Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Иванӑча (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Андрей Иванӑча хӑна тума ан манӑр-ха.

Да и Андрея Иваныча угостить не грех.

33-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Андрей Иванӑча колхозра правлени членне суйланӑ, — терӗ Маша.

— Андрея Иваныча в колхозе членом правления избрали, — продолжала Маша.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Андрей Иванӑча ҫичӗ ҫул вӗренмелли шкул директорне лартаҫҫӗ.

Андрея Иваныча назначают директором семилетки.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн калӗ-ха вӑл Андрей Иванӑча?

Что он скажет Андрею Иванычу?

30-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Андрей Иванӑча калама юрать.

— Андрею Иванычу можно сказать.

29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлашкинчен Андрей Иванӑча, Машӑпа Федьӑна курсан питӗ аван пулӗччӗ те ҫав.

Хорошо бы на прощание повидать Андрея Иваныча, Машу с Федей.

27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вунӑ метр та каяймарӗҫ вӗсем, тӗмсем хушшинче калаҫнине илтрӗҫ, унтан Захар мучие, ача-пӑчасене, вӗсен хушшинчех Андрей Иванӑча курчӗҫ.

Не продвинулись они и десятка метров, как услышали за кустами голоса, а потом увидели деда Захара с ребятами и среди них Андрея Иваныча.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анрей Иванӑча.

Андрею Иванычу.

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Захар, Андрей Иванӑча тулӑ курма ан кансӗрлӗр тесе каласшӑн пулнӑ пек, аллине ҫӗклесе ачасене систерчӗ, хӑй мӑйне тӑссах, ун ҫинчен куҫне илмесӗр пӑхрӗ.

Захар сделал предупреждающий жест рукой, словно хотел сказать детям, чтобы они не мешали Андрею Иванычу рассмотреть пшеницу, а сам, вытянув шею, не сводил с него глаз.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ Андрей Иванӑча чи интереслине кӑтартмалла.

Теперь осталось показать Андрею Иванычу самое интересное.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапла… — калама пуҫласшӑнччӗ Семушкин, анчах Маша ҫак сӑмахсене каланӑшӑн хӑй те ӳкӗнчӗ, Семушкина чавсинчен тӗртрӗ, Андрей Иванӑча ҫатан валли хӑва касакан Санькӑпа юлташӗсем еннелле кӑтартрӗ.

— А такой… — начал было Семушкин, но Маша уже пожалела о своих словах, дернула Семушкина за локоть и показала Андрею Иванычу в сторону реки, где Санька с приятелями резал в лозняке прутья для корзин.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ачасем вара Андрей Иванӑча колхоза илсе кайрӗҫ.

И дети повели Андрея Иваныча по колхозу.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак таса куҫсем, ырӑ кӑмӑллӑ чунӗ, вӑйлӑ ӳт-пӗвӗ сыхланса юлнишӗн савӑннипе ачасем Андрей Иванӑча таччӑн ҫавӑрса илчӗҫ, аллисене учителӗн сарлака ывӑҫ тупанӗ ҫине хучӗҫ.

И ребята, радуясь, что судьба сохранила для них эти ясные глаза, добрую голову и сильное тело, окружили Андрея Иваныча тесным кольцом, и их руки, как голуби, доверчиво опустились на широкую ладонь учителя.

23-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех