Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӳсӗртет (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсен чиперлӗхӗ яшсене ӳсӗртет.» Урӑх Алюна патне кайма, ӑна киле ҫити ӑсатма ҫирӗппӗн шухӑшламарӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Николай Жирнов. Жирнов, Николай Трофимович. Анне килӗ: повеҫсем. — Шупашкар: Ҫӗнӗ вӑхӑт, 2007. — 261 с. — 168–261 с.

Епле хӗнпе пулсан та, лавккаран ҫур литр эрех илсе килет те калаҫайми пуличченех ӗҫтерсе ӳсӗртет вӑл Куҫука.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ӳсӗртет тенӗрен пыллӑ сӑрине Укка тутанса ҫех пӑх-рӗ.

Укка, боясь опьянеть, сделала лишь один глоток.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл алӑ тӑсмасӑрах алла кӗме хӑтланса тӑрать, хӑватлӑ эрех пек чӗрене ӳсӗртет, кӑмӑла вут хыптарать.

Она, кажется, так и манит в свои объятья, опьяняет хуже всякого вина, воспламеняет душу.

Пролог // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чечек вӑл ырлӑх сӑн-сӑпачӗ, Чун-чӗрене хӗвел кӳртет, Вӑл ырӑ пурнӑҫӑн хӑвачӗ, Пурне эрех пек ӳсӗртет.

Куҫарса пулӑш

XXXV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ӗҫкӗ-ҫикӗ тусан вара — пӗтӗм Мускава ӗҫтерсе ӳсӗртет!..

Пир задаст — Москву споит!..

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Уйра, масар хыҫӗнче, хӗвеланӑҫ хӗрелет, урам тӑрӑх пит ялтӑркка тумланнӑ пысӑк ӳт татӑккисем шывҫинчи пек ярӑнса сӳреҫҫӗ, ҫавраҫил пек явӑнаҫҫӗ ачасем, ӑшӑ сывлӑш ҫынна ачашлать те ӳсӗртет.

В поле, за кладбищем, рдеет вечерняя заря, по улице, как по реке, плывут ярко одетые большие куски тела, вихрем вьются дети, тёплый воздух ласков и пьян.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӗрарӑмсем пырса ҫитрӗҫ, кусен ҫинҫешке сассисем пурин шӑв-шавӗпе хутӑшса кайса, ҫак шава ӳстерсе янкӑшаҫҫӗ, хирӗҫӳсене ҫивӗчлетсе пыраҫҫӗ: шӑв-шав, хаяр максӑма евӗр, кӑпӑкланать те тата ытларах хаярланса ӳсӗртет, пуҫсене ҫаврӑнтарать.

Явились женщины, их высокие голоса, вливаясь в общий шум, приподнимали его и обостряли отношения: шум пенился, точно крепкая брага, становился всё пьянее, кружил головы.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Сиплӗ имӗпе ӳт-пӗве, ӑстӑна ӳсӗртет, кӑмӑла, чун-чӗрене ҫӗнетет.

Пьянила целебными травами тело и разум, обновляла тело.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кунти таса сывлӑш эрех ӗҫнӗ пек ӳсӗртет.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Мӗн тӑвӑн, ҫын ҫаплах ҫуралнӑ-тӑр: чапӗпе савӑнма юратать вӑл, — унӑн пӗр тумламӗ те пулсан пуҫа темле тутлӑн ӳсӗртет, чӗрене вара ҫав тери ӑшӑ туйӑнать.

Что поделать, таким уж уродился человек: он любит гордиться славою, — даже одна ее капля сильно опьяняет голову, а в сердце чувствуется тепло.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сан ачашлӑху ӳсӗртет мана.

Ласки твои опьяняют меня.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех