Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Вазуза (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вазуза шывӗ ун ҫумӗнче пӗчӗкҫеҫӗ ҫырман курӑнса тӑрать.

А Вазуза еще узкая и маленькая речка.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазуза ҫуркунне ир тулса, ир каять.

Вазуза весной раньше ломает лед и проходит.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазуза тӳрӗ юхать.

Вазуза течет прямо.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазуза шывӗ тусем хушшинчен пуҫланать.

А река Вазуза начинается в горах.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазуза, Атӑла курсан, улталанӑшӑн ку мана тавӑрать ӗнтӗ тесе, хӑраса ӳкнӗ.

Вазуза испугалась, чтоб Волга не наказала ее.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ирхине тӑрсан, Атӑл Вазуза пӑрахса кайнине пӗлнӗ.

Когда Волга встала и увидала, что сестра ее ушла.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атӑл ҫывӑрсанах, Вазуза ҫӗрле тӑнӑ та тӳрӗ ҫулпа Хвалын патшалӑхне чупа панӑ.

Только что Волга заснула, Вазуза ночью побежала прямой дорогой в Хвалынское царство.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Иккӗшӗ те пӗртӑван пулнӑ: пӗри Атӑл ятлӑ, тепри Вазуза ятлӑ пулнӑ.

Волга и Вазуза.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазуза леш енче пулса иртнӗ пӗрремӗш тӗлпулу ӑнӑҫлах пулмасан та, уншӑн вӑл пӗр йӗр хӑвармасӑрах иртмерӗ.

И хотя первая встреча за Вазузой окончилась неудачно, она не прошла для него бесследно.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗлетӗн-и, халь вӗсем Вазуза патӗнче ҫапӑҫнӑ чухнехи пек мар, сӗрсе тивертмесӗрех ывӑтма пулать.

Знаешь, теперь не такие, с какими мы тогда у Вазузы-то были, зажигать не надо, а только бросай.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗри чейне пӗчӗккӗн сыпа-сыпа илкелесе, Бородин генерал калама тытӑнчӗ: нимӗҫсем хӗссе лартнӑ ҫӗртен вӗҫерӗнсе тухнӑ хыҫҫӑн дивизи Вазуза хӗрринчен мӗнле чакса килни ҫинчен, чакнӑ май вӑл, кашни меллӗ рубежпах усӑ курса, пур ҫӗрте те тӑшманпа ҫапӑҫни ҫинчен, ӑна пысӑк сиен кӳрсе пыни ҫинчен калама тытӑнчӗ.

Отхлебывая небольшими глоточками горячий чай, генерал Бородин начал рассказывать о том, как дивизия, вырвавшись из немецких тисков, отступала от Вазузы, как, отходя, сражалась с врагом на каждом удобном рубеже, нанося ему тяжелый урон.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Вазуза хӗрринче чух эпӗ асӑрхаттарнине манман вӑл!» кӑмӑллӑн киленсе шухӑшларӗ те генерал, кӗтмен ҫӗртенех, мӑйӑхне чӗтретсе, ыйту пачӗ:

«А ведь не забыл о замечании, что сделал я ему у Вазузы!» — с большим удовольствием подумал генерал и, неожиданно, подергивая усами, задал вопрос:

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑйсем Вазуза хӗрринче тӗл пулнӑранпа пӗр уйӑх хушшинче Озеров улшӑнни-улшӑнманнине курас тенӗ пек, генерал пӗр хушӑ аллисене старикле сӑтӑркаласа Озеров ҫинелле пӑхкаларӗ.

Растирая руки, он некоторое время смотрел на Озерова, будто стараясь определить, какие произошли в нем перемены за месяц после их встречи на берегу Вазузы.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Петя Уралец хӑйӗн хӗрелсерех ларнӑ шывлӑ куҫӗсене Озеров курасран пытарса, кӗсйинчен пӗр йӗкӗр ывҫӑ тӗрлӗ тӗслӗ вӗт чул кӑларса сӗтел ҫине хучӗ — ку чулсене Яхно комиссар Вазуза хӗрринчен ҫакӑнта ҫитиех илсе ҫитернӗ-мӗн.

Пряча от Озерова опухшие, влажные глаза, Петя Уралец высыпал из кармана на стол горсть мелких разноцветных камешков, которые комиссар Яхно нес от самой Вазузы.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Озеров капитан пӗр ушкӑн салтака Вазуза хӗрринелле ертсе пыратчӗ.

Капитан Озеров вел небольшую группу солдат к Вазузе.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей ирӗксӗрех Вазуза патӗнчи ҫапӑҫусене аса илчӗ.

Андрей невольно вспомнил бои у Вазузы.

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Халь ҫеҫ Вазуза урлӑ каҫрӑм, — пачах урӑх сасӑпа сасартӑк калаҫма тытӑнчӗ Яхно, — пӗлетӗн-и, мӗнле вӗт чулсем пур унта?

— Сейчас переходил Вазузу, — заговорил вдруг Яхно совсем другим тоном, — и знаешь, какие там камешки?

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вазуза леш енче, тӗксӗм чӑрӑшлӑхра, Озеров капитан пысӑк привал турӗ.

За рекой Вазузой, в темном еловом урочище, капитан Озеров устроил большой привал.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вазуза ҫывӑхӗнчи ҫапӑҫу хирӗнче Костя пит йывӑр сехетсене чӑтса ирттернӗ.

Тяжелые часы пережил Костя на поле боя близ Вазузы.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вазуза ҫывӑхӗнчи ҫапӑҫу ҫинчен Макариха путлӗн нимскер те пӗлмен-мӗн.

О бое у Вазузы Макариха ничего не знала.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех