Чӑваш чӗлхин икчӗлхеллӗ ҫӳпҫи

Тӗттӗмленме тытӑнсанах, эпир, тӗм хушшинчен пуҫа кӑларса, анаталла та, тӑвалла та пӑхса илтӗмӗр, хӑрамалли нимӗн те ҫук пек туйӑнчӗ; Джим вара сулӑ ҫийӗнчен темиҫе хӑма хӑпӑтса илчӗ, хӑтлӑ хӳшӗ хайласа лартрӗ, кунта халь шӑрӑх вӑхӑтра кӗрсе ларма та, ҫумӑртан пытанма та пулать, япаласем те йӗпенмеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Вуниккӗмӗш сыпӑк // .

Ҫывӑхранах ишсе иртрӗҫ — тӗмсем хушшинчен пӑхса лартӑм.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

— Сывӑ-и, Джим? — тетӗп тӗмсем хушшинчен тухнӑ май.

Куҫарса пулӑш

Саккӑрмӗш сыпӑк // .

Ҫӳҫӗ вӑрӑм унӑн, таса мар, тӑрмаланчӑк, лапсӑркка пайӑркисем усӑнса аннӑ, вӗсем витӗр, тӗмсем хушшинчен пӑхнӑ пек, куҫӗсем йӑлкӑшаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Ӳт тӗслӗ сӑрпа сӑрланӑ, мезонинлӑ пысӑках мар ҫурт, сад пахчи варринче лараканскер, ешӗл йывӑҫсем хушшинчен темле кулӑшлараххӑн курӑнать.

Небольшой деревянный домик с мезонином, выкрашенный розовою краской, стоял посреди сада и как-то наивно выглядывал из-за зелени деревьев.

II // .

Халӑх хушшинчен сиксе тухрӗ Наташа.

Из толпы выскочила Наташа.

1945-мӗш ҫул // .

Пуху пӗтнӗ теме те юратчӗ ӗнтӗ, анчах сасартӑк халӑх хушшинчен пирӗн комбатӑн — Заикин кӗҫӗн лейтенантӑн — хӑюсӑртарах сасси илтӗнсе кайрӗ.

И тут, когда собрание, казалось, уже пошло на убыль, с места раздалась робкая реплика нашего комбата — младшего лейтенанта Заикина:

1945-мӗш ҫул // .

— Ну, мӗн калаҫатӑр эсир! — сӗтел хушшинчен тӑчӗ Антонина Ивановна.

— Ну что вы говорите! — Антонина Ивановна встала из-за стола.

1961-мӗш ҫул // .

Унччен те пулмарӗ, ушкӑн хушшинчен Надюша сиксе тухрӗ — хаваслӑ хӑй, хӗрлӗ сӑн-питлӗ, арӑш-пирӗш ҫӳҫлӗ.

Вдруг выскочила Надюшка — живая, пунцовая и какая-то взъерошенная.

1961-мӗш ҫул // .

Хӑйсене хупӑрласа тӑракансен хушшинчен шӑвӑнса тухас тесен, вӗсен каҫ пулса тӗттӗмленсе ҫитессине кӗтмелле.

Оставалось ждать наступления ночи, чтобы попытаться проскользнуть через кольцо осаждающих.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Дикарьсем сирӗлсе тӑчӗҫ, вӗсен хушшинчен хӗҫ-пӑшал ҫакса тултарнӑ салтак тухса тӑчӗ.

Толпа расступилась, и из неё выступил воин в полном вооружении.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // .

Ҫӗнӗ Зеландире хӑйсем тӗллӗнех ӳсекен йӗтӗн те хирӗ-хирӗпех тӗл пулать; унӑн вӑрӑм ҫулҫисем хушшинчен курӑнса тӑракан тӗксӗмрех хӗрлӗ ҫеҫкисен пылак сӗткенӗ нумай кайӑксене илентерет.

Дикие кусты новозеландского льна покрывают целые поля; сладкий сок его тёмно-красных цветов, выглядывающих из пышного венца длинных листьев, привлекает множество птиц.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // .

Вунӑ сехетре ирхине вӑл сылтӑм енчи ҫыранӑн сӑртламӗсем хушшинчен юхса килекен Нохайвена ятлӑ пӗчӗк шыв тӗлӗнче кӑштах чарӑнса тӑчӗ.

В десять часов утра она ненадолго остановилась у маленькой речки Похайвена, извилистое русло которой пролегало среди холмов правого берега.

Вуннӑмӗш сыпӑк // .

Хупӑнайман алӑк хушшинчен Корчагин кровать ҫинче темле самӑр хӗрарӑм выртнине, тӗрӗссипе каласан, унӑн хулӑм ҫара ура хырӑмне тата хулпуҫҫисене курчӗ.

В приоткрытую дверь Корчагин увидел на кровати какую-то толстую женщину, вернее — ее жирную голую ногу и плечи.

Улттӑмӗш сыпӑк // .

Павел шухӑша кайса, ҫырӑва ҫурчӗ те аллине кантӑкран кӑларчӗ, ҫил хут таткисене пӳрнесем хушшинчен вӗҫтерсе илсе кайрӗ.

Павел в раздумье разорвал письмо и, высунув руки в окно, почувствовал, как ветер вырвал кусочки бумаги из его пальцев.

Улттӑмӗш сыпӑк // .

Ритӑпа Корчагин хушшинчен КИМ паллилӗ ҫивӗч куҫлӑ ача хӗсӗнсе кӗчӗ те, комендант аллинчен вӗҫерӗнсе кайса, ҫавӑнтах фоене чӑмрӗ.

В дверь вместе с Корчагиным и Ритой вьюном проскользнул востроглазый парнишка с кимовским значком и, увернувшись от коменданта, стремглав бросился в фойе.

Улттӑмӗш сыпӑк // .

Доклад пӗтсенех сӗтел хушшинчен коллектив отсекрӗ Сиротенко тӑчӗ.

Сейчас же после доклада из-за стола поднялся отсекр коллектива Сиротенко.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // .

Лисицынпа Лида Павел аллине ыраттармаллах хытӑ чӑмӑртарӗҫ, тӑванла ыталаса илчӗҫ, лаши кил хушшинчен тухса ҫул ҫине пӑрӑннӑ хушӑра, юлташӗсем темиҫе револьвертан салют парса, ӑсатса ячӗҫ.

Крепко, до боли, сжимали Павлу руки Лисицын и Лида, по-братски обняли, а когда конь заворачивал из двора на дорогу, десяток револьверов отсалютовал ему.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Ҫаранӑн ик енче хресченсем тӑраҫҫӗ, шалчасене кивӗ йӑран тӗлне ҫапнине вӗсем хытӑ сӑнаса пыраҫҫӗ, кивӗ йӑранне тӗл-тӗл курӑк хушшинчен курӑнкаласа тӑракан ҫӗрӗк патаксем тӑрӑх аран тупкалаҫҫӗ.

А по обеим сторонам сенокоса стояли крестьяне и зорко наблюдали за тем, чтобы колышки вбивались на месте прежней межи, едва заметной по торчащим кое-где из травы полусгнившим палкам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // .

Павел аллине систермесӗр хул хушшинчен илесшӗн пулчӗ.

Павел незаметно попытался освободить свою руку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // .