Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кулӑшла та вырӑнсӑр пек туйӑнать ӑна вӗсен тӗрлӗ эгреткӑсем, шарфсем, тем пысӑкӑш суя чулсем, тӗксемпе нумай йышлӑ хӑюсем патне пӗтӗмӗшле туртӑнӑвӗ: ҫакӑнта-ҫке-ха курӑнса, палӑрса тӑрать те ӗнтӗ килте хӑртакаланӑ ним килӗшӳсӗр ҫӗтӗк-ҫурӑк пуянлӑхӗн ытлӑх-ҫитлӗхӗ.

Ему смешным и претенциозным казалось их общее пристрастие к разным эгреткам, шарфикам, огромным поддельным камням, к перьям и обилию лент: в этом сказывалась какая-то тряпичная, безвкусная, домашнего изделия роскошь.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.