Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӑшӑ сывлӑш сивӗннӗ чухне хӑйӗнчи шыв пӑсӗсене кӑларма тытӑнать.

Когда теплый воздух охлаждается, он начинает выделять водяные пары.

Ҫанталӑк ҫинчен мӗн пӗлмелле // Никифор Ваҫанкка. Географи: пуҫламӗш шкулӑн тӑваттӑмӗш класӗнче вӗренмелли кӗнеке / Л. Г. Терехова, В. Г. Эрдели; РСФСР Ҫутӗҫ халӑх комиссариачӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 132 с.

Вӑл йӗмен те, хуйхӑрман та, ҫавӑн пекех, нимӗн ҫинчен те шухӑшламан; салхуллӑн шурса кайнӑскер, вӑл куҫхаршисене шӑмарса, ҫак шӑплӑха, хӑйӗнчи мӗнпур пек туйӑмлӑха тӗртсе кӑларнӑ, чӗрене пушатса хӑварнӑ, пуҫ мимине хӗскӗч пек хӗстерсе илнӗ шӑплӑха тинкерсе итленӗ.

Он не плакал, не тосковал и не думал ни о чем; угрюмый, бледный, нахмурив брови, он сосредоточенно вслушивался в эту тишину, которая вытеснила из него все чувства, опустошила его сердце и, как тисками, сжала мозг.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Виталий ҫӗрлехи тӗнчепе хӑйӗнчи тӗнчене тӑнласа тӑчӗ-тӑчӗ те темиҫе самант, хуткупӑс ҫаккине сылтӑм хулпуҫҫи ҫине хӑпартса, каллех тӑкӑскӑ, эрлӗклӗ кӗввине тӑсса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Ах, аван мар!» шухӑшласа илчӗ вӑл, такӑнса, «вӗлереҫҫех ӗнтӗ мана», вара, хӑйне мӗн тери сывлама йывӑррине, хӑй йӑлт тарласа кайнине туйса, вӑл хӑйӗнчен хӑй тӗлӗнсе кайрӗ, анчах ӗнтӗ текех хӑйӗнчи туйӑма пусарма тӑрӑшмарӗ.

«Ах, нехорошо! — подумал он, спотыкнувшись, — непременно убьют», — и, чувствуя, как трудно дышалось ему и как пот выступал по всему телу, он удивлялся самому себе, но уже не пытался преодолеть своего чувства.

9 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫулӗсем те пысӑк унӑн, ҫавах вӑл сывлӑх енчен аптрамасть-ха, хӑйӗнчи ӑшӑлӑха пӗр шелсӗр мӑнукне парать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл ӗмӗтленме юратнӑ, анчах унӑн ӗмӗчӗсем хӑйӗн характерӗ пекех лӑпкӑ пулнӑ, вӗсенче, хӑйӗнчи пекех, мӗлтлетсе тӑракан ҫутӑ та вӑйсӑррӑн ҫеҫ ялкӑшкаланӑ.

Она была мечтательница, но мечты ее были тихи, как ее характер, и в них было так же мало блеска, как в ней самой.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.