Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бу (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бу дзяпты анчи («Эпӗ — начальник, эпир виҫҫӗн. Темиҫе кун ӗнтӗ эпир нимӗн те ҫимен»), — терӗм эп ӑна.

Бу дзяпты анчи (Я — начальник, нас три человека. Уже много дней мы ничего не ели), — сказал я ей.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

— Би Чжанге, нюгу, лоца агдэ Ини бу изяпты маймакэ!

— Би чжанге, нюгу лоца, агдэ ини бу дзяпты маймакэ!

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Бу Вэй-юань ҫыркаламалли тетрачӗ ҫине план пекки тукаларӗ, вара кӗҫех хӑнасем иккӗшӗ те хаҫат редакцине тухса чупрӗҫ.

Вэй-юань переписал его на почтовую бумагу и вместе с Дао-туном помчался в редакцию.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Юрать, юрать, паллах, юрать! — патӑртаттарчӗ Бу Вэй-юань.

— Конечно, конечно, разумеется, — с готовностью откликнулся Вэй-юань.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Мӗн тата, Сы-мин! — каллех сиксе анчӗ Бу Вэй-юапь.

— Эге, старина, — опять подбежал к нему Вэй-юань.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Сюжетне кӑна илӗпӗр, ӑна кӑшт-кашт ӑнлантарса ҫырӑпӑр та хаҫата вырнаҫтарӑпӑр, — Бу Вэй-юане ҫумӗнчен сирнӗ май, хӑйӗннех хистерӗ Сы-мин.

— Мы дадим в газете название этой темы вместе с пояснением, — сказал Сы-мин, отбиваясь.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Капла май килес ҫук! — Сы-мин патне сиксе пычӗ Бу Вэй-юань, тӗксе те илчӗ.

— Ты сам отлично знаешь, что это уже не то! — энергично запротестовал Вэй-юань, подбегая к Сы-мину и тыча в него растопыренными пальцами.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Майлӑ мар ку! — аллисемпе сулкалашсах хирӗҫлерӗ ӑна Бу Вэй-юань.

Не годится, — прервал его Вэй-юань, замахав руками.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

— Тавтапуҫах, эпир ҫисе тухрӑмӑр! — Бу Вэй-юань маларах иртрӗ те, пысӑк аллисене чӗтретсе, хисеплӗн пуҫ тайрӗ.

— Спасибо, только что из-за стола, — сказал Вэй-юань, выступая вперед и тоже приветственно сложив руки.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Унпа пӗрле Бу Вэй-юань те пурччӗ.

Следом шел Бу Вэй-юань.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

ЧР Сывлӑх сыхлавӗн министерстви иртнӗ ҫулхи юпа уйӑхӗнче ӗҫе кӗртнӗ «Пациент ырлӑхӗшӗн» проектпа килӗшӳллӗн пӗтӗмӗшле тӗрӗслеве лекнӗ малтанхи учреждени «Шупашкар хулинчи П.Н.Осипов ячӗллӗ пӗрремӗш больница» БУ пулнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

«Чир те сирӗлнӗн туйӑнать…» // Хыпар. «Хыпар», 2016.05.05, 67-68№

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех