Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мой (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пушар пулни ҫинчен упӑшкине пӗлтерсен, лешӗ Хусантан ҫапла телеграмма янӑ: «Не пойся мой шо» я сам приету».

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

О, как же Вас теперь благодарю я За то, что Вы на зов мой не пришли!

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Мой уголок я убрала цветами, К Вам одному неслись мечты мои, Мгновенья мне казалися часами.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Заплачут братья, мои сестры, Заплачут мать и мой отец, Еше заплачет дорогая, С которой шел я под венец.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ой, хрен, ты мой хрен, Ой, хрен, полевой!

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Тобой бы, мой милый, наслаждалась И тем довольна бы была.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Он мой брат.

Он мой брат.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Мой брат.

— Мой брат.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Урамсенче тӗрткелешсе ӳсӗр офицерсем ҫӳреҫҫӗ, хунарсене, иртсе ҫӳрексисене револьверсенчен переҫҫӗ, «Ойра, ойра» тата «Шарабан мой, американка», тесе юрлаҫҫӗ.

По аллеям ходили пьяные офицеры, стреляли по фонарям, пели «Ойру» и «Шарабан мой, американка».

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Батенька ты мой! — терӗ вӑл.

— Батенька ты мой, — сказал он.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эх, тала-ан, мой тала-ан, Участь горь-кая моя-я-аа…

Эх, тала-ан, мой тала-ан, Участь горь-кая моя-я-а…

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Райкома кайнӑ чухне вӑл площадь урлӑ васкамасӑр утса каҫрӗ: пӗтӗм ӳт-пӗвре вӑй-хал хутшӑннӑ пек, чӗрере калама ҫук пысӑк савӑнӑҫ, хӑть халь тесен халь юрласа яр; юрри вара, кирек епле пулсан та, ҫапла пуҫланмалла: «Сын мой, казачонок маленький…»

Направляясь в райком, он проходил по площади, ощущая в теле бодрость, а на сердце такую радость, что хоть запевай песню, которая должна непременно начинаться словами: «Сын мой, казачонок маленький…»

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Но… мой дрюг, — вырӑсла куҫарчӗ вӑл.

— Но… мой дрюг, — перевел он по-русски.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Музыкӑпа литература, поэзири чӑваш халӑх пуянлӑхӗ», Петӗр Хусанкай 100 ҫулне тата Геннадий Волков ӑсчах 80 ҫулне халалланӑ чыславсем», «Язык ты мой — звенящая струна» программӑсемпе мешехесем капла халлӗн вулама та кӑсӑк.

Куҫарса пулӑш

«Ыр шухӑш яланах ҫӗнтерӗ йывӑрлӑха пӑхмасӑрах...» // Виталий Станьял. https://chuvash.org/content/4896-%C2%AB% ... C2%BB.html

Ҫавӑнпа эпӗ ку хулӑн кӗнекене (Надежда Кириллова. Ман поэзи театрӗ — Мой театр поэзии. Чебоксары 2018. Вырӑсла, чӑвашла. — 560 с.) ҫав курӑм витӗрех вуласа тухрӑм.

Поэтому я эту толстую книгу (Надежда Кириллова. Мой театр поэзии — Мой театр поэзии. Чебоксары 2018. По-русски, по-чувашски. — 560 с.) прочитал сквозь это видение.

«Ыр шухӑш яланах ҫӗнтерӗ йывӑрлӑха пӑхмасӑрах...» // Виталий Станьял. https://chuvash.org/content/4896-%C2%AB% ... C2%BB.html

— Ах, батюшки мой! — ҫаптара пуҫларӗ хирӗҫ комендантша, — упӑшкипе арӑмӗ пӗр чун, пӗр ӳт мар-и мӗн?

— Ах! мой батюшка! — возразила комендантша, — да разве муж и жена не един дух и едина плоть?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Атте ятне илтсенех, вӑл ман ҫине хӑ-вӑрт пӑхса илчӗ: «Поже мой! тавно-ли, Андрей Петрович хӑй те санӑн ҫулусенче кӑначчӗ пулас; халӗ унӑн авӑ епле маттур каччӑ ӳссе ҫитнӗ!

При имени его он взглянул на меня быстро: — Поже мой! тавно ли, кажется, Андрей Петрович был еще твоих лет, а теперь вот уш какой у него молотец!

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вот мой дружок боевой!

Вот она, мой дружок боевой!

1943 ҫулхи майӑн 19-мӗшӗ // Леонид Агаков. Юлиус Фучик. Асаплӑ вилӗм уменхи сӑмах. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953

Е.Александрова, М.Шамбина, В.Потапова, В.Тарасова тата Галинӑпа Валерий Ванюркинсем «Тӑван патӗнче хӑнара», «Не ломай черемуху», «Пурнӑҫа пӗлесчӗ пурӑнма», «Мой дом Россия» тата ытти юрӑсемпе савӑнтарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Агитбригадӑсем ҫула тухнӑ // Каҫал Ен. «Каҫал Ен», 2016.08.02

Ты — мой дом, ты — обитель моя.

Ты — мой дом, ты — обитель моя.

Питӗ ҫывӑх, ӑнланма йывӑр Сарпи // Надежда СМИРНОВА. «Хыпар», 2016.07.08, 106-107№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех