Шырав
Шырав ĕçĕ:
(Вӑл, республикипе паллӑ ҫын, пӑхма пурне те хаяр пек курӑнаканскер, хӑй ман умра темле «вилме маннӑ» карчӑкран ачалла хӑранишӗн вӑтаннӑ пек пулчӗ пулас).
VIII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.
Костя куҫӗсене хӗссе пуҫӗпе сулкаласа илет — хӑй ҫав тери хӑранишӗн ӑна питӗ намӑс, — вара сасартӑках лӑпланать вӑл.Костя жмурится и встряхивает головой — так ему стыдно своего испуга и сразу успокаивается.
Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Намӑс мана сирӗнтен хӑранишӗн, сире кӳрентернишӗн.
1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.
Хӑйсене шеллемесӗр ҫапӑҫнӑ, пӗр вӑхӑт хӑранишӗн тӳрре тухма тӑрӑшнӑ.
Илӗртсе кӗрт! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.
Пурте пуҫӗсене хӗрес енне ҫавӑрчӗҫ, пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ, вара кулса ячӗҫ; хӑранишӗн аван мар пек пулса кайрӗ вӗсене.Все покосились на крест, переглянулись и вдруг засмеялись; стало стыдно за свой страх.
VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
- 1