Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Емеля (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, Емеля, тӑрӑлтаттарса кайрӑн кустӑрмасӑр-мӗнсӗр!

— Ну, Емеля, понес без колес!

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

А эсӗ, Емеля, ан кӳрен, — хушса хучӗ Емельян ҫумӗпе иртнӗ чух.

А ты не обижайся, Емеля, — сказал он, проходя мимо Емельяна.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Анчах та ҫав хушӑрах савӑнӑҫлӑ кӑмӑлӑма темле пӗлмелле мар шухӑшсем туллама пуҫлаҫҫӗ: тем чухлӗ айӑпсӑр ҫынсен юнӗпе вараланса пӗтнӗ усал ҫын, тата ӑна асаплантарса вӗлересси мана ирӗксӗрех кансӗрлесе тӑраҫҫӗ: «Емеля, Емеля! — тетӗп хам ӑшӑмра, тарӑхса, — мӗншӗн пӗррех хут эсӗ штык ҫине пырса тӑрӑнмарӑн, е картечь айне лекнӗ пулсан та аванрахчӗ?

Но между тем странное чувство отравляло мою радость: мысль о злодее, обрызганном кровию стольких невинных жертв, и о казни, его ожидающей, тревожила меня поневоле: «Емеля, Емеля! — думал я с досадою, — зачем не наткнулся ты на штык или не подвернулся под картечь?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех