Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шывланчӑк (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр хыпарсӑр ҫухалнӑ, — арӑмӗ ҫине шывланчӑк куҫӗсемпе пӑхрӗ Хумкка.

Куҫарса пулӑш

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Ҫав таса мар, шывланчӑк куҫсем мана курса тӑни лайӑх мар пек туйӑнать, вӗсем курнине ӗненмелле те мар пек, — эпӗ пит-куҫа пӑркаланине хуҫа чухласа ҫеҫ илет пулӗ тен, тетӗп.

Неприятно, что эти мутные глаза видят меня, и не верится, что они видят, — может быть, хозяин только догадывается, что я гримасничаю?

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ман хуҫа — чӑмӑр кӗлеткеллӗ пӗчӗкҫӗ ҫын; сарӑхса, кушӑрхаса кайнӑ питлӗскер, симӗсрех тӗслӗ шӑллӑ, таса мар, шывланчӑк куҫлӑскер.

Мой хозяин — маленький, круглый человечек; у него бурое, стёртое лицо, зелёные зубы, водянисто-грязные глаза.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Ӑт, тархасшӑн, ӑҫта такӑнассине шырӑр та тупӑр ӗнтӗ халь! — аллисене сарса пӑрахса та шывланчӑк куҫӗсене тӗлӗнӳллӗн чарӑлтарса, калаҫрӗ Слива.

— От, извольте угадать, где нарвешься! — говорил Слива, разводя руками и пуча с изумлением водянистые глаза.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех