Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ворожнев (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ворожнев Пашкӑ малти партӑ ҫинче ларать те пӑтраштарать, мана чӗлхе кӑтартать.

А Пашка ворожневский сидит на первой парте и сбивает, язык мне показывает.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев хӗвӗнчен хут туртса кӑларчӗ, ӑна Дымшаков сӑмси умӗнче тарӑхтармалла ҫавӑркаларӗ, анчах лешӗ капла та ӗненмерӗ, хута илсе чӗркуҫҫи ҫинче якатрӗ те васкамӑсӑр, чӗнмесӗр пӗтӗмпех, пӗр саспалли хӑварми вуласа тухрӗ.

Он выхватил из-за пазухи лист бумаги, вызывающе повертел им перед носом Дымшакова, но тот и здесь не поверил, взял, разгладил бумагу на колене и неторопливо и молча прочитал все от буквы до буквы.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӑл хӑй пуҫларӗ малтан! — мӑшкӑллӑн кулса, тӑсса каларӗ Ворожнев.

— Он первый полез на рожон! — насмешливо протянул Ворожнев.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Дымшакова сӗмсӗр ҫын пек кӑтартма май килнипе савӑнса, Ворожнев кулса ячӗ.

Ворожнев засмеялся, как бы радуясь возможности уличить Дымшакова в мелочной жадности.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Малтанлӑха апатне те паратпӑр! — терӗ Ворожнев.

— На первый случай дадим и корм! — пообещал Ворожнев.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев ҫурасене урисенчен ярса тытрӗ те ҫари ҫухӑраканскерсене крыльца патне илсе пычӗ.

Ворожнев схватил поросят за ноги и, истошно визжащих, поднес их к крыльцу.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев Егора чӗнмерӗ, ҫуна патне пырса улӑма сиркелерӗ те, Корней нӑриклетекен икӗ сысна ҫурине курах кайрӗ.

Не отвечая Егору, Ворожнев подошел к саням, разворошил охапку соломы, и Корней увидел двух похрюкивающих поросят.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗр Ворожнев ҫеҫ кулмарӗ.

Не смеялся один Ворожнев.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эсӗ, Дымшак, мана ан тарӑхтар! — чарчӗ ӑна Ворожнев, унӑн хура куҫ харшисем сӑмса кӑкӗ патнелле анчӗҫ.

— Ты, Дымшак, мне нервы не рви! — остановил его Ворожнев, и мохнатые гусеницы его черных бровей поползли навстречу друг другу, чтобы сцепиться на переносице.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Парне йышӑн хуҫа! — хыттӑн пӗлтерчӗ те Ворожнев, йӗри-тавра кӗпӗрленсе тӑракан колхозниксем ҫине сиввӗнрех пӑхса илсе, юриех савӑнӑҫлӑрах калама тӑрӑшса, хушса хучӗ:

— Принимай подарочек, хозяин! — громко возвестил Ворожнев и, строго оглядев толпившихся вокруг колхозников, добавил с нарочитой торжественностью:

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аникей кухньӑран пиччӗшне чӗнчӗ, Ворожнев, ҫуллӑ тутисене шӑлкаласа, хӑй ӑшӗнче кулса, пӗчӗк алӑк урати урлӑ каҫрӗ.

Аникей позвал из кухни брательника, и Ворожнев, вытирая масленые губы, ухмыляясь, перешагнул через низкий порожек.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗсем чей ӗҫсе, мӗн-мӗн тумаллине шутласа пӗтерсе хуратчӗҫ ӗнтӗ — кухньӑра темскер кӑштӑртатни илтӗнчӗ те, малти пӳлӗм алӑкӗ патӗнче Никитӑ Ворожнев курӑнса кайрӗ.

Они уже допивали чай и заканчивали все расчеты, когда на кухне послышалась какая-то возня и на пороге горенки вырос Никита Ворожиев.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Аникей пит-куҫӗнче Ворожнев пӗлекен чӑркӑш паллисем тухрӗҫ.

— В лице Аникея появилось знакомое Ворожневу упрямое и властное выражение.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӗҫ начар! — килӗшрӗ Ворожнев.

— Гиблое дело! — согласился Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чӑн-чӑн виле пекех выртрӑн-ҫке эсӗ! — хаваслӑн пӑшӑлтатрӗ Ворожнев, ҫаплах тӗлӗнсе.

— Так ты же натуральным трупом лежал! — еще не придя в себя, восторженным шепотком продолжал Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев кравать хӗррине пырса ларчӗ, йӑл кулса, куҫӗсене чеен хӗссе выртакан сыв мар ҫын ҫине чӑрр! пӑхрӗ.

Ворожнев присел на край кровати и недоуменно уставился на улыбавшегося и хитро прищурившегося больного.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, вилеслех сехрене хӑпартрӑн, эсӗ, тӑванӑм! — терӗ Ворожнев, хаш сывласа.

— Ну и напугал ты меня до смерти, брательник! — шумно вздохнув, признался Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Чарӑр эсир ҫав шуйттана! — хушрӗ Ворожнев, тулашса кайса.

— Да уймите вы ее, окаянную! — выходя из себя, приказал Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Ворожнев ҫиллессӗн кӑшкӑрни ӑна чараймарӗ, вӑл тӑнсӑр выртакан упӑшки патнелле талпӑнчӗ, тужуркӑ аркинчен яра-яра тытрӗ, пуҫне ун кӑкӑрӗ ҫине хурса силле-силле илчӗ.

Но Серафиму не урезонил его злой окрик, она лезла прямо к лежавшему без памяти мужу, цеплялась за полы тужурки, билась головой о его грудь.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Хуп ҫӑварна! — кӑшкӑрчӗ ун ҫине Ворожнев.

— Да цыть ты! — прикрикнул на нее Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех