Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лукашкӑран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Назарка, типшӗмрех те пӗчӗк пӳллӗскер, Лукашкӑран чылай начар тумланнӑ.

Назарка, худощавый и малорослый, был одет гораздо хуже Лукашки.

XXXVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Мӗн пирки савӑнатӑн вара эсӗ? — ыйтрӗ Лукашкӑран Оленин.

— Чему ж ты радуешься? — сказал Оленин Лукашке.

XXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл Лукашкӑран ултӑ ҫул аслӑрах пулнӑ тата, хӑлхасӑр-чӗлхесӗр ҫынсемшӗн пуриншӗн те паллӑ айван та тӳркес улшӑнуллӑ пит-куҫӗ пулман пулсан, вӑл шӑллӗ тӗслех пулнӑ пулӗччӗ.

Она была шестью годами старше брата и чрезвычайно была бы похожа на него, если бы не общее всем глухонемым тупое и грубо-переменчивое лицо.

XVII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех