Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Заикин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Заикин таҫта аякалла вирхӗнчӗ, пичӗпе пылчӑк ҫине тӑрӑнса, хӑй тӗллӗн усал сӑмахсемпе вӑрҫса илчӗ те капитан хыҫҫӑн окопран тухрӗ.

Заикин рванулся куда-то в сторону, ударился лицом в грязь, чертыхнулся и стал вылезать из окопа вслед за капитаном.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин икӗ гранатине те ӑна тыттарчӗ, лешӗ вара окопран кушак пек сиксе тухрӗ те вӑрманалла ыткӑнчӗ.

Заикин беспрекословно сунул ему гранаты, и капитан, словно кошка, выпрыгнул из окопа к лесу.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эп каятӑп, пар гранатусене… — терӗ вӑл Заикин еннелле ҫаврӑнса.

— Я пойду, давай гранаты… — сказал он повернувшись к Заикину.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин, шинель кӗсйинчен икӗ граната туртса кӑларса, вӗсене пӗр алла пӗрлештерсе тытрӗ.

Заикин вытянул из карманов шинели две гранаты, взял их в одну руку.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин чӗнмерӗ.

Заикин промолчал.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Каялла таврӑнмалла пулать пуль, — пӑшӑлтатрӗ мана Заикин, унтан сасартӑк хушса хучӗ:

— Надо, пожалуй, вернуться, — прошептал мне Заикин и вдруг добавил:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин капитанпа темскер мӑкӑртатса илчӗ те мана аллипе сулчӗ.

Заикин шептался о чем-то с капитаном и наконец махнул мне.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Епле иртнӗ-ха эпир унтан, тӗлӗнмелле, — терӗ Заикин.

— Как мы прошли, ума не приложу, — сказал Заикин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тӑшман ӑҫтан килсе тухнӑ кунта? — тӗлӗнчӗ Заикин.

— Откуда же этот противник? — недоумевал Заикин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин хӳтӗленме пӑхрӗ: — Кунта тӑшман пулма кирлӗ мар-ҫке, — терӗ вӑл иккӗленерех.

Заикин пробовал защищаться: — Но здесь не должно было быть противника.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Шӑвар-и? — сӗнчӗ Заикин.

— Поползли? — предложил Заикин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗне пӗлтерет ку? — те ыйтрӗ, те тӗлӗнчӗ Заикин.

— Что это значит? — не то спросил, не то удивился Заикин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин ҫул хӗррине выртма ҫеҫ ӗлкӗрчӗ, ҫав самантрах сывлӑшра тата асфальт ҫине ҫапӑнса пульӑсем шӑхӑрса иртрӗҫ.

Не успел Заикин броситься на обочину, как в воздухе и рикошетом по асфальту вновь хлестнула очередь.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин тӗлӗннипе каялла ҫаврӑннӑ та — тӑрать.

А Заикин продолжал стоять, удивленно обернувшись.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Пӑхатӑп та эп, пуҫу ӗҫлет иккен сан, — юлташлӑн каларӗ Заикин.

— Я смотрю, ты смыслишь, — дружелюбно произнес Заикин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Тӑхта, — терӗ мана Заикин, ҫинҫешке те япӑлкка сукмакпа выльӑх картишӗ патне ҫитсен.

— Подожди, — сказал мне Заикин, когда мы подошли по узкой скользкой тропке к разбитому скотному двору.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Володя Соколовпа пӗрле кайрӗ, эпӗ — Заикин комбатпа.

Володя направился с Соколовым, а я с комбатом Заикиным.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир тӑваттӑн — Соколов лейтенант, Заикин кӗҫӗн лейтенант, Володя тата эпӗ.

Нас было четверо — лейтенант Соколов, младший лейтенант Заикин, Володя и я.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Заикин ҫаплах чарӑнмасть-ха: — Калас пулать, — тет вӑл, — кунашкал мыскарасене ҫӳлтисем пит ырласах каймаҫҫӗ, сӑмахран, кӳршӗри артиллери дивизийӗнче хӑяккӑнрах пӑхни сисӗнет.

Заикин продолжал: — Должен добавить, что эти явления находят, как бы это точнее выразиться, ну, неодобрение, что ли, в высших инстанциях, в частности соседней артиллерийской дивизии.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ӑнлантарса пама ыйтӑр, — терӗ вӑл хыттӑн, — мӗн пирки ыйтать Заикин кӗҫен лейтенант.

Он сказал довольно громко: — Попросите уточнить, о чем спрашивает младший лейтенант Заикин.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех