Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗррехинче, каҫ пулса ларсан, госпиталь яланхи пекех лӑпланчӗ, унӑн пӳлӗмӗсем йывӑр шӑплӑх ӑшне путрӗҫ, палатӑсенчен ҫынсем хуллен йынӑшни, хӑрӑлтатни, аташса калаҫни ҫеҫ илтӗнсе тӑчӗ.

Как-то поздним вечером, когда госпиталь затих и в его помещениях воцарилась тяжелая тишина, нарушаемая лишь глухими стонами, храпом и бредом, чуть слышно доносившимися из палат.

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Архитектор хӑех медицина храмӗн хаваслӑ шӑплӑхӗ валли туса хунӑ пек туйӑнакан шурӑ стенасем хушшинче халӗ пур енчен те вӑрӑммӑн йынӑшни, ахлатни, ҫывӑракансем хӑрлаттарни, йывӑр чирлисем аташни илтӗнсе тӑнӑ.

Среди сверкающих белизною стен, казалось самим архитектором предназначенных для торжественной тишины храма медицины, отовсюду слышались протяжные стоны, оханье, храп спящих, бред тяжелобольных.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Пӗчӗк окопран уҫҫӑнах такам мӑкӑртатни, хӑйкӑлтатни, ыйха тӗлӗшӗпе йынӑшни илтӗннӗ.

Из окопчика явственно слышалось бормотание, всхлипывание, сонные стоны.

1 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

4. Акӑ сирӗн анӑрсене вырса панӑ ӗҫлевҫӗсенчен тытса юлнӑ укҫа кӑшкӑрса тӑрать, выракансем йынӑшни Саваоф Ҫӳлхуҫа хӑлхине кӗрет.

4. Вот, плата, удержанная вами у работников, пожавших поля ваши, вопиет, и вопли жнецов дошли до слуха Господа Саваофа.

Иак 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

2. Иудейсен вара пусӑрӑнми хурлӑх пуҫланнӑ, вӗсем хура куҫҫулӗпе йӗнӗ, ӗсӗкленӗ; хӑйсене кӗтмен ҫӗртен, сасартӑк пӗтмелле тунӑшӑн хурланса ахлата-ахлата йынӑшни пур енчен те чӗрене ҫурасла илтӗнсе тӑнӑ.

2. А у Иудеев началась неутешная скорбь, горький плач и рыдание; ибо жгли сердце достигавшие со всех сторон стоны оплакивающих неожиданную, внезапно определенную им погибель.

3 Мак 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Лухит патне хӑпарнӑ ҫӗрте ӳлесе макӑрни чарӑнмасть, Оронаимран аннӑ ҫӗрте ахлатни, йынӑшни илтӗнет.

5. На восхождении в Лухит плач за плачем поднимается; и на спуске с Оронаима неприятель слышит вопль о разорении.

Иер 48 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

31. Эпӗ кӑшкӑрнине илтетӗп: сасси — ҫуратакан арӑмӑн сасси пек, пӗрремӗш хут ҫуратакан йынӑшни пек; Сион хӗрӗ йынӑшать-мӗн, аллине тӑсса йынӑшать: «ах, хуйхӑ ҫитрӗ! ӗнтӗ чуниллисен аллинчен хӑтӑлаймӑп».

31. Ибо Я слышу голос как бы женщины в родах, стон как бы рождающей в первый раз, голос дочери Сиона; она стонет, простирая руки свои: «о, горе мне! душа моя изнывает пред убийцами».

Иер 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Тӗрмере ларакан йынӑшни Сан умна ҫитинччӗ; вӗлерме айӑпланисене Хӑвӑн аллу хӑвачӗпе хӑтарсамччӗ.

11. Да придет пред лице Твое стенание узника; могуществом мышцы Твоей сохрани обреченных на смерть.

Пс 78 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

12. Хулара йынӑшни илтӗнсе тӑрать, ҫын аллинчен вилекенӗн чунӗ кӑшкӑрса макӑрать — Турӑ вара ҫакна чармасть.

12. В городе люди стонут, и душа убиваемых вопит, и Бог не воспрещает того.

Иов 24 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.