Шырав
Шырав ĕçĕ:
шӑхличчи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӑмран ҫыхса тунӑ питӗ фуфайкӑллӑ матроссем грот-мачтӑн аялти рейин каначӗсене туртнӑ май, тӑстарса: «Хо-хо-о!» тесе кӑшкӑраҫҫӗ; хӑйсем вара пӗрре пӗшкӗнеҫҫӗ, тепре тӳрленсе тӑраҫҫӗ; сассисем вӗсен мичман шӑхличчи сассипе тата хура тӗтӗм ункисем кӑларса пыракан труба хашлатнипе пӗрлешсе каяҫҫӗ.
I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.
Ял вӗҫӗнче кӗтӳҫӗн шӑхличчи юрӑ кӗвӗлет, пушӑсем шартлатаҫҫӗ, ӗнесем мӗкӗреҫҫӗ.В конце деревни протяжно наигрывал пастуший рожок, щелкали кнуты, мычали коровы.
20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Страницăсем:
- 1