӑкӗ патне Дуня пычӗ те, Петяна вӑрттӑн чӗнсе кӑларчӗ.

В это время в дверях детской таинственно появилась Дуня и поманила Петю.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петяна курсан, вӑл темӗн каласшӑн пулчӗ, анчах аллипе ҫеҫ сулчӗ.

Увидев Петю, он хотел что-то сказать, но махнул рукой.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Матрос кушак пек ҫемҫен пусса коридоралла чупрӗ те, Петяна: — Лар ҫакӑнта! — тесе кӑшкӑрса хӑварчӗ.

— Сиди тут!

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫын Петяна йӗри-тавра пӑхса илчӗ, нимӗн сӑмах каламасӑр аллине унӑн кӗсьине чиксе ячӗ те васкаса хутаҫсене туртса кӑларать.

Человек бегло осмотрел Петю и сразу же, не говоря ни слова, полез в его оттопыренные карманы, торопливо стал вытаскивать из них грузные мешочки.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑйлӑ аллисемпе вӑл Петяна хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ.

Он схватил Петю сильными руками за плечи.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Йывӑррӑн сывласа, вӑй пӗтнипе чӗлхине тӑсса ҫур тӑн тӑваттӑмӗш хутне хӑпарса ҫитсенех, Петяна пӗр ҫын хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ.

Едва Петя, тяжело дыша и даже высунув от напряжения язык, добрался до площадки четвертого этажа, как его сразу схватил за плечи человек.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Казаксен пысӑк лашисем, ылттӑн пек йӑлтӑртатакан купарчисемпе, Петяна хӗссе кӗперленеҫҫӗ.

Громадные казачьи лошади теснились, напирая на Петю золотисто-атласными танцующими крупами.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӑйӑхлӑ ҫын пӗчӗк гимназист ҫине йӗрӗнсе пӑхса илчӗ те, Петяна сумкинчен ярса тытрӗ.

Усатый с отвращением посмотрел на маленькую фигурку приготовишки и взял Петю за ранец.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачасен ӗнтӗ застава патне ҫитесси те инҫех юлмарӗ, сасартӑк Гаврик, Петяна аллинчен ярса тытса ҫывӑхри хапха айне сӗтӗрсе кӗчӗ.

Мальчики подходили уже к заставе, как вдруг Гаврик схватил Петю за руку и быстро втащил в ближайшую подворотню.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Темиҫе ҫуртран иртсен, Гаврик Петяна темӗнле хапхаран сӗтӗрсе кӗртрӗ.

Пройдя несколько домов, Гаврик втащил Петю в какие-то ворота.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик паян хӑйне темӗн пек ҫирӗп тыткалать пулин те, Петяна хулпуҫҫинчен тытса урине тапса: — Ку пирӗн асаттене чышкипе питӗнчен хӗнекеннине, — терӗ вӑл шӑппӑн та хӑвӑрт.

Несмотря на всю свою суровую сдержанность, Гаврик схватил Петю за плечо и притопнул ногами: — Это того самого, который деда бил кулаком по морде! — быстро, горячо зашептал он.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, Петяна картишӗнче тӑратса хӑварса, хӑй таҫта, ҫуртӑн аялти ҫурри ҫӗр айӗнчи хутне чупса кайрӗ те, темле йывӑр ушкисемпе тултарнӑ хутаҫсем йӑтса тухать.

Гаврик оставлял Петю во дворе, а сам бегал куда-то вниз, в полуподвал, откуда приносил множество мешочков с необыкновенно тяжелыми ушками.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик Петяна застава начальникӗ патне пырса ачаш саспа: — Господин офицер, пире тепӗр енне каҫма ирӗк парӑр, эпир юлташпа ав ҫав пысӑк кӑвак ҫуртра пурӑнатпӑр, анне эпир час таврӑнманнишӗн пӑшӑрханать пулмалла, — тесе тилмӗрсе ыйтма вӗрентнӗ.

Гаврик научил Петю подходить к начальнику заставы и жалобным голосом говорить: — Господин офицер, разрешите нам перейти на ту сторону, мы с товарищем живем вон в том большом сером доме, мама, наверное, сильно беспокоится, что нас так долго нет.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пысӑк ҫынсем те, ачасем пекех, ушкисемпе аппаланни Петяна хытӑ тӗлӗнтерет.

Взрослые, к крайнему Петиному изумлению, по-видимому, так же усердно занимались ушками, как и дети.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑш чухне Петяна ҫав пулса пыракан пӑлханусем Гаврикпа темле ҫыхӑнса тӑнӑ пек те туйӑнаҫҫӗ.

Иногда Пете даже начинало казаться, что между Гавриком и беспорядками существует какая-то необъяснимая связь.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан Гаврик Петяна хӑй еннелле ҫавӑрчӗ те сумка ӑшне ушкисем хунӑ йывӑр хутаҫсене хурса тултарчӗ.

Затем Гаврик повернул Петю спиной и нагрузил ранец тяжелыми мешочками ушек.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах хулара пулса пыракан ӗҫсем пирки Петяна килтисем хапха хыҫне те тухма чарнӑ.

Но дело в том, что Пете ввиду событий самым строжайшим образом было запрещено выходить за ворота.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик Петяна, ҫулҫӳрен рыцарь хӑйӗн тарҫине лӑпканӑ пек, ҫӑмӑллӑн хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ.

Гаврик слегка ударил Петю по плечу, как странствующий рыцарь, посвящающий своего слугу в оруженосцы.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халиччен пулман пысӑк пуянлӑха шанса, Гаврик Петяна каллех кӗтмелле ушкисем пама пуҫларӗ, Петя кукашшӗнчен юлнӑ пуянлӑха нимӗн шухӑшламасӑр выляса ярать.

В предвкушении несметных богатств Гаврик открыл Пете новый неограниченный кредит, и Петя беззаботно проигрывал будущее дедушкино наследство.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех