Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Антонычран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗн те калаймастӑр, — кулать Черныш Антонычран.

Ничего не скажете, — смеялся Черныш в глаза Антонычу.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шӑпах ҫапла калаҫнӑ хыҫҫӑн кукамая шухӑш пырса кӗнӗ, Николай Антонычран тарас та, пирӗн пата пырас, тенӗ.

Именно после этого разговора бабушке пришла в голову мысль — удрать от Николая Антоныча и переехать к нам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗрӗссипе каласан, ун ҫинчен Татариновсен килйышӗнчен Николай Антонычран пуҫне ыттисем калаҫсах та каймастчӗҫ.

Вообще, кроме Николая Антоныча, который, напротив, очень любил это слово, у Татариновых не очень часто говорили о нем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн пӗрре те Николай Антонычран хама вӗсем патне пырса ҫӳреме, Марья Васильевна урлӑ ирӗк ыйттарас килмерӗ.

Мне вовсе не хотелось, чтобы она выпрашивала у Николая Антоныча позволение бывать у них,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку сӑмахсене эпӗ Николай Антонычран хӑйӗнчен те илтнӗ.

Все это я слышал от самого Николая Антоныча

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех