Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бек (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Курман бек пӑл ҫинӑ та шӑв иҫнӑ, — мӑкӑртатрӗ Откан, шӑлавар кӗсйинчен тин кӑларнӑ чӗлӗмне ҫӑварне хыпса.

Куҫарса пулӑш

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Анчах зяган бек казь пасаз килмезд-зге ачасен кӑмӑлне, пасаз килмезд Думитру Георгиевич менелникне.

Куҫарса пулӑш

XXIII // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

— Сан бек пулзан эп ӑрамран кӗмӗттӗм.

— Да я бы на твоем месте с улицы не заходил.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах авалхи вӑхӑтсене кӗрсе кайма кирлех те мар: Елизавета патшара ларнӑ вӑхӑтра, — Шекспир ун чухне хӑйӗн Шейлонне ҫырнӑ, — Шотландин Сэвней Бек ятлӑ вӑрӑ-хурахне ҫынна ҫинӗшӗн вӗлернӗ.

Впрочем, не стоит углубляться в древние века: во время царствования Елизаветы, когда Шекспир писал своего Шейлока, шотландский разбойник Сэвней Бек был казнён за людоедство.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Бек, эс хӗрарӑма ҫапмастӑн, — лӑпкӑн каларӗ Ромашов, — Бек, сана ӗмӗр тӑршшӗпех намӑс пулать, Эс ҫапмастӑн.

— Бек, ты не ударишь женщину, — сказал Ромашов спокойно, — Бек, тебе будет на всю жизнь стыдно, Ты не ударишь.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Халӗ ак Бек кӑшкӑрать…

Вот теперь Бек кричит…

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Бек!

— Бек!

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Шара лузӑран туртса кӑлар, Бек! — кӑшкӑрчӗ Олизар.

Вынимай шара из лузы, Бек! — крикнул Олизар.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— А, ну-кӑ, Бек, тепре, — чӑтса тӑраймарӗ Веткин.

— А ну-ка, Бек, еще, — попросил Веткин.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Бек, кӑвакарчӑнӑм, тархасшӑн, тепӗр хут.

 — Бек, голубчик, пожалуйста, еще раз.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Бек, савнӑскерӗм, тархасшӑн, кайрӑмӑр…

 — Бек, милочка, пожалуйста, пойдем…

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эсӗ хӑв ҫапла тума пултараятӑн-и, Бек?

— А ты, Век, можешь так?

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Э, ниме тӑманскер, — пит-куҫне пӗркелентеркелерӗ Веткин, — Итле, Бек, ҫав каскалупа эс пире чӑннипех те сюрприз килсе тыттартӑн-ха.

— Э, пустяки, — сморщился Веткин, — Слушай, Век, ты нам с этой рубкой действительно сюрприз преподнес.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— N-ски полкри пӗр адъютант циркран лаша мӗнле туяннине илтнӗ-и эс, Бек?

 — Ты слыхал, Бек, как в N-ском полку один адъютант купил лошадь из цирка?

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Мӗн ҫӗнни илтӗнкелет, Бек? — ыйтрӗ Веткин.

— Что слышно нового, Бек? — спросил Веткин.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ку сана тивӗҫет, Бек.

Это к тебе, Бек, относится.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сывлӑх сунатӑп, Бек, — терӗ Веткин.

— Здравствуй, Бек, — сказал Веткин.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пӗвӗпе Бек пысӑках мар, вӑтам виҫерен те кӑшт лутрарах, хытанка, шӑнӑрлӑ, питӗ вӑйлӑскер.

Он был меньше среднего роста, сухой, жилистый, очень сильный.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Аллисене вӑл ҫӑварӗ патне тытрӗ те: — Агамалов поручик! Бек! — кӑшкӑрчӗ, сассине рота командирӗ илтмелле мар пусӑрӑнтарса.

Он приложил руки ко рту и закричал сдавленным голосом, так, чтобы не слышал ротный командир: — Поручик Агамалов! Бек!

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тепӗр чух, тӗрес-ха, эрменсем хӑйсене черккессемпе лезгинсем вырӑнне хума хӑтланкалаҫҫӗ, анчах Бек, ман шутпа, пач та суякан йышши мар.

Иногда действительно армяшки выдают себя за черкесов и за лезгин, но Бек вообще, кажется, не врет.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех