Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аксинйӑпа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗлӗкре вӑл ҫӳллӗ ҫитӗннӗ, чӑшӑлтатса хумханакан тырӑ пуссинче Аксинйӑпа ҫӳрерӗ.
Во сне он ходил с Аксиньей по высоким шуршащим хлебам.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Фронтран мӗн кучченеҫӗ пултӑр! — хуйхӑллӑн хашлатса илчӗ Григорий; шухӑшӗпе хӑй ҫак самантра Аксинйӑпа Степан патӗнче пулчӗ.
— Какие с фронта гостинцы! — тоскливо вздохнул Григорий, а в мыслях был около Аксиньи и Степана.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сирӗн Аксинйӑпа уйрӑлнӑ…
С Аксиньей вашей разошелся…

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр ыйту асаплантарчӗ ӑна: Аксинйӑпа мӗн тӑвасси.
Одно тяготило его: вопрос с Аксиньей.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах йӗркелӗх туйӑмӗ ҫӗнтерсе илчӗ-илчех — килне таврӑнсан вӑл Аксинйӑпа калаҫса пӑхма тата, май тупӑнсан, унпа татӑлма шут туса хучӗ.
Но чувство порядочности осилило — решил по приезде поговорить и, если представится возможность, расстаться.

Тепӗр кунне ирхине, столовӑйра Аксинйӑпа иккӗшӗ кӑна тӑрса юлсан, Евгений, айӑплӑн кулкаласа, ун патне пычӗ.
На следующий день утром, оставшись в столовой наедине с Аксиньей, Евгений подошел к ней, виновато улыбаясь.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӑнкун умӗн янӑ ҫырӑвӗнче вӑл Григорирен тӳп-тӳрех ҫакӑн ҫинчен пӗлтерме ыйтрӗ: пурӑнать-и вӑл службӑран таврӑннӑ хыҫҫӑн хӑйӗн арӑмӗпе е ӗлӗкхи пекех Аксинйӑпа юлать-и?
Перед Пасхой он в письме прямо поставил вопрос о том, будет ли Григорий по возвращении со службы жить с женой или по-прежнему с Аксиньей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑй ӗҫлесе тупнӑ укҫипе ашшӗне пуҫҫапмасӑрах ут туянма ӗмӗтленсе, вӑл Аксинйӑпа хӑйӗн шалуне тирпейлӗ тыткалакан пулчӗ, табак илме те укҫа хӗрхенет.
Получая за себя и Аксинью жалованье, Григорий скупился, отказывая себе даже в табаке, надеялся на сколоченные деньги, не кланяясь отцу, купить коня.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ватӑ ҫыннӑн йӑпанчӑклӑ йӑли-кӑмӑлӗпе Сашка мучи хӑйне Аксинйӑпа ҫывӑх тыткала пуҫларӗ.
Капризной стариковской привязанностью присох к Аксинье дед Сашка.

Григорий Аксинйӑпа пӗрле имение куҫнӑ хыҫҫӑнах, тӑтӑшах ҫамрӑк хуҫа патӗнче пулатчӗ.
Григорий в первые дни, как только поселился в имении с Аксиньей, часто бывал у молодого хозяина.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Петро, Аксинйӑпа танлашсан, чи хыҫалта утса пыракан Григорий ҫине куҫне ывӑтса илчӗ.
Петро, равняясь с ней, мельком оглянулся на Григория.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий арлӑ-арӑмлӑ ҫӗнӗ пурнӑҫа кӑштах хӑнӑхрӗ, йӗркене кӗчӗ, анчах та пӗр виҫӗ эрнеренех Аксинйӑпа татӑклӑнах уйрӑлса ҫитменнине, ҫав хутшӑнуран хӑйӗн чӗрине шӑрпӑк тӑрӑннӑ пек, темӗн тӑрса юлнине хӑравҫӑллӑн та ҫилӗллӗн туйса илчӗ.
Григорий малость пообвык в новом своем, женатом положении, пообтерхался и недели через три со страхом и озлоблением осознал в душе, что не вконец порвано с Аксиньей, осталось что-то, как заноза в сердце.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ акӑ авлан, — сывлӑш ҫавӑрса илсе, сӑмахне таткаласа калаҫма пуҫларӗ вӑл, — авлан та кайран вара хӑвах пӗлӗн, тунсӑхлаҫҫӗ-и савнӑ тусӗ пирки, е ҫук-и. Григорий Аксинйӑпа танлашрӗ те унӑн куҫӗнчен пӑхрӗ.
Ты вот женись, — переводя дух, она говорила прерывисто, — женись, а посля узнаешь, скучают ай нет по дружечке. Толкнув коня, равняясь с ней, Григорий заглянул Аксинье в глаза.

Унӑн Аксинйӑпа ҫӗнӗрен сӑмах хускатса ярасси килсе кайрӗ.
Ему хотелось снова заговорить с Аксиньей.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика