Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ксенине (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ксенине хырӑмӗнчен чышнӑ, вӑл хӑйне йӗркеллех туять.

Ксения получила удар в живот и уже чувствует себя нормально.

Кушак ҫурисене йышӑнма килӗшменшӗн Чулхула ҫынни хӗрсене хӗненӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30174.html

Халӗ, тепӗр икӗ минутранах Ксенине курсан, хӑйне мӗнле тытмалла-ха унӑн?

Как ему вести себя, когда он сейчас, через какую-то минуту увидит Ксению?

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Мӗншӗн кунта Ксенине тӗл пулмастӑп тесе шутларӑм-ха эпӗ? — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

«Почему я считал, что не встречу здесь Ксению? — думал он.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксенине курсан, вӑл хӑраса ҫӳҫе турачӗ ҫине вӗҫсе ларчӗ те, ӑна суллантарса, ҫинҫен шӑхӑрма пуҫларӗ.

Вспугнутая появлением Ксении, она вспорхнула на ветку ивняка и закачалась на ней, тоненько посвистывая.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пиччӗшӗ Никодим, унӑн арӑмӗ Клавдия, — йӑмӑкӗ Васенӑ чӑнах та килӗшнӗ-ши унпа е вӑл вӗсене те, ашшӗ пекех, нимӗн вырӑнне те хуман, — ку халлӗхе паллӑ мар-ха, Ксенине халӗ шӑпах ҫакӑ пуринчен ытларах пӑшӑрхантарчӗ, пӑшӑрхантарчӗ ҫеҫ мар, хӑратрӗ те.

Действительно ли он добился согласия старшего брата Никодима, его жены Клавдии, сестры Васены или не посчитался с ними так же, как с отцом, было пока неизвестно, и это больше всего волновало сейчас Ксению и даже пугало.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени хӑй ҫине ашшӗ, шӑм-шакки йывӑрланнине паҫӑрах сирсе янӑскер, пӗтӗм кӗлеткипе малалла ӳпӗнсе, вӑл кунта мӗн-мӗн каланинчен питӗ вӑтаннӑ пек пӑхнине те асӑрхамарӗ, Аниҫҫе: эпӗ те, Ксени, сан майлӑ тенӗ пек хавхалантарса пуҫне сулнине те курмарӗ, — Аниҫҫе, ырӑ кӑмӑллӑскер, Ксенине хӗрхенчӗ, упӑшкине вара тӑванпа тӑван пек пулманшӑн, хӑйсем патне килнӗ хӑнана кӳрентернӗшӗн кӑмӑлламарӗ.

Ксения не замечала, что отец, давно стряхнув с себя тяжелую усталость, весь подавшись вперед, смотрел на нее, словно стыдился всего, о чем она тут говорила, не видела, как участливо и ободряюще кивала ей Анисья, по доброте сердечной жалея племянницу и не одобряя мужа за то, что он поступал не по-родственному, обижая гостью в собственном доме.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех