Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑмакана (тĕпĕ: кӑмака) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Икӗ сехет иртрӗ — преферанс вӗҫӗ курӑнмасть — иккӗмӗш графин ҫуррине яхӑн пушаннӑ, Софья Ильинична та касса лартнӑ кукӑльне тепӗр хут ҫу сӗрсе плашкапа хупласа кӑмакана лартрӗ.
Куҫарса пулӑш

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вутӑ хӑмӑл кӑна мар-ҫке, пӑш! туса ялкӑшса пӗтмест, кӑмакана хӗрӳ тытса тӑрать.
Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Хӑйӗн кӗнеки пирки улпута каламасӑр иккӗмӗш экземпляра хӑрушла хаклӑпа туянать те — малтанхи хуҫи умӗнчех ӑна кӑмакана перет; вут-кӑвар хӑйӗн ӗҫне тӑвать.
Не говоря ему о своей книге, он купил за бешеную цену второй экземпляр и бросил его, на глазах бывшего владельца, в камин; огонь сделал свое дело.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Анчах анне каярах ҫав резинкӑна кӑмакана пӑрахса ҫунтарнӑ — эпӗ Басюгинсен кантӑкне чул катӑкӗпе персе ҫӗмӗрнӗ пулать.
Только ее потом мать в печку выбросила — будто бы я камешком у Басютиных стекло разбил.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тимӗр тӑрӑх сивӗнсен тимӗрҫӗ ӑна кӑмакана чиксе хучӗ.
Когда полоса остыла, кузнец сунул ее в печь и спросил:

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Киле таврӑнсан, вӑл чи пирвай выльӑхсене лупасайӗнчен апат антарса пачӗ, ӗнине сурӗ, унтан, сивӗ пуссах килнипе, ҫӗрлене пӑхмасӑр вут хутса кӑларчӗ, нимӗнле апат пӗҫерес килменрен, кӑмакана ҫунӑ ҫӗрулми пӑрахрӗ, кайран ӑна тин сунӑ сӗтпе кӑп-кап хыпкаларӗ те ӑшӑ пӳртре тимӗр кравать ҫине вырӑн сармасӑрах выртрӗ.
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ялта, ав, урампа иртсе пынӑ чухне те хӑш килте кӑмакана мӗнле ҫӑкӑр лартнине пӗлетӗн.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унччен вӑл темле склад пулнӑ та, пӗртен-пӗр кӑмакана ирпе каҫ хутсан та, ӑшӑ тытӑнмасть.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кукӑль-пӳремеч кӑмакана лартма ӗлкӗрӗн, кӑвар туртмалла та пулайман-ха…
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл тухтӑр илсе пыма пулнӑ канфеткӑна, амӑшне, килти кӑмакана, яланах мӑкӑртатакан асламӑшне аса илчӗ те, — ӑна кичем туйӑнчӗ.
Вспомнил он леденцы, обещанные доктором, лицо и голос матери, потемки в своей избе, печку, ворчливую бабку Егоровну… и ему стало вдруг скучно и грустно.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Ялта чылайӑшӗ кӑмакана Мӑнкун уявӗ умӗн ҫеҫ шуратать пулсан, Марья инке ӑна ҫулталӑкне икӗ хутчен шуратать.
Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Вӑл юлашки ҫӑкӑра кӑмакана лартрӗ те ӑна питлӗхне хупрӗ.
И, отправив последний хлеб в печь, прикрыла её заслонкой.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ашшӗ ним чӗнмесӗр ҫӑмарта ҫирӗ, сӗт ӗҫрӗ, амӑшӗ ҫак вӑхӑтра Эмиль илсе килнӗ йывӑҫ кӗреҫепе кӑмакана ҫӑкӑрсем лартрӗ.
Папа молча ел и пил, а мама, вооружившись лопатой Эмиля, смогла наконец посадить все хлебы в печь.

Тулӗк эсӗ мана ӑнлантарса пар-ха, тархасшӑн, паян ирхине кӑмакана ҫӑкӑр лартнӑ чухне манӑн йывӑҫ кӗреҫе сасартӑк ҫурӑсла кайнине эсӗ мӗнле пӗлтӗн.
Только объясни мне, ради бога, как ты узнал, что сегодня утром, когда я хотела посадить хлебы в печь, у меня раскололась деревянная лопата?

Вутӑ сарайӗ патӗнче насус, кӑмакана ҫӑкӑр лартмалли кӗреҫе тата бархат сӑрнӑ шкатулка выртаҫҫӗ.
У дровяного сарая уже лежали насос, лопата для хлебов и обтянутая бархатом шкатулка.

Йывӑҫ кӗреҫе вара, кӑмакана ҫӑкӑр лартмаллискер, килте те, Катхультра, пур.
Да деревянная лопата для хлеба, точь-в-точь такая же, как у них дома, в Катхульте.

Ун хыҫҫӑн вӑл пысӑк кӑна йывӑҫ кӗреҫе туянчӗ, унпа кӑмакана ҫӑкӑр лартаҫҫӗ.
Во-вторых, здоровенной деревянной лопаты, которой сажают хлеб в печь.

Унтан нумай шутласа тӑмасӑр кӑмакана шуса кӗчӗ.
И недолго думая вполз в печку.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Таҫта ҫул ҫинче вара, «кӑмрӑк катӑкӗ» кӑмакана лекет те, пӑравуз хуранне татӑкӑн-кӗсӗкӗн сирпӗнтерсе ярать.
Где-то в пути «уголек» попадал в топку и взрывался, разнося в клочья паровозный котел.

Здолбуново станцийӗнче // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Панков пырса кӗчӗ; вӑл кӑмакана унӑн-кунӑн пӑхкаласа илчӗ та — салхуллӑн ыйтрӗ:
Пришёл Панков, осмотрел печь и хмуро спросил:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика