Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кашулин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашулин Андрей Матвеев Подтелков отрядӗнчи хӗрлӗ казаксене персе вӗлерме хутшӑннӑ.

Кашулин Андрей Матвеев Участвовал в расстреле красных казаков Подтелкова.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашулин Матвей Иванович — ку та ҫавах.

Кашулин Матвей Иванович То же самое.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашулин Матвея?

Кашулина Матвея?

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Матвей Кашулин ывӑлӗпе юнашар пычӗ.

Матвей Кашулин шел рядом с сыном.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Нӑрӑсем ҫине утланса тухнӑ вӗсем!» — хуйхӑллӑн каларӗ пӗррехинче Андрюшка Кашулин.

«На жуках они едут!» — горестно сказал однажды Андрюшка Кашулин.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Шуйттана кӗл туса юрлаҫҫӗ! — кулса илчӗ Андрей Кашулин; унтан хӑй ҫывӑхӗнче тӑракан Григорий ҫинелле сӗмсӗрленсе пӑхса ыйтрӗ:

— Чертячья у них молитва! — улыбнулся Андрей Кашулин; дерзко глядя на Григория, стоявшего возле него, спросил:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотня валли хваттерсем тупса хатӗрлеме янӑ Андрюшка Кашулин казаксене хутор хӗрринчи пӗр кил умӗнче кӗтсе илчӗ.

Высланный вперед квартирьером Андрюшка Кашулин встретил сотню у крайнего двора.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унпа юнашарах, Митька Коршунов пекех Подтелков юлташӗсен юнне юхтарнӑшӑн урядник лычкине илнӗ Андрюшка Кашулин ҫинҫен ихӗлтетет.

Тенорком подголашивал ему Андрюшка Кашулин, тоже получивший урядницкие лычки, заработавший их на крови подтелковских сподвижников.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Матвей Кашулин нумай пулмасть унта пулнӑ, — шикки шикленнӗ, тет-ха, нимӗҫсем…

— Матвей Кашулин надысь был там, гутарил — робеют немцы…

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, шуранкарах сӑнлӑ Андрей Кашулин, ниҫта кайса кӗрейми тарӑхнӑ пит-куҫлӑскер, тата калмӑк сӑнлӑрах Федот Бодовсков хӑйсем кӑмӑл туса килӗшрӗҫ.

Он, бледный Андрей Кашулин, с лицом, скованным сильнейшим злым напряжением, и калмыковатый Федот Бодовсков — вызвались охотниками.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑмсине тӑм илтерсе пӑснӑ Матвей Кашулин ывӑлӗпе пӗрлех тухнӑ.

Вместе с сыном ехал зяблоносый Матвей Кашулин.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӗн, пирӗнтен мӑшкӑлас терӗн-им? — унӑн хӑлхи патӗнчех хӑйӑлтатса кӑшкӑрчӗ Кашулин старик.

Ты что — на смех нас подымаешь? — вопил у него под ухом старик Кашулин.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Рядовой туса ямалла ӑна! — хӗремесленсе кӑшкӑрчӗ ҫамрӑк Андрей Кашулин.

— Рядовым его! — запальчиво кинул молодой Андрей Кашулин.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Илсе кай пирӗн ывӑлсене! — Матвей Кашулин туйипе ҫӗре таклаттарчӗ, унтан сарлакан хӑлаҫланса кӑкӑрӗ ҫине хӗрес хучӗ.

— Веди наших сынов! — Матвей Кашулин стукнул костылем и размашисто закрестился.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мелехов хӑйпе юнашар ҫаксем: пан улми пек хӗрлӗ сӑн-питлӗ Авдеич Брех, Матвей Кашулин, Архип Богатырев, казак карттусӗ тӑхӑннӑ Атепин Цаца; унтан ҫурма кӑшӑл пек ҫавракаласа тытнӑ шӑтӑрнак-карта евӗр курӑнса, ытти палла тӑран казаксен пичӗсем каяҫҫӗ: кӗреҫе сухаллӑ Егор Синилин, Такан Яккӑвӗ, Андрей Кашулин, Николай Кошевой, тӑсланкӑ Борщев, Аникушка, Шамильсен Мартынӗ, арман хуҫи Громов, чӑнккамас туналлӑскер, Яков Колобейдин, Меркулов, Федот Бодовсков, Иван Томилин, Епифан Максаев, Захар Королев, Авдеич Брех ывӑлӗ — каҫӑр сӑмсаллӑ лутра казак Антип; пиччӗшне — Петрона — Григорий, майданӑн тепӗр енне каҫнӑ чух, карталанса тӑнӑ казаксен леш енчи ушкӑнӗнче асӑрхарӗ.

Рядом со сватом — румяный, как яблочко, Авдеич Брех, Матвей Кашулин, Архип Богатырев, вырядившийся в казачью фуражку Атепин-Цаца; дальше сплошным полукруглым частоколом — знакомые лица: бородатый Егор Синилин, Яков Подкова, Андрей Кашулин, Николай Кошевой, длинновязый Борщев, Аникушка, Мартин Шамиль, голенастый мельник Громов, Яков Коловейдин, Меркулов, Федот Бодовсков, Иван Томилин, Епифан Максаев, Захар Королев, сын Авдеича Бреха — Антип, курносый, мелкорослый казачишка; Брата Петра Григорий, переходя майдан, увидел на противоположной стороне круга.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ку мӗн амакӗ пулчӗ? — аллинчи пурттине ӳкерсе ыйтнӑ Матвей Кашулин.

— Что это за штука? — роняя топор, спросил Матвей Кашулин.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапах та хутора Христоньӑпа Матвей Кашулин старик илсе ҫитернӗ хыпар пуринчен те тӗлӗнмеллереххи пулчӗ: хуҫалӑхра кирлӗ пулнипе вӗсем пӗр-икшер ҫамрӑк юман суйласа касма тесе Хысна вӑрманне кайнӑ пулнӑ та туйралӑхпа пынӑ чух тип ҫырмаран хир качакипе унӑн хӗл каҫнӑ путеккине хӑратса тартнӑ.

Но вовсе чудной показалась в хуторе привезенная Христоней и дедом Матвеем Кашулиным новость; ездили они в казенный лес выбрать по паре дубков на хозяйственные нужды и, пробираясь по чаще, вспугнули из буерака дикую козу с подростком-козленком.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫара каяссинчен пуҫӗпех хӑтӑлса, ӗлӗкхи майлах кӳсе питлӗ Аникушка, батареецсем Томилин Иванпа Такан Яккӑвӗ таврӑнчӗҫ, вӗсем хыҫҫӑн Шамиль Мартынӗ, Захар Королев, Иван Алексеевич, килпетсӗр тӑсланка Борщев ҫитрӗҫ; декабрь уйӑхӗнче кӗтмен-туман ҫӗртен Митька Коршунов килсе тухрӗ; тепӗр эрнерен 12-мӗш полкри казаксем — Мишка Кошевой, Прохор Зыков, Кашулин старик ывӑлӗ Андрей Кашулин, Епифан Максаев Синилин Егор — пысӑк ушкӑнпа таврӑнчӗҫ.

Вернулись уволенные по чистой, попрежнему голощекий Аникушка, батарейцы Томилин Иван и Яков Подкова, за ними — Мартин Шамиль, Иван Алексеевич, Захар Королев, нескладно длинный Борщев; в декабре неожиданно заявился Митька Коршунов, спустя неделю — целая партия казаков, бывших в 12-м полку: Мишка Кошевой, Прохор Зыков, сын старика Кашулина — Андрей Кашулин, Епифан Максаев, Синилин Егор.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ну, Платоныч, ҫынни вӗреннӗскер эсӗ, пӗлетӗн-тӑр, каласа парсам пире, ухмахсене: мӗн тумалла халӗ пирӗн, малашне мӗн пулӗ тата? — хӑравҫӑллӑн кулса, пичӗ ҫинчи чалӑш пӗркеленчӗксене шӑнса кӳтнӗ сӑмси ҫинелле туртӑнтарса ыйтрӗ Матвей Кашулин.

— Ну, Платоныч, ты человек грамотный, расскажи, нам, темным, что теперь и как будет? — спросил Матвей Кашулин, напуганно улыбаясь, собирая у зябкого носа косые складки.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Епле-ха, Наталья, упӑшку ҫинчен илтӗнмест-и? — Фрося сӑмахне пӳлсех ыйтрӗ Кашулин кинӗ Наталйӑран.

— Что ж, Наталья, про мужа не слыхать? — перебила Фросю кашулинская сноха, обращаясь к Наталье.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех